Władysław Gadomski (wojskowy)
Władysław Karol Gadomski (ur. 6 marca 1894 we Lwowie, zm. 19 października 1935 w Warszawie) – podpułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 podpułkownik dyplomowany artylerii
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Władysław Karol Gadomski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 marca 1894 |
| Data i miejsce śmierci |
19 października 1935 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1935 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
I oficer sztabu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 6 marca 1894 we Lwowie[1][2]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach c. i k. armii. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1916 roku w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej. W 1918 jego oddziałem macierzystym był pułk artylerii górskiej nr 25[3][4].
Od 1 maja do 7 czerwca 1919 roku był słuchaczem II Kursu Adiutantów w Warszawie, a od 16 czerwca do 30 listopada 1919 roku słuchaczem I Kursu Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego w Warszawie. 9 września 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w 9 pułku artylerii ciężkiej[5]. 26 lutego 1921 roku został mianowany szefem Oddziału III Sztabu Grupy Wojsk Litwy Środkowej.
Od 28 maja 1921 roku pełnił służbę w dowództwie 10 Dywizji Piechoty na stanowisku szefa sztabu, a jego oddziałem macierzystym był Oddział V Sztabu Generalnego[6][7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 128. lokatą w korpusie oficerów artylerii, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 9 pułk artylerii ciężkiej[8]. 3 listopada 1922 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza II Kursu Doszkolenia. 15 października 1923 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera sztabu generalnego, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu, pozostając oficerem nadetatowym 9 pac w Siedlcach[9]. 31 marca 1924 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 roku i 46. lokatą w korpusie oficerów artylerii[10]. Z dniem 15 listopada 1924 został przydzielony do macierzystego 9 pac na stanowisko dowódcy I dywizjonu, detaszowanego w Brześciu[11][12]. W 1925 roku został przydzielony do 17 Dywizji Piechoty w Gnieźnie na stanowisko szefa sztabu[13]. 31 października 1927 roku został przydzielony do składu osobowego generała do prac przy Generalnym Inspektorze Sił Zbrojnych, gen. bryg. Stanisława Burhardt-Bukackiego na stanowisko referenta[14][15]. Do stopnia podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 roku[16]. W styczniu 1930 roku został zatwierdzony na stanowisku I oficera sztabu inspektora armii w Warszawie[17][18].
Zmarł 19 października 1935 roku w Warszawie[19]. 21 października 1935 roku został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[20] (20A-prawe półkole-7)[21].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5241[22]
- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi – 24 maja 1929 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”[23]
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej – 3 marca 1926[24]
- Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych – pośmiertnie 12 maja 1936
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[25]
- Brązowy Medal Waleczności[25]
20 grudnia 1932 i 11 grudnia 1933 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-02-22].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-02-22].
- ↑ Ranglisten 1917 ↓, s. 878, 1055.
- ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 1091, 1318.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 15 września 1920 roku, s. 861.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 8, 622.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 162.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 194.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 795, 817.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 170.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 107 z 10 października 1924 roku, s. 594.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 714, 740.
- ↑ Lista oficerów SG 1925 ↓, s. 13.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 314.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 431, 453.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 178, 419.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1930 roku, s. 33.
- ↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 23.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 11 listopada 1935, s. 127.
- ↑ Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 289, s. 4, 1935-10-20. Warszawa.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online] [dostęp 2019-11-14] (pol.).
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-02-22].
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 302.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 3 marca 1926 roku, s. 70.
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 1318.
Bibliografia edytuj
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1917. (niem.).
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wien: K. K. Hof und Staatsdruckerei, 1918. (niem.).
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista oficerów Sztabu Generalnego (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku). Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1926.
- Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku). Warszawa: Sztab Główny, 1931.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918–1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.