Łunochód
Łunochód, papaj – potoczne określenie amatorskiego ciągnika rolniczego używanego w pracach polowych przez rolników, głównie na terenach górzystych.
Historia
edytujPierwsze łunochody w Polsce zaczęto budować w latach 60. XX wieku na Śląsku Cieszyńskim i na Podhalu. Ich powstanie związane było z potrzebami górali, którzy z jednej strony nie mogli sobie pozwolić na zakup traktorów (były produkowane przede wszystkim na potrzeby PGR-ów), a z drugiej strony nie mieli pożytku ze zwykłych ciągników rolniczych, gdyż w pracach polowych w trudnym terenie górskim dawały sobie radę tylko pojazdy z niskim zawieszeniem.
Największy rozwój łunochodów nastąpił na początku lat 80. XX wieku. Ze względu na ograniczenia w dostępności ciągników rolniczych oraz kryzys gospodarczy w Polsce, w wielu gospodarstwach rolnych rolnicy budowali sobie samodzielnie maszyny rolnicze, wykorzystując do tego części od samochodów lub motocykli.
Najbardziej znanym konstruktorem łunochodów był Antoni Kawulok, rolnik i mechanik z Istebnej, który w latach 1961–1982 zbudował około 200 tego typu pojazdów.
Konstrukcja
edytujŁunochody budowane są na bazie różnych pojazdów seryjnych, głównie samochodów osobowych. Początkowo były one bardzo proste w konstrukcji i do ich napędu stosowano silniki motocyklowe. Z czasem zaczęto rozwijać konstrukcje i montować silniki wysokoprężne np. Andoria. Bardzo często używane były podzespoły samochodu dostawczego Żuk lub samochodu terenowego marki UAZ.
Rajdy łunochodów
edytujW Polsce od 2004 roku rozgrywane są rajdy łunochodów. Najstarsza tego typu impreza mająca charakter turnieju odbywa się w Istebnej. Druga podobna odbywa się w Ochabach.
Zobacz też
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Ewa Furtak: Rajd łunochodów w Istebnej. gazeta.pl. [dostęp 2009-03-16]. (pol.).