Zjednoczona Partia na rzecz Rozwoju
Zjednoczona Partia na rzecz Rozwoju (indonez. Partai Persatuan Pembangunan) – indonezyjska, islamska partia polityczna powstała w 1973 roku. Podczas okresu Nowego Ładu (tj. dyktatorskich rządów gen. Suharto w Indonezji)[1], była obok Golkar i Indonezyjskiej Partii Demokratycznej, jednym z trzech legalnie funkcjonujących ugrupowań politycznych w kraju.
Państwo | |
---|---|
Skrót |
PPP |
Lider | |
Data założenia |
1973 |
Ideologia polityczna |
Powstanie
edytujPo wyborach w 1971 roku, administracja Suharto w celu ułatwienia kontroli nad wszelkimi partiami opozycyjnymi, wprowadziła dla nich obowiązek zrzeszenia się w ramach jednej z dwóch koalicji politycznych (o profilu religijnym oraz sekularnym)[2]. W skład koalicji religijnej, nazywanej Zjednoczoną Frakcją Rozwoju, weszło sunnickie Nahdatul Ulama, Indonezyjska Partia Muzułmanów (Parmusi), Partia Islamskie Stowarzyszenie Indonezji oraz Ruch Islamskiej Edukacji (Perti)[3]. Dnia 5 stycznia 1973 roku, frakcja została oficjalnie zarejestrowana jako partia polityczna pod nazwą – Zjednoczona Partia na rzecz Rozwoju[4].
Poparcie podczas okresu Nowego Ładu
edytujW wyborach zorganizowanych przez reżim Suharto (tj. 1977[5], 1982[6], 1987[7], 1992[8] i 1997[9]), PPP klasowała się za każdym razem na drugim miejscu wyprzedzając świecką Indonezysjką Partię Demokratyczną, ustępując przy tym wyraźnie Golkar.
Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty | Zmiana |
---|---|---|---|---|
1977 | 29,29% | - | 99 | - |
1982 | 27,78% | 1,51% | 94 | 6 |
1987 | 15,96% | 11,82% | 61 | 33 |
1992 | 17% | 1,04% | 62 | 1 |
1997 | 22,66% | 5,66% | 89 | 27 |
Poparcie po upadku Nowego Ładu
edytujPo upadku reżimu gen. Suharto, PPP poszukując swojego miejsca w nowej rzeczywistości politycznej, zaczęła prezentować się jako partię islamską i nacjonalistyczną.
W pierwszych wolnych wyborach zorganizowanych w Indonezji w 1999 roku PPP uzyskała 10,68% głosów i 58 mandatów parlamentarnych[10]. Pięć lat później w wyborach w 2004 roku, partia zdobyła 8,15% głosów i 58 mandatów[11]. W wyborach w 2009 roku, ugrupowanie uzyskało 5,32% głosów (39 deputowanych)[12]. W wyborach parlamentarnych z 2014 roku, partia zajęła 9. miejsce uzyskując w wyborach 6,53% ważnie oddanych głosów[13]. Pięć lat później w wyborach parlamentarnych w 2019 r. PPP uzyskało 19 mandatów (4,52% ważnie oddanych głosów w skali kraju).[14]
Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty | Zmiana |
---|---|---|---|---|
1999 | 10,68% | – | 58 | – |
2004 | 8,15% | 2,53 | 58 | ±0 |
2009 | 5,32% | 2,83 | 38 | 21 |
2014 | 6,53% | 1,21 | 39 | 1 |
2019 | 4,52% | 2,01 | 19 | 20 |
Przypisy
edytuj- ↑ B. R. O 'Gorman Anderson, Violence and the State in Suharto's Indonesia, Ithaca 2001.
- ↑ Ł. Bonczol, Zrozumieć Indonezję, Warszawa 2012, str. 204.
- ↑ D. Tomsa, A. Ufen, Party Politics in Southeast Asia: Clientelism and Electoral Competition in Indonesia, Thailand and the Philippines, Nowy Jork 2013, str. 178
- ↑ S. Eklof, Power and Political Culture in Suharto's Indonesia: The Indonesian Democratic Party (PDI) and Decline of the New Order (1986-98), Kopenhaga 2004, str. 55.
- ↑ Indonesia elections 1977. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
- ↑ Indonesia elections 1982. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
- ↑ Indonesia elections 1987. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
- ↑ Indonesia elections 1992. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
- ↑ Indonesia elections 1997. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
- ↑ Indonesia elections 1999. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
- ↑ Indonesia elections 2004. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
- ↑ Indonesia elections 2009. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
- ↑ Official Result of the Indonesian Legislative Election 2014 Released | Indonesia Investments [online], www.indonesia-investments.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
- ↑ Jokowi Wins Re-Election, PDI-P Wins Most Seats [online], Jakarta Globe [dostęp 2020-11-03] .
- ↑ United Development Party. [dostęp 2017-02-26]. (ang.).