Wzór de Moivre’a
Wzór de Moivre’a – wzór na n-tą potęgę liczby zespolonej zapisanej w postaci trygonometrycznej.
Jeżeli oraz jest całkowite, to[1]:
Wzór daje się łatwo uogólnić na potęgi o wykładniku będącym odwrotnością liczby naturalnej (analogon pierwiastkowania):
Wzór ten opracował i opublikował Abraham de Moivre w I połowie XVIII wieku[2]. Na początku XIX stulecia upowszechniło się nazywanie tego wzoru od jego nazwiska[3].
DowódEdytuj
Dla wzór jest oczywisty.
Niech wzór jest prawdziwy dla tzn.
Wówczas dla dostaniemy
Stąd na mocy zasady indukcji matematycznej wzór zachodzi dla każdego naturalnego
Z kolei dla ujemnych liczb całkowitych:
UwagiEdytuj
Zespolony pierwiastek n-tego stopnia z 1Edytuj
Należy zwrócić uwagę, że
Interpretacja w przestrzeni fazowejEdytuj
Jeżeli liczbę zespoloną zinterpretuje się jako wektor w przestrzeni fazowej to jest zbiorem wektorów, których końce są rozłożone równomiernie (co kąt ) na okręgu o środku w punkcie
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ liczby zespolone, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2021-10-10] .
- ↑ mcs.st-andrews.ac.uk: Abraham de Moivre – Biografia. (ang.).
- ↑ Jeff Miller, De Moivre’s theorem, [w:] Earliest Known Uses of Some of the Words of Mathematics (D) (ang.), MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, mathshistory.st-andrews.ac.uk [dostęp 2022-02-18].