Zygmunt Sienieński

Zygmunt Sienieński z Sienna herbu Dębno (zm. ok. 1500) – kanonik krakowski i archidiakon zawichojski, właściciel części Oleska, rycerz.

Zygmunt Sienieński
Herb duchownego
Miejsce urodzenia

Sienno

Data śmierci

ok. 1500

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Urodził się w rodzinie Jana z Sienna, Jana Otha de Przeperow, Jana z Chotczy (ur. w Siennie, zm. przed 1477) – podkomorzego przemyskiego, starosty sandomierskiego, kasztelana lwowskiego.

Matką jego była Barbara Wątróbka – córka Klemensa ze Strzelec, zwanego Wątróbką - herbu Oksza wdowa po Janie Kmicie z Wiśnicza zw. Tępym. Wraz ze swoimi braćmi używał nazwiska Oleski (od dóbr Olesko).

Dziadkiem jego był Dobiesław z Oleśnicy i z Sienna, wojewoda sandomierski, a babką Katarzyna, córka Dymitra z Goraja herbu Korczak.

Był bratankiem Jakuba z Sienna, arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa Polski.

Miał czterech braci: Dobiesława, Piotra, Jana, Pawła Sienieńskiego. Z czterech braci Piotra Sienieńskiego jeszcze jeden został duchownym - Dobiesław (zm. po 1477), który został kanonikiem gnieźnieńskim oraz dziekanem kieleckim i radomskim. Drugi brat Piotr z Sienna, (zm. między 1506 – 1510) prapradziad carowej Maryny Mniszchównej. Trzeci brat Paweł z Oleska, Sienna i Złoczowa (zm. przed 1498 był podkomorzym lwowskim. Czwarty brat Jan (Oleski), Jan z Sienna i Oleska (? – zm. między 1510 - 1513) – był podkomorzym sandomierskim.

Jego rodzina stała się jedną ze znamienitszych na Kresach Wschodnich I Rzeczypospolitej.

Wywód genealogiczny edytuj

4. Dobiesław z Oleśnicy      
    2. Jan z Sienna i Oleska
5. Katarzyna Oleśnicka, córka Dymitra z Goraja        
      1. Zygmunt Sienieński
6. Klemens ze Strzelec zw. Wątróbka    
    3. Barbara Wątróbka    
7. Elżbieta z Marchocic      
 

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Cz. Hadamik, D. Kalina, E. Traczyński, Miasto i Gmina Małogoszcz, Kielce 2006
  • Polski Słownik Biograficzny, t. 37, s. 179 - 181
  • M. Rawita-Witanowski, Dawny powiat chęciński, Kielce 2002
  • Stanisław Gawęda, Rozwój Latyfundium Kamienieckich... s. 69,70, w: Krosno – studia z dziejów miasta i regionu, T. III, red. Stanisław Cynarski, Kraków 1995.