Zbigniew Chojnacki
Zbigniew Stanisław Chojnacki (ur. 8 kwietnia 1920 w Krakowie, zm. 5 marca 2005 tamże) – prawnik, przedsiębiorca, działacz społeczny i katolicki, starszy Arcybractwa Miłosierdzia w Krakowie w latach 1990–2005.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
prawnik, przedsiębiorca, działacz społeczny i katolicki |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo |
Janina zd. Zimnal |
| Odznaczenia | |
 
| |
Urodził się w szlacheckiej rodziny herbu Trzaska jako jeden z pięciorga dzieci Józefa (1880-1973), doktora prawa i urzędnika kolejowego, oraz Anna zd. Kluger, bratanicy Wandy Pollerowej, właścicielki Hotelu Pollera w Krakowie. Ze względu na pracę ojca przeniósł się wraz z całą rodziną do Stanisławowa, a następnie do Radomia, gdzie zdał maturę. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Artylerii Przeciwlotniczej i Obrony Przeciwgazowej w Trauguttowie k. Brześcia n. Bugiem otrzymał stopień podporucznika. We wrześniu 1939 walczył jako dowódca baterii 7. Dywizjonu Artylerii Przeciwlotniczej, najpierw w Dęblinie, a następnie w składzie Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” gen. Franciszka Kleeberga. Po bitwie pod Kockiem dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł do rodzinnego Krakowa. Tutaj rozpoczął konspiracyjne studia prawnicze, które ukończył w 1947 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim[1][2].
W 1945 r. odziedziczył po swojej babce Hotel Pollera. Prowadził go do 1950 r., kiedy to hotel został upaństwowiony. W 1965 r. zdał egzamin na radcę prawnego. Oprócz pracy zawodowej angażował się w działalność społeczną, głównie na rzecz archidiecezji krakowskiej, w tym kościoła Arka Pana w Nowej Hucie. Od 1980 także na rzecz NSZZ „Solidarność” regionu małopolskiego i częstochowskiego. Wspólnie z prof. Wiesławem Chrzanowskim redagował statuty i inne dokumenty prawne. W 1989 r. przyczynił się walnie do reaktywowania działalności Arcybractwa Miłosierdzia w Krakowie. W 1990 r. został wybrany starszym Arcybractwa, funkcję tę pełnił do końca swoich dni. W 1992 r. założył Fundację Pro Humana Vita, a w 1995 r. Fundację Ratowania Kościoła Świętego Krzyża w Krakowie, zostając jej prezesem. Był też współzałożycielem Stowarzyszenia Rodzin Katolickich Archidiecezji Krakowskiej, które w 1996 r. wybrało go na honorowego prezesa. Wspierał wiele innych organizacji społecznych i charytatywnych, w tym Fundację im. Brata Alberta w Radwanowicach. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Tablice go upamiętniające znajdują się w Schronisku dla Niepełnosprawnych w Radwanowicach[3] i przy kościele św. Krzyża w Krakowie[4].
Odznaczenia i nagrody
edytuj- Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice – nadany przez papieża Pawła VI na wniosek metropolity krakowskiego kard. Karola Wojtyły (1975)[1]
- Order Świętego Sylwestra (2000) – nadany przez papieża Jana Pawła II[5]
- Srebrny Medal Cracoviae Merenti (2000)[6]
- Komandor Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie[7]
- Nagroda im. Sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego (2000)[8].
Życie prywatne
edytujW 1947 r. poślubił Janinę z Zimnalów, mieli ośmioro dzieci – czterech synów i cztery córki[9].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Wielki jałmużnik krakowski [online], niedziela.pl [dostęp 2023-11-05] (pol.).
- ↑ Zawsze wierny Kościołowi i Ojczyźnie – Rozmowa z panem mec. Zbigniewem Chojnackim – zamieszczona w Tygodniku Rodzin Katolickich „Źródło”, w numerze 3 (420), z dnia 16 stycznia 2000 r. [online], mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl [dostęp 2023-11-05].
- ↑ Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Ludzie dobrzy jak chleb, Kraków 2010, s. 131–134, ISBN 978-83-929708-9-7.
- ↑ Tomy – Poczet Krakowski [online], www.poczetkrakowski.pl [dostęp 2023-11-05].
- ↑ Tomy – Poczet Krakowski [online], www.poczetkrakowski.pl [dostęp 2023-11-05].
- ↑ Laureaci Medalu Cracoviae Merenti w III kadencji 1998-2002- Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa – BIP MK [online], www.bip.krakow.pl [dostęp 2023-11-05].
- ↑ Głos – Tygodnik Nowohucki [online], www.glos-tn.krakow.pl [dostęp 2023-11-05].
- ↑ Nagroda im. Sługi Bożego Jerzego Ciesielskiego – ojca rodziny – 2000 r. – mec. Zbigniew Chojnacki/TITLE> [online], mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl [dostęp 2023-11-05].
- ↑ Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Ludzie dobrzy jak chleb, Kraków 2010, s. 132, ISBN 978-83-929708-9-7.