Włodzimierz Marciniak
Włodzimierz Aleksander Marciniak (ur. 31 marca 1954[1] w Łodzi) – polski politolog, sowietolog i rosjoznawca, doktor habilitowany nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, dyplomata. Od 2016 ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Federacji Rosyjskiej. Brat Piotra Marciniaka[2].
| ||
Włodzimierz Marciniak, Władimir Putin i Siergiej Ławrow | ||
Kraj działania | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 31 marca 1954 Łódź | |
Doktor habilitowany nauk humanistycznych | ||
Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | |
Doktorat | 10 stycznia 1989 – nauki humanistyczne UW | |
Habilitacja | 30 listopada 2001 – nauki o polityce PAN | |
Profesor nadzwyczajny | ||
Uczelnie | SGPiS/SGH PAN Wyższa Szkoła Biznesu - National-Louis University w Nowym Sączu | |
Ambasador RP w Rosji | ||
Okres spraw. | 13 października 2016 | |
Poprzednik | Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz |
Spis treści
ŻyciorysEdytuj
W 1976 ukończył studia politologiczne na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1977–1980 odbywał studia doktoranckie w Instytucie Socjologii UW. W 1989 uzyskał w Instytucie Filozofii UW stopień naukowy doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy Teoria w poszukiwaniu praktyki. Przesłanki filozoficzne marksowskiej myśli społecznej (promotor: Marek Siemek). W 2001 w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie pracy Rozgrabione imperium. Upadek Związku Sowieckiego i powstanie Federacji Rosyjskiej.
Od 1980 był pracownikiem naukowym Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (od 1991 Szkoły Głównej Handlowej), gdzie pełnił funkcje asystenta, starszego asystenta i adiunkta w Katedrze Socjologii i Politologii, a następnie Katedrze Nauk Politycznych. W latach 1991–1992 sprawował funkcję prodziekana Wydziału Ekonomiczno-Społecznego SGH. Od 1992 do 1997 pracował na stanowisku radcy w Ambasadzie RP w Moskwie. W latach 1997–2006 był adiunktem, a w latach 2001–2002 kierownikiem Katedry Studiów Politycznych SGH.
Od 2000 związany z Instytutem Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, gdzie pracował jako adiunkt, a od 2002 pełni funkcję docenta. Od tego samego roku jest także kierownikiem Zakładu Porównawczych Badań Postsowieckich. W latach 2006–2008 był zatrudniony na stanowisku adiunkta w Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. W 2006 został profesorem nadzwyczajnym w Zakładzie Stosunków Międzynarodowych i Bezpieczeństwa Narodowego Wyższej Szkoły Biznesu – National-Louis University w Nowym Sączu. Objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Akademii Ignatianum w Krakowie[3].
Od 2001 jest członkiem redakcji czasopisma „Obóz”. Od 2008 zasiada w Polsko-Rosyjskiej Grupie ds. Trudnych.
W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju[4].
13 października 2016 objął stanowisko ambasadora RP w Rosji[5]. 9 listopada 2016 złożył listy uwierzytelniające na ręce prezydenta Władimira Putina[6].
W pracy naukowej zajmuje się głównie tematyką współczesnej Rosji oraz rosyjskiej myśli politycznej i społecznej. Jest autorem licznych artykułów naukowych i publicystycznych, uczestnikiem konferencji i programów badawczych oraz komentatorem bieżących wydarzeń politycznych w Rosji.
Wybrane publikacjeEdytuj
- Rozgrabione imperium: upadek Związku Sowieckiego i powstanie Federacji Rosyjskiej, Kraków: Arcana, 2001, 2004.
- Inne wymiary polityki, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk, 2013.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Włodzimierz Marciniak - WP Książki, ksiazki.wp.pl [dostęp 2018-03-19] (pol.).
- ↑ Kraj kiosków z ciepłą wódką, „Dziennik”, 12–13 kwietnia 2008.
- ↑ dr hab. Włodzimierz Aleksander Marciniak. nauka-polska.pl. [dostęp 2018-07-10].
- ↑ Członkowie Narodowej Rady Rozwoju (pol.). prezydent.pl. [dostęp 2015-10-16].
- ↑ INTERIA.PL, Nowy ambasador RP rozpoczął pracę w Moskwie [dostęp 2016-10-14] .
- ↑ Putin: stosunki z Polską dalekie od zadowalających. onet.pl, 9 listopada 2016. [dostęp 2016-11-09].
BibliografiaEdytuj
- Włodzimierz Marciniak w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI).
- Profil na stronie Wydziału Studiów Politycznych WSB-NLU