Wacław Podlewski
Wacław Antoni Podlewski (ur. 1 stycznia 1895 w Sosnowcu[1], zm. 6 kwietnia 1977 w Radości) – polski architekt, urbanista, konserwator zabytków[2].
| Data i miejsce urodzenia |
1 stycznia 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 kwietnia 1977 |
| Zawód, zajęcie |
architekt |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Henryka Tomasza (1850–1907) i Jadwigi z Fabianich (zm. 1937)[1]. W 1928 roku ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Po studiach pracował w sochaczewskiej fabryce jedwabiu, przy budowie kolonii mieszkaniowej Lubeckiego w Warszawie, w spółdzielni mieszkaniowej przy ul. Górnośląskiej, przy budowie siedziby spółdzielni mieszkaniowej na Żoliborzu, kolonii mieszkaniowej w Śródborowie pod Otwockiem, siedziby Banku Gospodarstwa Krajowego i Ministerstwa Komunikacji. W 1935 roku był zatrudniony w Wydziale Planowania Miasta Zarządu Miejskiego w Warszawie[2].
Od 1945 roku pracował w Wydziale Architektury Biura Odbudowy Stolicy w Pracowni Urbanistyki Zabytkowej, został przydzielony do prac rekonstrukcyjnych podczas odbudowy Starego Miasta w Warszawie[2]. Od 1950 roku związany z Polskimi Pracowniami Konserwacji Zabytków, był członkiem: Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej, Towarzystwa Urbanistów Polskich oraz Stowarzyszenia Historyków Sztuki[2].
Ożenił się z Jadwigą Kryńską. Małżeństwo było bezdzietne.
Zmarł w Radości (Warszawa), pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Brwinowie[2][3].
Realizacje edytuj
- Budynek Arsenału przy ulicy Długiej – konserwacja[2];
- Kościół Najświętszej Marii Panny na Nowym Świecie – inwentaryzacja (1933)[2];
- Kamienica Fukierowska w Warszawie – odbudowa (1947–1953)[4];
- Pałac Biskupów Krakowskich w Warszawie – odbudowa (1948–1951), współpraca Ludwik Borawski;
- Kamienica Gizińska w Warszawie – obudowa (1951–1953);
- Barbakan w Warszawie – odbudowa (1952–1954)[5];
- Brama Krakowska w Lublinie – gruntowna restauracja (1954), gruntowny remont i regotycyzacja (1959–1964)[2];
- Szydłów – odbudowa miasta (1957–1959)[2];
- Zamek Piastów Śląskich w Brzegu – odbudowa (1966–1970).
Konkursy edytuj
- na rozplanowanie dzielnicy przy dworcu kolejowym Łódź Fabryczna (1932) – współautorzy: Maria Buckiewicz, Lech Sawicki, Władysław Wieczorkiewicz – I nagroda[2];
- na rozplanowanie terenów Pola Mokotowskiego i Folwarku Rakowiec wraz z przyległymi terenami (1935) – współautorzy: Helena Morsztynkiewicz, Jerzy Hryniewiecki, Jadwiga Stanisławska, Tadeusz Sieczkowski, współpraca Wacław Hryniewicz – nagroda równorzędna III miejsce[2];
- na rozplanowanie miasta Równego (1937) – współautor Józef Reński – III nagroda[2];
- na rozplanowanie mola południowego i terenów przyległych oraz na projekt szkicowy „Żeglarskiego Ośrodka Morskiego” w Porcie i Mieście Gdyni (1937) – współautorzy Antoni Jawornicki, Józef Reński – IV nagroda (1000 zł)[6].
Laureat Nagrody Państwowej II stopnia zespołowej za twórczą rekonstrukcję architektoniczną Rynku Starego Miasta w Warszawie (1953).
Ordery i odznaczenia edytuj
- Srebrny Krzyż Zasługi (22 lipca 1953)[7]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[8]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Wacław Antoni Podlewski, Sejm Wielki
- ↑ a b c d e f g h i j k l Tadeusz Skarżyński, Anna Jakubowska, Naczelna Organizacja Techniczna. Federacja Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych, Słownik biograficzny techników polskich, wyd. 1, t. 21, Warszawa: Sigma, 2010, s. 133–134, ISBN 83-85001-32-8, OCLC 21877224 [dostęp 2021-11-19].
- ↑ In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Wacław Antoni Podlewski [online], www.archimemory.pl [dostęp 2023-12-06].
- ↑ Wacław Podlewski – realizacje, Fotopolska
- ↑ Architektoniczne perły Warszawy, Renowacje i zabytki nr. 3/2012
- ↑ Konkursy. „Komunikat SARP”. Rok IV (Nr 3), s. 10, marzec 1937. Warszawa: Stowarzyszenie Architektów R.P. [dostęp 2023-12-06].
- ↑ M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1253 „za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie budownictwa mieszkaniowego”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.