Żyła ramienno-głowowa

Żyła ramienno-głowowa (łac. vena brachiocephalica), daw. żyła bezimienna (vena innominata a. anonyma) – parzyste naczynie żylne przyjmujące krew z obszaru kończyny górnej, szyi oraz głowy. Obie żyły leżą w górnej części klatki piersiowej oraz u podstawy szyi. Powstają przez połączenie ż. podobojczykowej z ż. szyjną wewnętrzną (tzw. kąt żylny), a u swego końca obie zlewają się ze sobą, współtworząc żyłę główną górną. Cechuje je brak zastawek. Różnią się od siebie długością, przebiegiem i nieco odmiennymi dopływami.

Żyła ramienno-głowowa
brachiocephalic vein
vena brachiocephalica
Ilustracja
Serce i wielkie naczynia u człowieka

Żyła ramienno-głowowa prawaEdytuj

Ma ok. 2,5 cm długości, zaczyna się do tyłu od końca mostkowego obojczyka, i przebiega prawie pionowo. Tworzy ż. główną górną razem ze swym odpowiednikiem z przeciwnej strony przy dolnym brzegu pierwszej prawej chrząstki żebrowej, zaraz koło mostka. Od górnej części rękojeści mostka jest oddzielona (tak jak lewa) przyczepami mięśni: mostkowo-obojczykowego i mostkowo-tarczowego oraz grasicą lub jej pozostałością. W stosunku do pnia ramienno-głowowego i prawego n. błędnego leży z przodu i bardziej bocznie. Prawa opłucna, n. przeponowy i t. piersiowa wewnętrzna są umiejscowione z tyłu w jej górnej części, po czym idąc do dołu wysuwają się od boku.

Żyła ramienno-głowowa lewaEdytuj

W porównaniu do poprzedniej jest prawie trzykrotnie dłuższa (ok. 6 cm), rozpoczynając się podobnie za mostkowym końcem obojczyka, przed workiem opłucnowym. Czasem zdarza się jej przekraczać górny brzeg mostka, co umożliwia wyczucie tętna żylnego we wcięciu szyjnym. Krzyżuje z przodu tętnice: piersiową wewnętrzną, podobojczykową i wspólną szyjną, lewy n. przeponowy, lewy n. błędny, tchawicę i pień ramienno-głowowy. Łuk aorty znajduje się u jej podstawy.

DopływyEdytuj

Żyły ramienno-głowowe biorą swój początek z połączenia żył:

dopływy z obszaru szyiEdytuj

dopływy z obszaru klatki piersiowejEdytuj

OdmianyEdytuj

ZastawkiEdytuj

Żyły ramienno-głowowe nie posiadają zastawek.

BibliografiaEdytuj