Zagrodno (województwo dolnośląskie)
Zagrodno (niem. Adelsdorf[2]) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie złotoryjskim, w gminie Zagrodno, na pograniczu Pogórza Kaczawskiego w Sudetach i Niziny Śląsko-Łużyckiej (Równiny Chojnowskiej).
| ||
| Państwo |  Polska
| |
| Województwo | dolnośląskie | |
| Powiat | złotoryjski | |
| Gmina | Zagrodno | |
| Liczba ludności (III 2011) | 1471[1] | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 76 | |
| Kod pocztowy | 59-516 | |
| Tablice rejestracyjne | DZL | |
| SIMC | 0368480 | |
Położenie na mapie gminy Zagrodno   Zagrodno | ||
Położenie na mapie Polski  Zagrodno | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Zagrodno | ||
Położenie na mapie powiatu złotoryjskiego  Zagrodno | ||
 51°10′53″N 15°51′03″E/51,181389 15,850833
| ||
Podział administracyjnyEdytuj
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa legnickiego.
DemografiaEdytuj
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyło 1471 mieszkańców[1]. Jest największą miejscowością gminy Zagrodno.
NazwaEdytuj
12 listopada 1946 nadano miejscowości polską nazwę Zagrodno[2].
HistoriaEdytuj
W 1945 r. miejscowość została zajęta przez wojska radzieckie, a następnie przyłączona do Polski. Ówczesnych mieszkańców wysiedlono do Niemiec.
PowodzieEdytuj
7 sierpnia 2010 Zagrodno zostało zalane przez wezbraną po opadach rzekę Skorę[3]; poziom wody osiągnął wysokość 320 cm[4][5].
Zbiory OssolineumEdytuj
W 1944 r. Niemcy umieścili w Zagrodnie część zbiorów lwowskiego Zakładu Narodowego im. Ossolińskich[6][7]. Zachowane zbiory biblioteczne zasiliły w 1947 r. reaktywowaną we Wrocławiu Bibliotekę Ossolineum.
ZabytkiEdytuj
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są[8]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymsko-katolicki, parafialny, pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy i Chrystusa Króla, z lat 1789-1792 (projekt Carla Gottharda Langhansa).
- cmentarz przykościelny, z XIV w., XVIII w.
- kaplica grobowa rodziny Reibnitzów, z XVIII w.
- zespół dworski I, z XVI w., z drugiej połowy XIX w.
- zespół dworski II, nr 157, z 1750 r.
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ a b Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ Piotr Kanikowski, Krzysztof Maciejak. Złotoryję zalewa potok, Zagrodno tonie (ZDJĘCIA). „Gazeta Wrocławska”, 2010-08-08. Polskapresse Sp. z o.o. (pol.). [dostęp 2012-04-29].
- ↑ Piotr Kanikowski. Powiat złotoryjski: Zagrodno pod wodą. „Gazeta Wrocławska”, 2010-08-07. Polskapresse Sp. z o.o. (pol.). [dostęp 2012-04-29].
- ↑ Andrzej Lampart, Dariusz Szałagan. Fakty (wydanie z 28 października 2010 r.). „Fakty”, 2010-09-28. Telewizja Polska S.A. (pol.). [dostęp 2012-04-29].
- ↑ http://www.dziennik.com/www/dziennik/kult/archiwum/07-12-08/pp-11-14-01.html "Przegląd Polski", 14.11.2008
- ↑ W bibliografii dotyczącej historii zbiorów ossolińskich miejscowość nazywana bywa także Adelin.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 267,268. [dostęp 17.11.2012].
BibliografiaEdytuj
- Pogórze Kaczawskie, Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7: pod red. M. Staffy; Wydawnictwo I-BiS, Wrocław, 2002, ss.648-54, ISBN 83-85773-47-9