Zagrodno (województwo dolnośląskie)

wieś w województwie dolnośląskim

Zagrodno (niem. Adelsdorf[2]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Zagrodno, na pograniczu Pogórza Kaczawskiego w Sudetach i Niziny Śląsko-Łużyckiej (Równiny Chojnowskiej).

Artykuł 51°10′53″N 15°51′3″E
- błąd 39 m
WD 51°10'59.9"N, 15°52'0.1"E
- błąd 14 m
Odległość 1188 m
Zagrodno
— wieś —
Państwo  Polska
Województwo  dolnośląskie
Powiat złotoryjski
Gmina Zagrodno
Liczba ludności (III 2011) 1471[1]
Strefa numeracyjna 76
Kod pocztowy 59-516
Tablice rejestracyjne DZL
SIMC 0368480
Położenie na mapie gminy Zagrodno
Mapa konturowa gminy Zagrodno, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zagrodno”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zagrodno”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Zagrodno”
Położenie na mapie powiatu złotoryjskiego
Mapa konturowa powiatu złotoryjskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zagrodno”
Ziemia51°10′53″N 15°51′03″E/51,181389 15,850833
Multimedia w Wikimedia Commons

Podział administracyjnyEdytuj

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa legnickiego.

DemografiaEdytuj

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyło 1471 mieszkańców[1]. Jest największą miejscowością gminy Zagrodno.

NazwaEdytuj

12 listopada 1946 nadano miejscowości polską nazwę Zagrodno[2].

HistoriaEdytuj

W 1945 r. miejscowość została zajęta przez wojska radzieckie, a następnie przyłączona do Polski. Ówczesnych mieszkańców wysiedlono do Niemiec.

PowodzieEdytuj

7 sierpnia 2010 Zagrodno zostało zalane przez wezbraną po opadach rzekę Skorę[3]; poziom wody osiągnął wysokość ponad 3 metry[4].

Zbiory OssolineumEdytuj

W 1944 r. Niemcy umieścili w Zagrodnie część zbiorów lwowskiego Zakładu Narodowego im. Ossolińskich[5][6]. Zachowane zbiory biblioteczne zasiliły w 1947 r. reaktywowaną we Wrocławiu Bibliotekę Ossolineum.

ZabytkiEdytuj

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[7]:

  • kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki, parafialny, pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Chrystusa Króla, z lat 1789-1792 (projekt Carla Gottharda Langhansa).
  • cmentarz przykościelny, z XIV w., XVIII w.
  • kaplica grobowa rodziny Reibnitzów, z XVIII w.
  • zespół dworski I, z XVI w., z drugiej połowy XIX w.
  • zespół dworski II, nr 157, z 1750 r.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  2. ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  3. ↑ Piotr Kanikowski, Krzysztof Maciejak. Złotoryję zalewa potok, Zagrodno tonie (ZDJĘCIA). „Gazeta Wrocławska”, 2010-08-08. Polskapresse Sp. z o.o. (pol.). [dostęp 2012-04-29]. 
  4. ↑ Piotr Kanikowski. Powiat złotoryjski: Zagrodno pod wodą. „Gazeta Wrocławska”, 2010-08-07. Polskapresse Sp. z o.o. (pol.). [dostęp 2012-04-29]. 
  5. ↑ Jakub Tyszkiewicz, Z tradycją w przyszłość. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Nowy Dziennik, 14 listopada 2008 [zarchiwizowane z adresu 2009-01-05].
  6. ↑ W bibliografii dotyczącej historii zbiorów ossolińskich miejscowość nazywana bywa także Adelin.
  7. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 267,268. [dostęp 17.11.2012].

BibliografiaEdytuj

  • Pogórze Kaczawskie, Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7: pod red. M. Staffy; Wydawnictwo I-BiS, Wrocław, 2002, ss.648-54, ​ISBN 83-85773-47-9​

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zagrodno_(województwo_dolnośląskie)&oldid=60798023”