Zygmunt Kitowski

polski oficer

Zygmunt Kitowski (ur. 26 kwietnia 1947 w Czarnoszycach) – polski oficer Marynarki Wojennej w stopniu kontradmirała, inżynier elektryk okrętowy, profesor nauk technicznych, komendant – rektor Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni (2003–2007).

Zygmunt Kitowski
Ilustracja
kontradmirał kontradmirał
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1947
Czarnoszyce

Przebieg służby
Lata służby

1965-2007

Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (PRL)
 Marynarka Wojenna

Stanowiska

komendant Akademii Marynarki Wojennej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal „Milito Pro Christo”

Życiorys

edytuj

W latach 1965–1969 ukończył z pierwszą lokatą Wydział Techniczny Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte w Gdyni, otrzymując tytuł zawodowy inżyniera elektryka statku morskiego. Praca dyplomowa dotyczyła badania i analizy automatycznych regulatorów prądu w okrętowych układach demagnetyzacji.

Na pierwsze stanowisko służbowe – dowódcy działu okrętowego VI elektromechanicznego na okręcie podwodnym projektu 613 (według nomenklatury NATO: typ Whiskey) – skierowano go do 1. Brygady Okrętów Podwodnych w Gdyni. W 1970 został przeniesiony do Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej.

W 1974 uzyskał eksternistycznie tytuł magistra na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej, natomiast od 1975 do 1977 odbył studia doktoranckie w Akademii Marynarki Wojennej ZSRR im. Marszałka Klimienta Woroszyłowa w Leningradzie. W 1986 objął funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Elektroniki i Elektrotechniki. W 1989 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego inżyniera na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, rozprawa była zatytułowana: „Metoda projektowania systemu sterowania ruchem okrętu po zadanej trajektorii”. Następnie został pełniącym obowiązki dyrektorem Instytutu Elektroniki i Elektrotechniki, a w 1990 wyznaczono go na to stanowisko. Od tego samego roku był jednocześnie komendantem-dziekanem Wydziału Mechaniczno-Elektrycznego. W 1994 objął posadę zastępcy komendanta – prorektora Akademii Marynarki Wojennej[1] ds. naukowych. W 1997 otrzymał tytuł naukowy profesora. Od 17 listopada 2003 do 26 kwietnia 2007 był komendantem – rektorem Akademii Marynarki Wojennej.

Jest członkiem Polskiego Komitetu Teorii Maszyn i Mechanizmów Komitetu Budowy Maszyn Polskiej Akademii Nauk oraz Sekcji Technicznych Środków Transportu Zespołu Techniki Morskiej Komitetu Transportu Polskiej Akademii Nauk, a także Rady Naukowej Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Centrum Techniki Morskiej w Gdyni. Jest autorem 265 publikacji, 3 monografii, 16 podręczników i 3 książek. Brał udział w 36 pracach naukowo-badawczych. Był promotorem w sześciu zakończonych przewodach doktorskich, w tym kmdr Jerzego Garusa.

W 2005 otrzymał tytuł pomorskiego „Dżentelmena Roku”. Jest członkiem zarządu Gdańskiego Towarzystwa Naukowego[2].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. W 1987 Wyższa Szkoła Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte została przekształcona w Akademię Marynarki Wojennej, zachowując patrona
  2. Zarząd Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. gtn.cba.pl.
  3. M.P. z 2001 r. nr 43, poz. 688
  4. M.P. z 1993 r. nr 0, poz. 584.
  5. Biskup Polowy odznaczył medalem „Milito pro Christo” (...) Komendanta-Rektora Akademii Marynarki Wojennej - ordynariat.wp.mil.pl - 2006-11-28.
  6. [tt_news=14802&tx_ttnews[backPid]=1&cHash=887aa4ed4d Komunikat z posiedzenia Soboru Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego]

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj