73 Pułk Artylerii Haubic
73 Pułk Artylerii Haubic (73 pah) – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1945 |
| Rozformowanie |
1953 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Forowanie i zmiany organizacyjneEdytuj
Pułk został sformowany w 1945 roku, w składzie 13 Brygady Artylerii Ciężkiej, według etatu Nr 4/6 pułku artylerii haubic Brygady Artylerii Ciężkiej Rezerwy Naczelnego Dowództwa. Jednostka została utworzona na bazie rozformowanej 2 Brygady Artylerii Haubic.
W styczniu 1946 pułk został przeniesiony z Włocławka do garnizonu Toruń[4].
W lutym 1946 roku pułk został przeformowany na etat Nr 4/19. Liczba dywizjonów została zmniejszona do dwóch, a haubic do dwudziestu czterech. W marcu 1947 roku pułk został przeformowany na etat Nr 4/29. Liczba baterii została zmniejszona do pięciu, a haubic do dwudziestu. Latem 1950 roku pułk został przeformowany na etat Nr 4/52. Liczba baterii pozostała niezmieniona. Utworzono natomiast szkołę podoficerską, co zwiększyło liczbę haubic do dwudziestu dwóch.
W grudniu 1948 pułk został przeniesiony z Torunia do garnizonu Grudziądz[5].
Wiosną 1951 roku na bazie pułku została sformowana 17 Brygada Artylerii Haubic, a on sam przeformowany na etat Nr 4/62. W nowej strukturze organizacyjnej występowały trzy dywizjony a. trzy baterie oraz dywizjon szkolny. Liczba haubic w pułku została zwiększona do czterdziestu. W grudniu 1952 roku pułk został przeformowany na etat Nr 4/85 i skadrowany. Liczba haubic została zmniejszona do dwudziestu ośmiu.
Jesienią 1953 roku pułk został rozformowany. Na jego bazie została utworzona 25 Brygada Artylerii Haubic.
Struktura organizacyjnaEdytuj
Etat nr 4/62 pułku artylerii haubic z 12 marca 1951[6]
- Dowództwo 73 pułku artylerii haubic
- trzy dywizjony artylerii haubic a. trzy baterie artylerii
- bateria sztabowa
- plutony: rozpoznawczy, łączności, topograficzny
- kwatermistrzostwo
Stan etatowy liczył 804 żołnierzy. Na uzbrojeniu znajdowało się trzydzieści sześć 122 mm haubic wz. 1938 (M-30).
PrzypisyEdytuj
- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.03.1946 roku
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 428.
- ↑ Jarno 2014 ↓, s. 269-270.
- ↑ Jarno 2014 ↓, s. 276.
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 212-213.
BibliografiaEdytuj
- Witold Jarno. Samodzielne jednostki artylerii Wojska Polskiego w latach 1945-1949 – organizacja, dyslokacja i wyposażenie. „Piotrkowskie Zeszyty Historyczne”. 15, 2014. Piotrków Trybunalski: Filia Instytutu Historii Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. ISSN 2081-26-63.
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.