Władysław Mierzwiński
Władysław Mierzwiński (ur. 21 października 1848 w Warszawie, zm. 14 lipca 1909 w Paryżu) – polski śpiewak (tenor), członek honorowy Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Krakowie[1].
Władysław Mierzwiński, [ante 1892] | |
Data i miejsce urodzenia |
21 października 1848 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
14 lipca 1909 |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód |
Był synem Józefa Mierzwińskiego właściciela przedsiębiorstwa budowlanego i Eleonory ze Szpakowskich. Po ukończeniu gimnazjum uczył się w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Następnie kształcił się we Włoszech. Debiutował w operze paryskiej w partii Raula w Hugenotach Giacomo Meyerbeera. W Paryżu występował do 1875 r., następnie w Lyonie.
Uzyskał również tytuły nadwornego śpiewaka w Berlinie i Wiedniu. W 1887 roku z wielkim sukcesem występował w ówczesnych Prusach Zachodnich, gdzie był przyjmowany entuzjastycznie zarówno przez polską jak i niemiecką publiczność m.in. w Toruniu (7 października), Grudziądzu, Inowrocławiu, a także w Gdańsku.
W 1893 r. zachorował na gardło, musiał poddać się operacji i stracił głos. Po kilku latach (w 1896 r.) próbował jeszcze koncertować, wystąpił w Warszawie, Wilnie i Kijowie – nie odniósł już jednak sukcesu.
Potem był w Paryżu portierem hotelowym, korzystał z pomocy Jana Reszke. Pochowany został w grobie dla ubogich
Przypisy
edytuj- ↑ Pamiętnik Sokoła Krakowskiego 1885-1896, Kraków 1896, s. 30.
Linki zewnętrzne
edytuj- Władysław Mierzwiński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09] .
- „Polscy śpiewacy na scenie La Scali” Adam Czopek
- Władysław Mierzwiński na zdjęciach w bibliotece Polona