Wolański Hrabiapolski herb hrabiowski, odmiana herbu Przyjaciel, nadany w Galicji.

Herb

Opis herbu edytuj

Opis z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

W polu błękitnym[1] na misie złotej serce gorejące czerwone przeszyte strzałą srebrną w lewo skos w dół. Nad tarczą korona hrabiowska, nad którą dwa hełmy z klejnotami: I orzeł czarny o orężu złotym i języku czerwonym; II pięć piór strusich. Labry: błękitne, podbite srebrem. Trzymacze: dwa lwy złote podtrzymujące tarczę łapami wewnętrznymi, zewnętrznymi trzymające po strzale srebrnej o upierzeniu czerwonym. Pod tarczą dewiza DULCE PRO CAESARE MORI (łac. ZASZCZYTNIE JEST UMRZEĆ ZA CESARZA).

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Nadany z tytułem hrabiowskim Austrii Władysławowi Krzysztofowi Feliksowi Wojciechowi Wolańskiemu 17 czerwca 1886 (dyplom z 28 listopada 1886). Podstawą nadania tytułu był patent z 1775 roku, pochodzenie od starosty grodowego, dokonany wywód szlachectwa oraz funkcja szambelana i godność kawalera maltańskiego.

Herbowni edytuj

Jedna rodzina herbownych:

graf von Wolański.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj


Przypisy edytuj

  1. W opisie Górzyńskiego prawdopodobnie błędnie podany czerwony, powinno być jak w herbie Przyjaciel