Złote Jamy

Złote Jamy niem. Goldengrubenhübel – wzniesienie 1088 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, w Grzbiecie Wysokim.

Złote Jamy

Złote Jamy
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety, Góry Izerskie, Wysoki Grzbiet
Wysokość	1088 m n.p.m.
Położenie na mapie Sudetów Złote Jamy
50°50′44,34″N 15°24′30,30″E

Położenie

Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w środkowo-wschodniej części Gór Izerskich, we wschodniej części Grzbietu Wysokiego Gór Izerskich, około 3,6 km na południowy zachód od Rozdroża Izerskiego.

Charakterystyka

Kopulasty szczyt wyrasta w kształcie słabo zaznaczonej rozległej kopuły, w południowo-zachodniej części masywu Zielonej Kopy. Powierzchnia wierzchowiny jest tak wyrównana, że wierzchołek w terenie jest trudno rozpoznawalny. Zbocza: południowe, zachodnie i wschodnie, na których znajdują się źródła dopływów Kamiennej i Izery, stromo opadają w kierunku dolin rzek. Zbocze północne jest prawie poziome. Na północny wschód od szczytu wznosi się Wysoka Kopa, najwyższe wzniesienie Gór Izerskich.

Wzniesienie zbudowana jest z granitów i granitognejsów, należących do bloku karkonosko-izerskiego, a ściślej jego północno-zachodniej części – metamorfiku izerskiego.

Nazwa Złote Jamy ma związek ze średniowiecznymi poszukiwaniami złota i kamieni szlachetnych prowadzonymi w Karkonoszach oraz Górach Izerskich przez Walonów i ich następców. Na południowym zboczu na poziomie około 960 m n.p.m. znajdują się pozostałości wyrobisk po dawnych walońskich kopalniach złota. Pod Złotymi Jamami umieszczona jest pamiątkowa tablica z napisem: Wyrobiska złotodajnego kwarcu z XIII-XV w.

Szczyt i zbocza porasta młody las.

Inne

• W latach osiemdziesiątych XX wieku w górnych partiach szczytu w wyniku klęski ekologicznej, wywołanej zanieczyszczeniem powietrza został całkowicie zniszczony las monokultury świerkowej, zaszczepiony w XIX wieku. Obecnie na stokach w miejscu zniszczonego lasu rośnie młode pokolenie drzew, o klęsce przypominają jedynie wystające ponad młodnik obumarłe kikuty drzew.
• W pobliżu wzniesienia Złote Jamy przebiega największa w Europie żyła kwarcu o długości ponad 10 km, i miąższości 60 m, ciągnąca się od okolic Kopańca.
• około dwa kilometry w kierunku południowym od szczytu, znajduje się Rozdroże pod Cichą Równią – skrzyżowanie Starej Drogi Szklarskiej z Duktem Końskiej Jamy, najważniejszymi w przeszłości szlakami komunikacyjnymi w tej części Gór Izerskich.
• Szczyt bardzo często pokrywają chmury i mgły.

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 1 Góry Izerskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa – Kraków 1989, ISBN 83-7005-095-6
• Góry Izerskie, mapa turystyczna, skala 1:50 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2008/2009, wyd. V, ISBN 978-83-60975-68-8