Zygmunt Pietrusiński
Zygmunt Pietrusiński (ur. 2 kwietnia 1924 w Pruszkowie[1], zm. 15 grudnia 2001[2]) – polski działacz partyjny i dyplomata, chargé d’affaires/ambasador w Wenezueli (1963–1968) oraz ambasador w Ekwadorze (1976–1981) oraz Portugalii (1987–1989).
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Chargé d’affaires/Ambasador PRL w Wenezueli | |
| Okres |
od 1963 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador PRL w Ekwadorze | |
| Okres |
od 1976 |
| Przynależność polityczna |
PZPR |
| Poprzednik | |
| Następca |
Czesław Bugajski |
| Ambasador PRL w Portugalii | |
| Okres |
od 1987 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Syn Leonarda i Anastazji. Przed wybuchem II wojny światowej zdał dwie klasy w Gimnazjum „Oświata” w Warszawie. Podczas okupacji kształcił się w Pruszkowie w przyfabrycznej szkole mechanicznej. Po jej ukończeniu podjął pracę w tej fabryce; początkowo jako szlifierz, a następnie kreślarz[1].
Jednocześnie był zaangażowany politycznie. We wrześniu 1942 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej. Działał także w Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, prawdopodobnie posługiwał się pseudonimem „Zbyszek"[1].
Po 1945 pracował w pruszkowskim aparacie partyjnym. Następnie był pełnomocnikiem do spraw reformy rolnej w Płońsku. Skierowany do Centralnej Szkoły Partyjnej w Łodzi. Po jej ukończeniu pracował na Lubelszczyźnie i jako Kierownik Referatu Społeczno-Politycznego w starostwie w Koszalinie. W 1946 wrócił do Pruszkowa i podjął pracę jako młodszy konstruktor w Fabryce Stowarzyszenia Mechaników. Zdał wówczas tzw. dużą maturę. W 1948 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Na początku 1948 został skierowany do pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ). Rozpoczął równolegle studia w Akademii Nauk Politycznych[1], dyplom magistra ekonomii otrzymawszy z wydzielonej z niej Szkoły Głównej Służby Zagranicznej[1][3]. W latach 1952–1954 pracował jako II sekretarz Poselstwa w Meksyku, następnie jako radca w Ambasadzie w Belgradzie. W latach 1958–1963 był naczelnikiem Wydziału w Departamencie I MSZ[1][3]. Jako działacz PZPR był m.in. sekretarzem oddziałowej organizacji partyjnej przy MSZ (1951–1952)[1] oraz członkiem komitetu podstawowej organizacji partyjnej przy MSZ (1959–1961)[4]. 23 października 1963 objął funkcję radcy i chargé d'affaires Ambasady w Caracas, 7 stycznia 1965 mianowany ambasadorem w Wenezueli. Misję na stanowisku zakończył w 1968. Od 16 lutego 1976 (złożenie listów uwierzytelniających 22 marca 1976) do 17 grudnia 1981 pełnił funkcję ambasadora w Ekwadorze[5]. Od 6 lutego 1987 do 1989 był ambasadorem w Portugalii[6].
Został pochowany w Pruszkowie[7].
Odznaczenia edytuj
- 14 stycznia 1955 – Medal 10-lecia Polski Ludowej[8]
- 2 lipca 1955 Złoty Krzyż Zasługi „za zasługi w pracy zawodowej w służbie państwowej”[9]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[2]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[2]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2023-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-04].
- ↑ a b c Gazeta Stołeczna z 15 grudnia 2001, s. 12.
- ↑ a b Borys Lewytzky, Juliusz Stroynowski, Who's who in the socialist countries: a biographical encyclopedia of 10.000 leading personalities in 16 communist countries, New York München: K.G. Saur Verlag Dokumentation Saur KG, 1978, s. 478, ISBN 978-0-89664-011-5 (ang.).
- ↑ Paweł Ceranka, Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 1949–1989, „Pamięć i Sprawiedliwość”, 1 (27), Warszawa 2016, s. 301, ISSN 1427-7476 [dostęp 2023-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-19].
- ↑ Jacek Perlin, Historia stosunków dyplomatycznych Polski z Ameryką Łacińską (cz. II Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w krajach Ameryki Łacińskiej), „Ameryka Łacińska”, 3 (13), 1996, s. 67, 71 [dostęp 2023-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-11].
- ↑ Portugalia [online], Polska w Portugalii - Portal Gov.pl [dostęp 2023-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-15].
- ↑ Gazeta Stołeczna z 29 grudnia 2001, s. 15.
- ↑ Lista osób odznaczonych „Medalem 10-lecia Polski Ludowej” (M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387).
- ↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 2 lipca 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 86, poz. 1049).