Zjednoczona Partia na rzecz Rozwoju

Zjednoczona Partia na rzecz Rozwoju (indonez. Partai Persatuan Pembangunan) – indonezyjska, islamska partia polityczna powstała w 1973 roku. Podczas okresu Nowego Ładu (tj. dyktatorskich rządów gen. Suharto w Indonezji)[1], była obok Golkar i Indonezyjskiej Partii Demokratycznej, jednym z trzech legalnie funkcjonujących ugrupowań politycznych w kraju.

Partai Persatuan Pembangunan
Państwo

 Indonezja

Skrót

PPP

Lider

Suharso Monoarfa

Data założenia

1973

Ideologia polityczna

pancasila, Islamska demokracja

Powstanie

edytuj

Po wyborach w 1971 roku, administracja Suharto w celu ułatwienia kontroli nad wszelkimi partiami opozycyjnymi, wprowadziła dla nich obowiązek zrzeszenia się w ramach jednej z dwóch koalicji politycznych (o profilu religijnym oraz sekularnym)[2]. W skład koalicji religijnej, nazywanej Zjednoczoną Frakcją Rozwoju, weszło sunnickie Nahdatul Ulama, Indonezyjska Partia Muzułmanów (Parmusi), Partia Islamskie Stowarzyszenie Indonezji oraz Ruch Islamskiej Edukacji (Perti)[3]. Dnia 5 stycznia 1973 roku, frakcja została oficjalnie zarejestrowana jako partia polityczna pod nazwą – Zjednoczona Partia na rzecz Rozwoju[4].

Poparcie podczas okresu Nowego Ładu

edytuj

W wyborach zorganizowanych przez reżim Suharto (tj. 1977[5], 1982[6], 1987[7], 1992[8] i 1997[9]), PPP klasowała się za każdym razem na drugim miejscu wyprzedzając świecką Indonezysjką Partię Demokratyczną, ustępując przy tym wyraźnie Golkar.

 
Zwolennicy PPP w Dżakarcie w 1997 roku
Oficjalne wyniki PPP w wyborach parlamentarnych w okresie Nowego Ładu
Wybory Poparcie Zmiana punktów procentowych Mandaty Zmiana
1977 29,29% - 99 -
1982 27,78%   1,51% 94   6
1987 15,96%   11,82% 61   33
1992 17%   1,04% 62   1
1997 22,66%   5,66% 89   27

Poparcie po upadku Nowego Ładu

edytuj

Po upadku reżimu gen. Suharto, PPP poszukując swojego miejsca w nowej rzeczywistości politycznej, zaczęła prezentować się jako partię islamską i nacjonalistyczną.

W pierwszych wolnych wyborach zorganizowanych w Indonezji w 1999 roku PPP uzyskała 10,68% głosów i 58 mandatów parlamentarnych[10]. Pięć lat później w wyborach w 2004 roku, partia zdobyła 8,15% głosów i 58 mandatów[11]. W wyborach w 2009 roku, ugrupowanie uzyskało 5,32% głosów (39 deputowanych)[12]. W wyborach parlamentarnych z 2014 roku, partia zajęła 9. miejsce uzyskując w wyborach 6,53% ważnie oddanych głosów[13]. Pięć lat później w wyborach parlamentarnych w 2019 r. PPP uzyskało 19 mandatów (4,52% ważnie oddanych głosów w skali kraju).[14]

Wyniki w wyborach do Izby Reprezentantów[15]
Wybory Poparcie Zmiana punktów procentowych Mandaty Zmiana
1999 10,68% 58
2004 8,15%   2,53 58 ±0
2009 5,32%   2,83 38   21
2014 6,53%   1,21 39   1
2019 4,52%   2,01 19   20

Przypisy

edytuj
  1. B. R. O 'Gorman Anderson, Violence and the State in Suharto's Indonesia, Ithaca 2001.
  2. Ł. Bonczol, Zrozumieć Indonezję, Warszawa 2012, str. 204.
  3. D. Tomsa, A. Ufen, Party Politics in Southeast Asia: Clientelism and Electoral Competition in Indonesia, Thailand and the Philippines, Nowy Jork 2013, str. 178
  4. S. Eklof, Power and Political Culture in Suharto's Indonesia: The Indonesian Democratic Party (PDI) and Decline of the New Order (1986-98), Kopenhaga 2004, str. 55.
  5. Indonesia elections 1977. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
  6. Indonesia elections 1982. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
  7. Indonesia elections 1987. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
  8. Indonesia elections 1992. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
  9. Indonesia elections 1997. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
  10. Indonesia elections 1999. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
  11. Indonesia elections 2004. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
  12. Indonesia elections 2009. [dostęp 2017-12-27]. (ang.).
  13. Official Result of the Indonesian Legislative Election 2014 Released | Indonesia Investments [online], www.indonesia-investments.com [dostęp 2017-11-20] (ang.).
  14. Jokowi Wins Re-Election, PDI-P Wins Most Seats [online], Jakarta Globe [dostęp 2020-11-03].
  15. United Development Party. [dostęp 2017-02-26]. (ang.).