Wasilij Jemieljanowiz Ananjicz (ros. Василий Емельянович Ананьич, 3 lutego?/15 lutego 1900 we wsi Turiec w guberni mińskiej, zm. 20 grudnia 1977 w Leningradzie) – radziecki kontradmirał[1], uczestnik II wojny światowej.

Wasilij Ananjicz
Василий Емельянович Ананьич
kontradmirał kontradmirał
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1900
Turiec, gubernia mińska

Data i miejsce śmierci

20 grudnia 1977
Leningrad

Przebieg służby
Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna ZSRR

Jednostki

Białomorska Flotylla Wojskowa

Stanowiska

członek Rady Wojskowej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Nachimowa II klasy (ZSRR) Order Czerwonej Gwiazdy Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „W upamiętnieniu 250-lecia Leningradu” (ZSRR)

Życiorys

edytuj

W Armii Czerwonej od 1920 roku. Rok później rozpoczął służbę w marynarce wojennej. Ukończył Szkołę Oficerów Politycznych Marynarki Wojennej (1928), Wojskową Akademię Polityczną im. W.I. Lenina (1937), Wyższą Akademię Wojskową (1952).

Przebieg służby: komisarz okrętu podwodnego (1932–1937), komisarz dywizjonu, a następnie brygady okrętów podwodnych (1937–1940). W 1940 roku zastępca szefa Zarządu Politycznego Floty Północnej.

Podczas wojny z Niemcami brał udział w obronie radzieckiego obszaru podbiegunowego. Od września 1941 roku był członkiem Rady Wojskowej Białomorskiej Flotylli Wojskowej[2], od lipca 1945 roku był zastępcą szefa Zarządu Politycznego Floty Bałtyckiej. W latach 1953–1957 pracował w szkolnictwie Marynarki Wojennej.

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Uchwała Rady Komisarzy Ludowych nr 1285 z 25 września 1944
  2. Валерий Іванов, Генералы Беларуси т.1. (ros.)

Bibliografia

edytuj
  • Долготович Б. Д. Адмиралы земли белорусской: биограф. справочник / Б. Д. Долготович; под. ред. А. А. Римашевского — Мн.: Беларусь, 2009. — ISBN 978-985-01-0821-0.