Wzór de Moivre’a

tożsamość dla liczb zespolonych

Wzór de Moivre’a – wzór na n-tą potęgę liczby zespolonej zapisanej w postaci trygonometrycznej.

Abraham de Moivre

Jeżeli oraz jest całkowite, to[1]:

Wzór daje się łatwo uogólnić na potęgi o wykładniku będącym odwrotnością liczby naturalnej (analogon pierwiastkowania):

Wzór ten opracował i opublikował Abraham de Moivre w I połowie XVIII wieku[2]. Na początku XIX stulecia upowszechniło się nazywanie tego wzoru od jego nazwiska[3].

Dowód edytuj

Dla   wzór jest oczywisty.

Niech wzór jest prawdziwy dla   tzn.

 

Wówczas dla   dostaniemy

 

Stąd na mocy zasady indukcji matematycznej wzór zachodzi dla każdego naturalnego  

Z kolei dla ujemnych liczb całkowitych:

 

Uwagi edytuj

Zespolony pierwiastek n-tego stopnia z 1 edytuj

Należy zwrócić uwagę, że

 

Interpretacja   w przestrzeni fazowej edytuj

Jeżeli liczbę zespoloną   zinterpretuje się jako wektor w przestrzeni fazowej   to   jest zbiorem   wektorów, których końce są rozłożone równomiernie (co kąt  ) na okręgu o środku w punkcie  

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. liczby zespolone, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-10].
  2. mcs.st-andrews.ac.uk: Abraham de Moivre – Biografia. (ang.).
  3.   Jeff Miller, De Moivre’s theorem, [w:] Earliest Known Uses of Some of the Words of Mathematics (D) (ang.), MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews, mathshistory.st-andrews.ac.uk [dostęp 2022-02-18].