Wikipedia

Reprezentacja Danii w piłce nożnej mężczyzn

Reprezentacja Danii w piłce nożnej – drużyna sportowa piłki nożnej, reprezentująca Królestwo Danii w meczach i turniejach międzynarodowych, powoływana przez selekcjonera reprezentacji, w której mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo duńskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialna jest Duńska Unia Piłkarska (DBU). Od 1904 roku należy do FIFA, a od 1954 do UEFA.

Dania
Danmark
Przydomek Danish Dynamite (Duński dynamit),
De Rød-Hvide (Czerwono-biali),
Olsen-Banden (Gang Olsena)
Związek Dansk Boldspil-Union
Sponsor techniczny Hummel
Trener Kasper Hjulmand (od 2019)
Skrót FIFA DEN
Ranking FIFA Steady2.svg 16. (1598 pkt.)[a]
Miejsce w rankingu Elo 31. (10 lipca 2016) (1722 pkt.)
Zawodnicy
Najwięcej występów Peter Schmeichel (129)
Najwięcej bramek Poul Nielsen (52)
Jon Dahl Tomasson (52)
Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Dania 9:0 Francja 
(Londyn, Anglia; 19.10.1908)
Najwyższe zwycięstwo
 Dania 17:1 Francja 
(Londyn, Anglia; 22.10.1908)
Najwyższa porażka
 III Rzesza 8:0 Dania 
(Wrocław, III Rzesza; 16.05.1937)
Medale
Igrzyska olimpijskie
Silver medal.svg 1908, 1912, 1960
Bronze medal.svg 1948
Mistrzostwa Europy
Gold medal europe.svg 1992
Bronze medal europe.svg 1984
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Wikinews Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa
  1. ↑ Stan aktualny na 16 lipca 2020.

Swoje domowe spotkania Duńczycy rozgrywają na stadionie Parken w Kopenhadze, należącym na co dzień do lokalnego klubu FC København.

Reprezentacja Danii w mistrzostwach świata zadebiutowała dopiero w 1986 roku. W eliminacjach do tego turnieju zajęła ona pierwsze miejsce w swojej grupie eliminacyjnej (ZSRR, Szwajcaria, Irlandia, Norwegia) z dorobkiem jedenastu punktów. W Meksyku po zwycięstwach ze Szkocją 1:0, Urugwajem 6:1 i RFN 2:0 wyszła z pierwszego miejsca w swojej grupie z sześcioma punktami (za zwycięstwo przyznawano dwa punkty). W 1/8 finału Duńczycy ulegli Hiszpanom 1:5 i pożegnali się z turniejem.

Na awans do kolejnych mistrzostw świata musieli czekać 12 lat. W eliminacjach do francuskiego mundialu również zajęli oni pierwsze miejsce w swojej grupie eliminacyjnej (Chorwacja, Grecja, Bośnia i Hercegowina, Słowenia) z siedemnastoma punktami w ośmiu meczach. Na samym turnieju zagrali oni w grupie C razem z gospodarzem turnieju Francją, RPA, oraz Arabią Saudyjską. Po jednym zwycięstwie (z Arabią Saudyjską 1:0), jednym remisie (1:1 z RPA), oraz jednej porażce (z Francją 1:2) z czterema punktami awansowali oni z drugiego miejsca do 1/8 finału. W tej jazie rozgrywek spotkali się z reprezentacją Nigerii, którą pewnie pokonali 4:1. Następnie w ćwierćfinale los skojarzył ich z Brazylią, z którą Duńczycy przegrali 2:3 i odpadli z turnieju.

Cztery lata później Duńczykom udało się zakwalifikować na Mistrzostwa Świata w Korei i Japonii w 2002 roku. Znów okazali się oni bezkonkurencyjni w swojej grupie eliminacyjnej (Czechy, Bułgaria, Islandia, Irlandia Północna, Malta) zajmując w niej pierwsze miejsce z dwudziestoma dwoma punktami w dziesięciu spotkaniach. Na koreańsko-japońskich boiskach przyszło im grać w grupie A razem z Senegalem, Urugwajem i Francją Zajęli w niej pierwsze miejsce z siedmioma punktami po dwóch zwycięstwach (z Urugwajem 2:1, oraz Francją 2:0) i jednym remisie (z Senegalem 1:1). Awansowali tym samym do 1/8 finału. W tej fazie rozgrywek trafili na reprezentację Anglii z którą przegrali 0:3 i odpadli z turnieju.

Ponownie udało im się awansować dopiero osiem lat później, na Mistrzostwa Świata 2010 w RPA. W swojej grupie eliminacyjnej (Portugalia, Szwecja, Węgry, Albania, Malta) znów zajęli pierwsze miejsce z dorobkiem dwudziestu jeden punktów po sześciu zwycięstwach, trzech remisach i jednej porażce w dziesięciu meczach.

Na mundialu w RPA Duńczycy trafili do grupy E razem z Holandią, Japonią i Kamerunem. Jednak po jednym zwycięstwie (z Kamerunem 2:1), oraz dwóch porażkach (z Holandią 0:2 i Japonią 1:3) z trzema punktami na koncie zajęli trzecie miejsce i odpadli z turnieju.

W eliminacjach do rosyjskiego czempionatu reprezentacja Danii grała w grupie E razem z Polską, Czarnogórą, Rumunią, Armenią i Kazachstanem. Zajęła w niej drugie miejsce z 20 punktami na koncie po sześciu zwycięstwach, dwóch remisach i dwóch porażkach. Dało jej to prawo gry w barażach o awans w których Skandynawowie trafili na ekipę Irlandii. Pierwszy mecz w Kopenhadze zakończył się bezbramkowym remisem. Drugi w Dublinie Duńczycy wygrali 5:1 co pozwoliło im awansować na mundial po raz pierwszy od 2010 roku. Na mistrzostwach 2018 w Rosji Duńczycy grali w grupie C razem z Francją, Australią i Peru. Po wygranej 1:0 z Peruwiańczykami i dwóch remisach (z Australią 1:1 i Francją 0:0) z pięcioma punktami zajęli drugie miejsce w grupie i awansowali do 1/8 finału. W tej fazie turnieju rywalem ekipy ze Skandynawii była reprezentacja Chorwacji. Duńczycy przegrali jednak to spotkanie dopiero po serii rzutów karnych 2:3 (po 90 minutach i dogrywce 1:1) i odpadli z turnieju.

Z kolei w mistrzostwach Europy Duńczycy zadebiutowali w 1964 roku, zajmując w nich czwarte miejsce po przegranej z Węgrami 3:1 w dogrywce. Na występ w kolejnych musieli czekać 20 lat. W 1984 roku reprezentacja Danii osiągnęła półfinał tych rozgrywek, wygrywając najpierw dwa mecze w swojej grupie (z Jugosławią 5:0 i Belgią 3:2), w jednym ponosząc minimalną porażkę (0:1 z Francją). później z kolei przegrywając z Hiszpanami dopiero po rzutach karnych stosunkiem 4:5.

Cztery lata później, choć awansowali oni na Euro 88 z pierwszego miejsca w swojej grupie eliminacyjnej (Czechosłowacja, Walia, Finlandia) to ich występ był wielkim rozczarowaniem. Zajęli oni ostatnie miejsce w grupie z zerowym dorobkiem punktowym po trzech spotkaniach i odpadli z turnieju.

W kolejnych eliminacjach, do Mistrzostw Europy 92, Dania zajęła drugie miejsce w grupie za Jugosławią. Jednak w ramach sankcji ONZ, UEFA wykluczyła Jugosławię (za prowadzenie działań wojennych w Bośni) a jej miejsce zajęli Duńczycy. Piłkarze, których powołano z urlopów wywalczyli tytuł mistrza Europy pokonując między innymi aktualnych jeszcze wtedy mistrzów Europy, Holendrów oraz świata, Niemców.

Od tego czasu w mistrzostwach Europy Duńczycy tylko raz przebrnęli przez fazę grupową (w 2004 roku), osiągając w nich ćwierćfinał po zwycięstwie z Bułgarią 2:0 oraz dwóch remisach z Włochami 0:0 i Szwecją 2:2 w pierwszej fazie tych mistrzostw, oraz przegranej z Czechami 0:3. Trzykrotnie zaś kończyli na niej udział (1996, 2000, 2012), lub w ogóle nie kwalifikowali się do turnieju głównego (2008, 2016).

Piłkarze duńscy to również trzykrotni srebrni medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich z 1908, 1912, i 1960 roku, oraz brązowi medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich z 1948 roku. To także zwycięzcy Pucharu Konfederacji z 1995 roku (w finale tych rozgrywek pokonali 2:0 Argentynę).

Obecnie selekcjonerem Duńczyków od 2016 roku jest Norweg Åge Hareide.

Udział w międzynarodowych turniejachEdytuj

Mistrzostwa świataEdytuj

  • 1930–1954 – Nie brała udziału
  • 1958 – Nie zakwalifikowała się
  • 1962 – Nie brała udziału
  • 1966–1982 – Nie zakwalifikowała się
  • 1986 – 1/8 finału
  • 1990–1994 – Nie zakwalifikowała się
  • 1998 – Ćwierćfinał
  • 2002 – 1/8 finału
  • 2006 – Nie zakwalifikowała się
  • 2010 – Faza grupowa
  • 2014 – Nie zakwalifikowała się
  • 2018 – 1/8 finału

Puchar KonfederacjiEdytuj

  • 1992 – Nie brała udziału
  • 1995 – Mistrzostwo
  • 1997 – Nie brała udziału
  • 1999 – Nie brała udziału
  • 2001 – Nie brała udziału
  • 2003 – Nie brała udziału
  • 2005 – Nie brała udziału
  • 2009 – Nie brała udziału
  • 2013 – Nie brała udziału
  • 2017 – Nie brała udziału

Mistrzostwa EuropyEdytuj

  • 1960 – Nie zakwalifikowała się
  • 1964 – IV miejsce
  • 1968–1980 – Nie zakwalifikowała się
  • 1984 – III/IV miejsce
  • 1988 – Faza grupowa
  • 1992 – Mistrzostwo
  • 1996 – Faza grupowa
  • 2000 – Faza grupowa
  • 2004 – Ćwierćfinał
  • 2008 – Nie zakwalifikowała się
  • 2012 – Faza grupowa
  • 2016 – Nie zakwalifikowała się

Mistrzostwo Europy 1992Edytuj

Dania w eliminacjach do Mistrzostw Europy '92 zajęła drugie miejsce w grupie za Jugosławią. Jednak w ramach sankcji ONZ, UEFA wykluczyła Jugosławię (za prowadzenie działań wojennych w Bośni) a jej miejsce zajęła Dania. Piłkarze, których powołano z urlopów wywalczyli tytuł mistrza Europy.

Podstawowe ustawienie reprezentacji Danii w czasie Euro 1992

MECZE GRUPOWE:
* 11 czerwca, Malmö:   Anglia 0−0
* 14 czerwca, Sztokholm:   Szwecja 0−1 (Brolin)
* 17 czerwca, Malmö:   Francja 2−1 (Larsen, Elstrup – Papin)

PÓŁFINAŁ:
* 22 czerwca, Göteborg:   Holandia 2−2, karne 5−4 (Larsen 2 – Bergkamp, Rijkaard)

FINAŁ:
* 26 czerwca, Göteborg:   Niemcy 2−0 (Jensen, Vilfort)

Eliminacje do MŚ-2014Edytuj

Grupa BEdytuj

Osobny artykuł: Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014 (eliminacje strefy UEFA)/Grupa 2.
Lp. Drużyna M Mecze Bramki Pkt
W R P + − +/−
1.   Włochy 10 6 4 0 19 9 +10 22
2.   Dania 10 4 4 2 17 12 +5 16
3.   Czechy 10 4 3 3 13 9 +4 15
4.   Bułgaria 10 3 4 3 14 9 +5 13
5.   Armenia 10 4 1 5 12 13 −1 13
6.   Malta 10 1 0 9 5 28 −23 3


Kwalifikacje do Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016Edytuj

Grupa IEdytuj

Osobny artykuł: Eliminacje Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2016/Grupa I.
Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
  Portugalia 21 8 7 0 1 11 5 +6
  Albania 14 8 4 2 2 10 5 +5
  Dania 12 8 3 3 2 8 5 +3
  Serbia 4 8 2 1 5 8 13 -5
  Armenia 2 8 0 2 6 5 14 -9

Kwalifikacje do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2018Edytuj

Grupa EEdytuj

Osobny artykuł: Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2018 (eliminacje strefy UEFA)/Grupa 5.
Lp. Drużyna M Mecze Bramki Pkt
W R P + − +/−
1.   Polska 10 8 1 1 28 14 +14 25
2.   Dania 10 6 2 2 20 8 +12 20
3.   Czarnogóra 10 5 1 4 20 12 +8 16
4.   Rumunia 10 3 4 3 12 10 +2 13
5.   Armenia 10 2 1 7 10 26 −16 7
6.   Kazachstan 10 0 3 7 6 26 −20 3
  • Stan po zakończeniu eliminacji

RekordziściEdytuj

Najwięcej występów w kadrzeEdytuj

# Nazwisko Lata gry
w kadrze 		Mecze[1] Bramki[1]
1 Peter Schmeichel 1987–2001 129 1
2 Dennis Rommedahl 2000–2013 126 21
3 Jon Dahl Tomasson 1997–2010 112 52
4 Thomas Helveg 1994–2007 108 2
5 Michael Laudrup 1982–1998 104 37
6 Martin Jørgensen 1998–2011 102 12
Morten Olsen 1970–1989 102 4
8 Thomas Sørensen 1999–2012 101 0
9 Christian Eriksen 2010– 95 31
Simon Kjær 2009– 95 3

Aktualizacja: 5 luty 2020

Najwięcej goli w kadrzeEdytuj

# Nazwisko Lata gry
w kadrze 		Bramki[1] Mecze[1]
1 Poul "Tist" Nielsen 1910–1925 52 38 1.37
Jon Dahl Tomasson 1997–2010 52 112 0.46
3 Pauli Jørgensen 1925–1939 44 47 0.94
4 Ole Madsen 1958–1969 42 50 0.84
5 Preben Elkjær Larsen 1977–1988 38 69 0.55
6 Michael Laudrup 1982–1998 37 104 0.36
7 Christian Eriksen 2010– 31 95 0.33
8 Nicklas Bendtner 2006– 30 81 0.37
9 Henning Enoksen 1958–1966 29 54 0.54
10 Michael Rohde 1915–1931 22 40 0.55
Ebbe Sand 1998–2004 22 66 0.33
Aktualizacja: 5 luty 2020

Trenerzy reprezentacji DaniiEdytuj

Trener Lata pracy Liczba
meczów		 Z R P Z %
  Charlie Williams 1908-1910 4 3 0 1 75.0%
  Axel Andersen Byrval 1913-1918 16 14 1 1 87.5%
Komitet trenerów 1920-1956 19 10 3 6 52.6%
  Arne Sørensen 1956-1961 42 21 8 13 50.0%
  Poul Petersen 1962-1966 47 17 8 22 36.2%
Komitet trenerów 1967-1969 28 13 4 11 46.4%
  Rudi Strittich 1970-1975 61 20 11 30 32.8%
  Kurt Nielsen 1976-1979 31 13 6 12 41.9%
  Sepp Piontek 1979-1990 115 52 24 39 45.2%
  Richard Møller Nielsen 1990-1996 73 40 18 15 54.8%
  Bo Johansson 1996-2000 40 17 9 14 42.5%
  Morten Olsen 2000-2015 167 80 43 44 47.9%
  Åge Hareide 2016-2020 4 2 1 1 50.0%

a) stan na 7 czerwca 2016.

Mecze z reprezentacją PolskiEdytuj

Reprezentacja Danii rozegrała z reprezentacją Polski 23 mecze – 13 razy wygrywając, 2 razy remisując i 8 razy przegrywając, bramki 45:38 (+7).

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b c d eu-football.info (ang.). [dostęp 29 maja 2012].
  2. ↑ INTERIA.PL, Mecz Polska – Dania. Niecodzienna wygrana Orłów. Pomógł dziennikarz [dostęp 2016-10-07].
  3. ↑ El. IO '88RSSSF.

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reprezentacja_Danii_w_piłce_nożnej_mężczyzn&oldid=60451238”