Wołodymyr Bezsonow
Wołodymyr Wasylowycz Bezsonow, ukr. Володимир Васильович Безсонов, ros. Владимир Васильевич Бессонов, Władimir Wasiljewicz Biessonow (ur. 5 marca 1958 w Charkowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy lub pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.
| |||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Wołodymyr Wasylowycz Bezsonow | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
180 cm | ||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||
Kariera piłkarskaEdytuj
Kariera klubowaEdytuj
Karierę piłkarską zaczynał w rodzinnym Charkowie, najpierw w szkole piłkarskiej nr 7, a następnie w zespole Metalist. Jeszcze jako nastolatek został zawodnikiem Dynama Kijów, zaliczającego się do czołówki radzieckiej Wyższej Ligi, z którym sześciokrotnie sięgał po Mistrzostwo Związku Radzieckiego, pięciokrotnie po radziecki Puchar oraz po Puchar Zdobywców Pucharów w 1986. Barwy kijowskiego zespołu reprezentował przez kolejnych 14 lat. Karierę piłkarską kończył jako zawodnik izraelskiego Maccabi Hajfa w 1991.
Kariera reprezentacyjnaEdytuj
Był jednym z najbardziej doświadczonych i najbardziej utytułowanych zawodników reprezentacyjnych. W latach 1977–1990 w drużynie Sbornej rozegrał 79 meczów, strzelając 4 bramki. Zagrał w 3 turniejach o Mistrzostwo Świata: w 1982, 1986 i 1990. W 1988 zdobył Wicemistrzostwo Europy. Wielokrotnie pełnił funkcję kapitana reprezentacji. Osiągał również sukcesy z reprezentacją młodzieżową (Mistrzostwo Europy w 1976, Mistrzostwo Świata w oraz tytuł najlepszego zawodnika turnieju w 1977) i olimpijską (brązowy medal Igrzysk w Moskwie).
Kariera trenerskaEdytuj
Od zakończenia kariery zawodniczej pracuje jako trener drużyn klubowych na Ukrainie – z przerwą na lata 2002–2003, kiedy prowadził drużynę narodową Turkmenistanu. Później prowadził drużynę Zorii Ługańsk, a 28 listopada 2006 został pierwszym trenerem zespołu FK Charków. Od 2008 prowadził drużynę Dnipra Dniepropetrowsk. 18 września 2010 roku po okresie nieudanych gier podał się do dymisji[1].
Sukcesy i odznaczeniaEdytuj
Sukcesy kluboweEdytuj
- mistrz ZSRR: (6x) 1977, 1980, 1981, 1985, 1986, 1990
- zdobywca Pucharu ZSRR: (5x) 1978, 1982, 1985, 1987, 1990
- zdobywca Puchar Zdobywców Pucharów: 1986
Sukcesy reprezentacyjneEdytuj
- mistrz Europy U-18: 1976
- mistrz Świata U-20: 1977
- brązowy medalista letnich igrzysk olimpijskich: 1980
- wicemistrz Europy: 1988
- uczestnik turniejów finałowych Mistrzostw Świata: 1982, 1986, 1990
Sukcesy indywidualneEdytuj
- najlepszy piłkarz Mistrzostw Świata U-20: 1977
OdznaczeniaEdytuj
- tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1977
- tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1980
- tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu: 1986
- Order „Za zasługi” III klasy: 2004[2]
PrzypisyEdytuj
- ↑ Главный тренер ФК „Днепр” Владимир Бессонов подал в отставку.
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1591/2004 – Офіційне представництво Президента України. [dostęp 2014-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Wołodymyr Bezsonow w bazie RusTeam (ros.)
- Profil na PlayerHistory (ang.)
- Wołodymyr Bezsonow w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
- Wołodymyr Bezsonow w bazie Football Facts (ros.)
- Sylwetka zawodnika na rusteam.permian.ru (ros.)
- Wołodymyr Bezsonow w bazie National Football Teams (ang.)