Władysław Pawlica

Władysław Pawlica (ur. 28 maja 1886 w Poroninie, zm. 20 grudnia 1919 w Krakowie) – polski badacz skał, petrograf i mineralog, taternik, narciarz, turysta i fotograf. Pracownik Państwowego Instytutu Geologicznego. Specjalista w zakresie tatrzańskich skał krystalicznych.

Władysław Pawlica

Data i miejsce urodzenia	28 maja 1886 Poronin
Data i miejsce śmierci	20 grudnia 1919 Kraków
Miejsce spoczynku	Zakopane
Zawód, zajęcie	petrograf, mineralog, taternik
Tytuł naukowy	doktor
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Stanowisko	geolog
Pracodawca	Państwowy Instytut Geologiczny
Rodzice	Franciszek Pawlica

Biogram

Był synem Franciszka Pawlicy (1854-1926) przewodniczącego Związku Górali. W 1908 ukończył studia na UJ pod kierunkiem profesora Józefa Morozewicza. W latach 1908–1913 do czasu obrony doktoratu był asystentem przy katedrze mineralogii UJ. W 1907 skończył kurs narciarstwa pod kierunkiem Mariusza Zaruskiego. W 1908 wraz z Walerym Goetlem zaliczył 1 zimowe wejście na nartach na Babią Górę. W kolejnych latach brał udział w innych zimowych wejściach na kolejne szczyty, będąc również jednym z inicjatorów powstania AZS-u i jego narciarskiej sekcji, której był przewodniczącym w latach 1909–1910 oraz 1912-1914. W trakcie wypraw górskich wykonywał zdjęcia, które zostały opublikowane w albumie W górach – ku pamięci Władysława Pawlicy wydanym w Krakowie w 10 rocznicę śmierci w 1929. W 1918 objął stanowisko geologa w Państwowym Instytucie Geologicznym, będąc specjalistą z zakresu tatrzańskich skał krystalicznych. Zmarł przedwcześnie w wieku 33 lat, został pochowany w grobowcu rodzinnym w Zakopanem.

Bibliografia

• Wojciech Narębski „Władysław Pawlica”, [w:] „Polski Słownik Biograficzny” tom.25 wyd. 1980

Linki zewnętrzne

• Krótka biografia na podstawie „Wielkiej Encyklopedii Tatrzańskiej”