Wieniamin Emmanuiłowicz Dymszyc (ros. Вениами́н Эммануи́лович Ды́мшиц, ur. 15 września?/28 września 1910 w Teodozji, zm. 23 maja 1993 w Moskwie) – radziecki polityk żydowskiego pochodzenia, wicepremier ZSRR (1962–1985), przewodniczący Państwowego Komitetu Planowania ZSRR (1962), Bohater Pracy Socjalistycznej (1980).

Wieniamin Dymszyc
Вениами́н Эммануи́лович Ды́мшиц
Data i miejsce urodzenia

28 września 1910
Teodozja

Data i miejsce śmierci

23 maja 1993
Moskwa

wicepremier ZSRR
Okres

od 17 lipca 1962
do 20 grudnia 1985

Przynależność polityczna

KPZR

przewodniczący Państwowego Komitetu Planowania ZSRR
Okres

od 17 lipca 1962
do 24 listopada 1962

Przynależność polityczna

KPZR

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Życiorys

edytuj

Od 1927 pracował w kopalniach Donbasu, od 1931 w zakładzie metalurgicznym, od 1933 kierownik warsztatu konstrukcji inżynieryjnych na budowie fabryki „Azowstal” w Mariupolu, od 1937 w WKP(b). W latach 1937–1939 dyrektor fabryki konstrukcji metalowych, szef budowy zakładu metalurgicznego w Krzywym Rogu, 1939–1946 zarządca trustu „Magnitostroj” w Magnitogorsku, w 1945 eksternistycznie ukończył studia na uniwersytecie im. Baumana, 1946-1950 zarządca trustu w Zaporożu. W latach 1950–1954 szef Głównego Zarządu Budowy Przedsiębiorstw Przemysłu Ołowiowego Ministerstwa Budownictwa Przedsiębiorstw Przemysłu Ciężkiego ZSRR, 1954–1957 zastępca ministra budownictwa przedsiębiorstw przemysłu metalurgicznego i chemicznego ZSRR. Od czerwca 1959 do września 1961 szef wydziału Państwowego Komitetu Planowania Rady Ministrów ZSRR, od września 1961 do lipca 1962 I zastępca przewodniczącego, a od 17 lipca do 24 listopada 1962 przewodniczący tego Komitetu w randze ministra. Równocześnie od 17 lipca 1962 do 20 grudnia 1985 zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, następnie na emeryturze. W latach 1961–1986 członek KC KPZR. W latach 1962–1989 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 6 do 11 kadencji. Pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody

edytuj

I medale.

Bibliografia

edytuj