Władysław Bobowski

polski duchowny katolicki, biskup

Władysław Bobowski (ur. 19 marca 1932 w Tropiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy tarnowski w latach 1974–2009, od 2009 biskup pomocniczy senior diecezji tarnowskiej.

Władysław Bobowski
Biskup tytularny Abernethii
Ilustracja
Herb duchownego Humanum indivinare
To, co ludzkie przebóstwiać
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

19 marca 1932
Tropie

Biskup pomocniczy tarnowski
Okres sprawowania

1974–2009

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

23 czerwca 1957

Nominacja biskupia

23 grudnia 1974

Sakra biskupia

2 lutego 1975

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

2 lutego 1975

Miejscowość

Tarnów

Miejsce

katedra Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Konsekrator

Jerzy Ablewicz

Współkonsekratorzy

Piotr Bednarczyk
Józef Gucwa

Życiorys

edytuj

Urodził się 19 marca 1932 w Tropiu[1]. W latach 1945–1948 uczył się w Szkole Rolniczej w Witowicach Dolnych. Następnie kształcił się kolejno w II Liceum Ogólnokształcącym im. Bolesława Chrobrego w Nowym Sączu (1948–1949), I Liceum Ogólnokształcącym im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie (1949–1950) i Studium Humanistycznym przy Instytucie Teologicznym w Tarnowie (1950–1952). Od 1949 był uczniem Niższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Egzamin dojrzałości złożył eksternistycznie w 1952 w Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. W latach 1952–1957 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie[2]. Święcenia subdiakonatu i diakonatu uzyskał przez posługę biskupa pomocniczego tarnowskiego Karola Pękali, który 23 czerwca 1957 w Tarnowie udzielił mu również święceń prezbiteratu[2][3]. W latach 1957–1961 studiował teologię dogmatyczną na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Tam w 1960 uzyskał licencjat i rozpoczął kurs doktorski. W latach 1963–1968 odbył studia w Instytucie Teologii Dogmatycznej Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie, które ukończył w 1969 ze stopniem doktora nauk teologicznych w zakresie teologii życia duchowego na podstawie dysertacji Natura doskonałości chrześcijańskiej według Kaspra Drużbickiego SI[2].

Od sierpnia do września 1957 pracował jako wikariusz w parafii św. Katarzyny w Ryglicach. Od maja 1961 do czerwca 1962 był katechetą przy katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. W latach 1962–1963 pełnił funkcje sekretarza osobistego i kapelana biskupa diecezjalnego Jerzego Ablewicza, jednocześnie wykonując zadania notariusza kurialnego[2]. Od marca do sierpnia 1969 był prefektem, a następnie do 1975 ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie[2], gdzie od 1969 do 1999 prowadził zajęcia z teologii życia wewnętrznego[1]

23 grudnia 1974 został prekonizowany biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej ze stolicą tytularną Abernethia[2][4]. Święcenia biskupie otrzymał 2 lutego 1975 w katedrze Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tarnowie. Udzielił mu ich miejscowy biskup diecezjalny Jerzy Ablewicz, któremu asystowali biskupi pomocniczy tarnowscy: Piotr Bednarczyk i Józef Gucwa[2]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Humanum indivinare” (To, co ludzkie przebóstwiać)[5]. 4 lutego 1975 został ustanowiony wikariuszem generalnym diecezji[2]. W zakresie jego obowiązków znalazły się formacja intelektualna i ascetyczna kapłanów, formacja duchowa osób konsekrowanych, koordynowanie prac duszpasterstwa rodzin, a także nadzór nad sanktuariami w Bochni, Zawadzie i Lipinkach[1][2]. W diecezji zainicjował organizowanie letniego wypoczynku dla dzieci i młodzieży pod nazwą „Wakacje z Bogiem”, jak również założył formację Dziewczęcej Służby Maryjnej[1][6]. W 1975 został mianowany kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej w Tarnowie. W 1976 został jej scholastykiem i następnie archidiakonem. W 1995 złożył rezygnację z członkostwa w niej[2]. 20 października 2009 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej[7][8].

W 1984 został przewodniczącym Podkomisji (od 1987 Komisji) ds. Duszpasterstwa Młodzieży. W latach 1984–1989 był wiceprzewodniczącym Komisji Duszpasterstwa Turystycznego. Od 1979 do 1984 należał do Komisji „Iustitutia et Pax”, a w latach 1989–1993 do Komisji ds. Zakonnych. Wszedł też w skład Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów[3]. W 2014 był współkonsekratorem podczas sakry biskupów pomocniczych tarnowskich: Jana Piotrowskiego i Stanisława Salaterskiego[4].

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

Nadano mu tytuł honorowego obywatela: Tarnowa (2007)[9], gminy Ryglice (2008)[10] i gminy Gródek nad Dunajcem (2011)[11]. Otrzymał też Tarczę Herbową „Zasłużony dla Miasta Nowego Sącza” (2010)[12] i odznakę honorową „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” (2017)[13].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Nota biograficzna Władysława Bobowskiego na stronie diecezji tarnowskiej. diecezja.tarnow.pl. [dostęp 2019-05-20].
  2. a b c d e f g h i j K.R. Prokop: Biskupi Kościoła katolickiego w III Rzeczpospolitej. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, 1998, s. 21–22. ISBN 83-7052-900-3.
  3. a b G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 28–29. ISBN 83-911554-0-4.
  4. a b Władysław Bobowski. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2014-01-25]. (ang.).
  5. Władysław Bobowski na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2016-10-18].
  6. Tarnów: 20 lat Dziewczęcej Służby Maryjnej w diecezji. ekai.pl (arch.), 2003-07-13. [dostęp 2018-07-01].
  7. Rinuncia di ausiliare di Tarnów (Polonia) e nomina di nuovo ausiliare. press.vatican.va, 2009-10-20. [dostęp 2013-12-28]. (wł.).
  8. Komunikat – rezygnacja bp. Władysława Bobowskiego. episkopat.pl (arch.), 2010-02-02. [dostęp 2013-12-28].
  9. Honorowi Obywatele Tarnowa. it.tarnow.pl. [dostęp 2013-12-28].
  10. Honorowy Obywatel Gminy Ryglice. ryglice.pl. [dostęp 2014-10-23].
  11. Uchwała nr XIII/79/2011 Rady Gminy Gródek nad Dunajcem. bip.malopolska.pl. [dostęp 2014-01-25].
  12. Uchwała Nr LXII/650/2010 Rady Miasta Nowego Sącza. nowysacz.pl. [dostęp 2013-12-29].
  13. Uchwała Nr 232/XXIII/17 Rady Powiatu Nowosądeckiego. bip.powiat.nowy-sacz.pl, 2017-05-19. [dostęp 2018-07-01].

Linki zewnętrzne

edytuj