Wciornastek zachodni

Wciornastek zachodni (Frankliniella occidentalis) – gatunek owada z rodziny wciornastkowatych (Thripidae).

Wciornastek zachodni
Frankliniella occidentalis[1]
(Pergande, 1895)
Ilustracja
Wciorniastek zachodni (po prawej) oraz wciorniastek tytoniowiec (Thrips tabaci)
Ilustracja
Wciorniastek zachodni w naturalnym środowisku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

wciornastki

Rodzina

wciornastkowate

Rodzaj

Frankliniella

Gatunek

wciornastek zachodni

Synonimy
  • Frankliniella conspicua Moulton, 1936[1]
  • Frankliniella nubila Treherne, 1924[1]
  • Frankliniella syringae Moulton, 1948

Morfologia edytuj

Rodzina wciornastkowatych wyróżnia się asymetryczną budową kłująco-ssącego aparatu gębowego oraz brakiem żuwaczki. Ich wąskie skrzydła wyposażone są w szczecinki zwiększające powierzchnię lotną. Dorosłe samce wciornastka zachodniego osiągają rozmiary 0,9–1,1 mm, a samice 1,3–1,4 mm. Ich ciało jest wąskie i wydłużone. Samce, mniejsze do samic, odznaczają się białożółtym kolorem zaokrąglonego odwłoka. Samice przyjmują kolor od żółtego do brązowego, a odwłok zakończony jest stożkowato[2][3].

Występowanie edytuj

Wciornastek zachodni pierwotnie zasiedlał zachodnią część Ameryki Północnej. Obecnie żyje niemal na całym świecie. Przenoszony na kwiatach ciętych i roślinach doniczkowych, rozprzestrzenił się w Europie, Australii, Kanadzie i północnej Afryce[4]. Gatunek ten znalazł się również w Polsce w wyniku introdukcji, po raz pierwszy stwierdzono go w 1986 roku w jednej z warszawskich szklarni[2].

Ekologia edytuj

Wciornastkowate są owadami roślinożernymi. Żywią się sokami, tkankami, pyłkiem oraz nektarem roślin zielnych, zarówno jedno- jak i dwuliściennych. Są polifagami, nie wykazują preferencji w wyborze rośliny[2]. To organizmy ciepłolubne, dlatego też w Europie wciornastka zachodniego można znaleźć głównie w uprawach szklarniowych. Zasiedlają nadziemne części roślin. Większość przedstawicieli gatunku to samice rozmnażające się na drodze arrenotokii, gdzie z niezapłodnionych komórek jajowych rozwijają się samce. Samice wykluwają się jedynie z zapłodnionych komórek jajowych. Jajeczka umieszczane są w komórkach parenchymy liści, owocach i elementach kwiatu. Rozwój składa się z czterech stadiów larwalnych. Cykl ten trwa zazwyczaj od 2 do 3 tygodni. Spadek temperatury poniżej optymalnej skraca cykl do około 13 dni. Samice przeżywają 45 dni, samce dwa razy mniej[5].

Wpływ na środowisko edytuj

Wciornastek zachodni negatywnie wpływa na rośliny, którymi się żywi. Powoduje deformacje płatków, odbarwienie oraz przedwczesne zapylanie i starzenie się roślin. Jest wektorem chorób m.in. brunatnej plamistości pomidora[6] czy wirusa plamistości tytoniu. W wyniku jego działalności może nie dojść do powstania owocu.

Znaczenie dla gospodarki edytuj

Zaliczany do organizmów kwarantannowych na liście A2[7]. Ze względu na sposób odżywiania wciornastek zachodni powoduje straty w uprawach. Zniekształcenie kwiatu czy pojawienie się plam na owocu skutkuje obniżeniem jego wartości. Walka ze szkodnikiem sprawia jednak wiele trudności. Gatunek ten łatwo się rozprzestrzenia, a wykrycie jego obecności jest stosunkowo trudne, ponieważ ukrywa się w szczelinach kwiatostanów[8]. Ponadto gatunek ten jest uodporniony na niektóre pestycydy.

Aktualne kierunki badań edytuj

Obecnie badania związane z wciornastkiem zachodnim są głównie ukierunkowane na wynalezienie metod walki ze szkodnikiem ze względu na straty jakie wyrządza[9]. Wiele aktualnych publikacji naukowych dotyczy również wpływu czynników środowiska na ten gatunek.

Przypisy edytuj

  1. a b c Frankliniella occidentalis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Frankliniella occidantalis (Pergande, 1895) wciornastek zachodni. [w:] Gatunki obce w faunie Polski [on-line]. Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2020-06-01].
  3. Frankliniella occidentalis (western flower thrips) [online], www.cabi.org [dostęp 2017-12-27].
  4. Kirk, D.J.; Terry, I.L.. The spread of the western flower thrips Frankliniella occidentalis (Pergande). „Agricultural and Forest Entomology”. 5 (4), s. 301–310, 2003. DOI: 10.1046/j.1461-9563.2003.00192.x. 
  5. Cloyd R.A.; 2009. Western Flower Thrips (Frankliniella occidentalis) Mangement on Ornamental Crops Grown in Greenhouses: Have We Reached an Impasse?. Pest Technology 3: 1-9
  6. Nagata T., Inouo-Nagata A.K., van Leut J., Goldbach R., Peters D.; 2002. Factors determining vector competence and specifity for transmission of tomato spotted wilt virus. Journal of General Virology 83: 663-671.
  7. OEPP/EPPO. 1989. Data sheets on quarantine organisms No. 177. Frankliniella occidentalis. Bulletin OEPP/EPPO 19: 725-731.
  8. Tommasini, M. G.; Maini, S.; 1995. Frankliniella occidentalis and other thrips harmful to vegetable and ornamental crops in Europe. Wageningen Agricultural University Papers 95: 1-42
  9. Egger B., Koschier H. E.; 2013. Behavioural responses of Frankliniella occidentalis Pergande larvae to methyl jasmonate and cis-jasmone. Journal of Pest Science 87: 53-59