Wuxi Classic 2012 − pierwszy rankingowy turniej snookerowy w sezonie 2012/2013[1]. Rozegrany został w dniach 25 czerwca – 1 lipca 2012 roku w chińskim mieście Wuxi. Była to piąta edycja tego turnieju, po raz pierwszy jednak rozegrany jako turniej rankingowy[2].

Wuxi Classic
2011 2012 2013
Ilustracja
Liczba uczestników

32

Miejsce

Wuxi Sports Center, Wuxi

Zwycięzca

Anglia Ricky Walden

II miejsce

Anglia Stuart Bingham

Najwyższy break

147 Anglia Stuart Bingham

Rozegrane mecze

31

Obrońcą tytułu był reprezentant Anglii Mark Selby[3], który przegrał w meczu ćwierćfinałowym ze swoim rodakiem Stuartem Binghamem 4–5[4][5].

W turnieju wzięło udział 40 zawodników: 16 rozstawionych, 16 kwalifikantów, oraz 8 zawodników z Chin, którzy otrzymali "dziką kartę".

W finale rozegranym 1 lipca Anglik Ricky Walden pokonał swojego rodaka Stuarta Binghama 10–4[6].

Nagrody

edytuj

Pula nagród na ten turniej została ogłoszona 2 maja 2012 roku i na turniej w 2012 roku miała wynosić £400 000. Na rok 2013 pula ma zostać zwiększona do £425 000, zaś przez trzy kolejne turnieje (od 2014 do 2016) ma wynosić £450 000[2].

Rozkład nagród finansowych na turniej w 2012 roku[7]:

  • Zwycięzca: £75 000
  • II miejsce: £30 000
  • Półfinalista: £18 000
  • Ćwierćfinalista: £10 000
  • Ostatnia 16: £7 500
  • Ostatnia 32: £6 000
  • Ostatnia 48: £2 300
  • Ostatnia 64: £1 500
  • Najwyższy break w fazie głównej turnieju: £2 000
  • Najwyższy break w kwalifikacjach: £200
  • Break maksymalny w fazie głównej turnieju: £5 000
  • Pula nagród: £405 000

Wydarzenia związane z turniejem

edytuj
  • Obrońca tytułu, Anglik Mark Selby przegrał w meczu ćwierćfinałowym ze swoim rodakiem Stuartem Binghamem 4–5[5].
  • Podczas meczu finałowego Stuart Bingham zbudował breaka w wysokości 147 punktów, który jest jednocześnie 89. oficjalnym breakiem maksymalnym w historii snookera. Był to trzeci "maks" Binghama w karierze[8].
  • W finale tegorocznej edycji turnieju Anglik Ricky Walden pokonał swojego rodaka Stuarta Binghama 10-4. Dla Waldena było to drugie zwycięstwo w turnieju rankingowym w karierze[6][9].

Runda dzikich kart

edytuj

Mecze rundy dzikich kart zostały rozegrane w Wuxi w dniach 25−26 czerwca 2012 roku[10][11][12][13].

Mecz Wynik
WC1   Ken Doherty 5–4   Lu Ning
WC2   Jamie Burnett 5–3   Jin Long
WC3   Michael White 4–5   Zhou Yuelong
WC4   Rod Lawler 5–2   Li Hang
WC5   Dave Harold 1–5   Rouzi Maimaiti
WC6   Fergal O’Brien 5–2   Lü Haotian
WC7   Michael Holt 1–5   Zhu Yinghui
WC8   Robert Milkins 5–2   Chen Feilong

Drabinka turniejowa

edytuj

[10][11][12][13][14]

Runda 1
Do 5 frame’ów
Runda 2
Do 5 frame’ów
Ćwierćfinały
Do 5 frame’ów
Półfinały
Do 6 frame’ów
Finał
Do 10 frame’ów
1  Mark Selby5
  Barry Hawkins2
1  Mark Selby5
  Jamie Cope0
12  Martin Gould3
  Jamie Cope5
1  Mark Selby4
14  Stuart Bingham5
14  Stuart Bingham5
  Peter Ebdon4
14  Stuart Bingham5
  Ken Doherty4
5  Shaun Murphy1
  Ken Doherty5
14  Stuart Bingham6
  Mark Davis5
6  Neil Robertson1
  Jamie Burnett5
  Jamie Burnett3
  Mark Davis5
9  Ding Junhui2
  Mark Davis5
  Mark Davis5
11  Graeme Dott0
11  Graeme Dott5
  Zhou Yuelong1
11  Graeme Dott5
  Rod Lawler4
4  Stephen Maguire4
  Rod Lawler5
14  Stuart Bingham4
13  Ricky Walden10
3  Mark Williams5
  Tom Ford0
3  Mark Williams5
10  Mark Allen3
10  Mark Allen5
  Rouzi Maimaiti1
3  Mark Williams3
  Marcus Campbell5
15  Allister Carter3
  Fergal O’Brien5
  Fergal O’Brien2
  Marcus Campbell5
7  Stephen Lee1
  Marcus Campbell5
  Marcus Campbell1
13  Ricky Walden6
8  Matthew Stevensw/d
  Joe Perryw/o
  Joe Perry4
13  Ricky Walden5
13  Ricky Walden5
  Zhu Yinghui0
13  Ricky Walden5
  Robert Milkins3
16  Andrew Higginson3
  Robert Milkins5
  Robert Milkins5
2  Judd Trump3
2  Judd Trump5
  Dominic Dale1

Finał

edytuj
Finał: Do 10 frame’ów. Sędzia: Brendan Moore.
Wuxi Sports Center, Wuxi (Chiny), 1 lipca 2012[10].
Stuart Bingham (14)
 
4–10 Ricky Walden (13)
 
Sesja popołudniowa: 57–59, 43–53, 1–69 (69), 22–62, 24–54, 147–0 (147), 1–57 (56), 33–65
Sesja wieczorna: 34–76, 24–74 (73), 103–0 (103), 100–0 (100), 92–20, 41–84 (74)
147 Najwyższy break 74
3 Breaki 100+ 0
3 Breaki 50+ 4

Breaki stupunktowe fazy głównej turnieju

edytuj

[15]

Zawodnik Break
  Stuart Bingham 147, 143, 134, 124, 110, 103, 100
  Judd Trump 137, 113, 108
  Rod Lawler 129
  Mark Selby 120, 101
  Zhou Yuelong 115
  Ricky Walden 104, 102
  Ken Doherty 102
  Lu Ning 101

Kwalifikacje

edytuj

Mecze kwalifikacyjne rozegrane zostały w dniach 5−8 czerwca 2012 w World Snooker Academy w Sheffield (Anglia)[16][17][18].

W czwartym framie meczu Walijczyka Dominica Dale'a i Petera Linesa został ustanowiony nowy rekord w ilości punktów zdobytych przez obydwu zawodników w jednym framie. Ta partia zakończyła się zwycięstwem Linesa 108–84, w wyniku czego obydwaj zawodnicy zdobyli w sumie 192 punkty[19]. Poprzedni rekordowy wynik padł podczas Asian Open 1992 i wynosił 185 punktów, kiedy to Sean Storey pokonał Grahama Cripseya 93–92[20].

  Runda 1
Do 5 frame’ów
  Runda 2
Do 5 frame’ów
  Runda 3
Do 5 frame’ów
  Runda 4
Do 5 frame’ów
                               
   Thepchaiya Un-Nooh 5      Jimmy Robertson 5      Nigel Bond 3      Barry Hawkins 5
   Robbie Williams 2      Thepchaiya Un-Nooh 0      Jimmy Robertson 5      Jimmy Robertson 4
   Aditya Mehta 5      James Wattana 1      Jimmy White 1      Jamie Cope 5
   Sam Baird 3      Aditya Mehta 5      Aditya Mehta 5      Aditya Mehta 4
   Pankaj Advani 4      Simon Bedford 5      Matthew Selt 5      Peter Ebdon 5
   Chen Zhe 5      Chen Zhe 0      Simon Bedford 3      Matthew Selt 4
   Tony Drago 5      Adam Duffy 3      Jack Lisowski 5      Ken Doherty 5
   Sean O’Sullivan 1      Tony Drago 5      Tony Drago 1      Jack Lisowski 3
   Luca Brecel 5      Dechawat Poomjaeng 4      Jamie Burnett 5      Marco Fu 2
   Daniel Wells 1      Luca Brecel 5      Luca Brecel 4      Jamie Burnett 5
   Hossein Vafaei w/d      Mark Joyce 5      Rory McLeod 5      Mark Davis 5
   Fraser Patrick w/o      Fraser Patrick 3      Mark Joyce 3      Rory McLeod 2
   Thanawat Thirapongpaiboon 5      Michael White 5      Xiao Guodong 1      Anthony Hamilton 4
   Ian Burns 3      Thanawat Thirapongpaiboon 3      Michael White 5      Michael White 5
   Zhang Anda 3      Yu Delu 4      Liang Wenbo 3      Jamie Jones 2
   Rod Lawler 5      Rod Lawler 5      Rod Lawler 5      Rod Lawler 5
   Tian Pengfei 5      Barry Pinches 5      Alan McManus 2      Tom Ford 5
   Duane Jones 4      Tian Pengfei 0      Barry Pinches 5      Barry Pinches 0
   David Grace 2      Alfie Burden 5      Dave Harold 5      Mark King 4
   Martin O’Donnell 5      Martin O’Donnell 3      Alfie Burden 4      Dave Harold 5
   Ben Judge 1      Li Yan 5      Gerard Greene 5      Fergal O’Brien 5
   Adrian Gunnell 5      Adrian Gunnell 2      Li Yan 1      Gerard Greene 3
   Michael Leslie 2      David Gilbert 5      Anthony McGill 4      Marcus Campbell 5
   Paul Davison 5      Paul Davison 3      David Gilbert 5      David Gilbert 4
   Liam Highfield 4      Passakorn Suwannawat 5      Ben Woollaston 1      Joe Perry 5
   Michael Wasley 5      Michael Wasley 1      Passakorn Suwannawat 5      Passakorn Suwannawat 1
   Kurt Maflin 5      Andy Hicks 1      Steve Davis 3      Michael Holt 5
   Jamie O’Neill 3      Kurt Maflin 5      Kurt Maflin 5      Kurt Maflin 4
   Craig Steadman 5      Liu Chuang 5      Robert Milkins 5      Ryan Day 0
   Michael Wild 3      Craig Steadman 4      Liu Chuang 4      Robert Milkins 5
   Cao Yupeng 4      Peter Lines 5      Mike Dunn 1      Dominic Dale 5
   Joel Walker 5      Joel Walker 4      Peter Lines 5      Peter Lines 4

Breaki stupunktowe kwalifikacji

edytuj

[21]

Zawodnik Break
  Thepchaiya Un-Nooh 136
  Mark Joyce 136
  Dechawat Poomjaeng 136
  David Grace 131
  Passakorn Suwannawat 136
  Joe Perry 130, 110
  Anthony Hamilton 128, 102
  Ian Burns 127
  Kurt Maflin 123, 105
  Simon Bedford 123
  Luca Brecel 122, 108, 105
  Chen Zhe 118
  Fergal O’Brien 118
  Liam Highfield 112, 111
  Jimmy Robertson 112, 106, 100
  Mark King 110, 105
  Dave Harold 110
  Michael Holt 107
  Paul Davison 107
  Zhang Anda 104
  Liu Chuang 104
  Marco Fu 103
  Yu Delu 100
  Michael White 100

Przypisy

edytuj
  1. Tournament Calendar 2012/2013. Snooker.org. [dostęp 2012-07-10].
  2. a b worldsnooker.com: Wuxi Classic Becomes World Ranking Event. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-07-10].
  3. Selby claims Wuxi Classic title. Eurosport. [dostęp 2012-07-10].
  4. In Form Bingham Keeps Run Going. World Snooker. [dostęp 2012-07-10].
  5. a b Wuxi Classic: Stuart Bingham defeats Mark Selby in China. BBC Sport. [dostęp 2012-07-10].
  6. a b Wuxi Classic: Ricky Walden defeats Stuart Bingham in final. BBC Sport. [dostęp 2012-07-10].
  7. worldsnooker.com: Prize Money. World Snooker. [dostęp 2012-07-10].
  8. worldsnoker.com: Bingham Makes Maximum In Wuxi. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-07-10].
  9. Walden sinks maximum man Bingham to win Wuxi final. Eurosport UK. [dostęp 2012-07-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-04)].
  10. a b c Wuxi Classic (2012). Snooker.org. [dostęp 2012-07-10].
  11. a b Wuxi Classic 2012: scores and results. BBC Sport. [dostęp 2012-07-10].
  12. a b worldsnooker.com: Wuxi Classic 2012 Draw and Format of Play. World Snooker. [dostęp 2012-07-10].
  13. a b worldsnooker.com: Wuxi Classic 2012 results. World Snooker. [dostęp 2012-07-10].
  14. worldsnooker.com: Wuxi Classic 2012 Draw. World Snooker. [dostęp 2012-07-10].
  15. worldsnookerdata.com: Wuxi Classic centuries. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-07-11].
  16. worldsnooker.com: Wuxi Classic 2012 Qualifiers Draw and Format. World Snooker. [dostęp 2012-07-11].
  17. worldsnooker.com: Wuxi Classic 2012 Results. World Snooker. [dostęp 2012-07-11].
  18. Wuxi Classic Qualifiers (2012). Snooker.org. [dostęp 2012-07-11].
  19. Baljós árnyak. Eurosport HU. [dostęp 2012-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)].
  20. cajt.pwp.blueyonder.co.uk: Various Snooker Records. Chris Turner's Snooker Archive. [dostęp 2012-07-11].
  21. worldsnookerdata.com: Wuxi Classic qualifiers centuries. World Professional Billiards and Snooker Association. [dostęp 2012-07-11].