Zatrucie katalizatora

Zatrucie katalizatora – częściowa lub całkowita dezaktywacja katalizatora, spowodowana przez niektóre reagujące z nim związki chemiczne („trucizny”), np. amoniak, fosforowodór, związki arsenu, związki siarki (siarkowodór, siarczki). Zatrucie katalizatora może być odwracalne albo nieodwracalne, przy czym szczególnie wrażliwe na zatrucia są katalizatory metaliczne. Zjawisko zatrucia katalizatora jest na ogół niepożądane, np. ołów z benzyny ołowiowej (etyliny) w postaci tetraetyloołowiu zatruwa i w efekcie niszczy katalizator spalin w samochodzie.

Źródła

• definicja.info
• Karolina Jaroszewska: Preparatyka katalizatorów heterogenicznych. W: Laboratorium technologii chemicznej na kierunku Inżynierii chemicznej i procesowej [on-line]. Politechnika Wrocławska. [dostęp 2018-05-10].

• Kinetyka reakcji dehydratacji wobec katalizatora heterogenicznego (Al₂O₃). Uniwersytet Warszawski. [dostęp 2018-05-10].

Bibliografia

• L. Louis Hegedus, Robert W. McCabe: Catalyst Poisoning. M. Dekker, 1984. ISBN 978-0824771737.
• John B. Butt, Eugene E.Petersen: Activation, Deactivation, and Poisoning of Catalysts. Academic Press Inc, 1988. ISBN 0-12-147695-2.
• Pio Forzatti, Luca Lietti: Catalyst deactivation. ScienceDirect. [dostęp 2018-05-10].
• Кнунянц И. Л.(red.): Каталитические яды – Краткая химическая энциклопедия. 1961-1967, s. 488, seria: Советская Энциклопедия (Т.2).