Wodnicha leszczynowa
Wodnicha leszczynowa, wodnicha Lindtnera (Hygrophorus lindtneri M.M. Moser) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[1].
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
wodnicha leszczynowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Hygrophorus lindtneri M.M. Moser Z. Pilzk. 33: 3 (1967) | |
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrophorus, Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
- Hygrophorus carpini Gröger 1980
- Hygrophorus lindtneri var. carpini (Gröger) Bon 1989
Nazwę polską zaproponował w 2003 r. Władysław Wojewoda, Barbara Gumińska w 1967 r, opisywała ten gatunek pod nazwą wodnicha Lindtnera[3].
Morfologia edytuj
Średnica 2,5–6 cm, za młodu półkulisty, później szeroko rozpostarty z płaskim lub nieco wypukłym szczytem. Brzeg początkowo podwinięty, potem prosty. Powierzchnia w stanie wilgotnym silnie śluzowata, gładka, w stanie suchym jedwabista, na środku kapelusza pomarańczowobrązowa, ku brzegowi jaśniejsza, blado-ochrowo-pomarańczowa[4].
Słabo zbiegające, dość rzadkie, z blaszeczkami, początkowo bladoochrowe, potem ciemniejsze, z kremowożółtym lub pomarańczowym odcieniem. Ostrza równe[4].
Wysokość 4–10 cm, grubość 0,7–1,5 cm, cylindryczny, czasami zwężający się ku podstawie. Powierzchnia pod kapeluszem oszroniona, w dolnej części śluzowata, blado-ochrowo-pomarańczowa[4].
Białawy lub z ochrowym odcieniem, nie zmieniający barwy po uszkodzeniu. Bez wyraźnego zapachu, o łagodnym smaku[4].
- Cechy mikroskopijne
Zarodniki 6,5 do 9 × 4,2–6,0 μm, eliptyczne, jajowate, półcylindryczne, czasami sferyczne z dobrze zaznaczonymi dzióbkiem. Podstawki 32–55 × 6–9 μm, z 4 zarodnikami i sprzążkami u podstawy. We wszystkich strzępkach sprzążki[5]. Często w zarodnikach występuje duża gutula[4].
Gatunki podobne edytuj
Podobne są wodnicha tarczowata (Hygrophorus discoideus)[4], wodnicha pomarańczowopłowa (Hygrophorus unicolor)[5] oraz niewystępująca w Polsce wodnicha Hygrophorus spodoleucus[4].
Występowanie i siedlisko edytuj
Wodnicha leszczynowa znana jest tylko w niektórych krajach Europy[6]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. notowana tylko na dwóch stanowiskach: w Babiogórskim i Pienińskim Parku Narodowym. Jej rozprzestrzenienie i stopień zagrożenia nie są znane[3].
Siedlisko: lasy i zarośla liściaste, jak dotąd opisano jej występowanie tylko pod leszczyną pospolitą (Corylus avellana). Owocniki od września do października[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2019-02-22].
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2019-02-22].
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
- ↑ a b c d e f g B. Gumińska, Flora Polska (Flora of Poland). Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae), Kraków: Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, 1997, ISBN 83-7052-949-6
- ↑ a b A.M.I.M.T. Hygrophorus lindtneri [online] [dostęp 2019-02-22].
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2019-02-22].