Abraham Mapu

żydowski nauczyciel i pisarz

Abraham Mapu, (hebr. אברהם מאפו, ur. 3 stycznia 1808 w Wiliampolu, zm. 9 października 1867 w Królewcu) – żydowski nauczyciel i pisarz tworzący w języku hebrajskim w okresie haskali, autor jednych z pierwszych powieści we współczesnej literaturze hebrajskiej[1]. Jego twórczość stanowiła istotną podstawę dla tworzącego się w XIX wieku ruchu syjonistycznego i dla współczesnego języka hebrajskiego.

Abraham Mapu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1808
Wiliampol

Data i miejsce śmierci

9 października 1867
Królewiec

Język

hebrajski

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie misnagdów, syn ubogiego nauczyciela[2]. Ukończył cheder, następnie sam studiował Talmud, uczył się także łaciny, niemieckiego, francuskiego i rosyjskiego[3][4]. Przez pewien czas interesował się chasydyzmem, następnie interesował się kabałą i mistycyzmem[2]. W wieku 17 lat wziął ślub, podjął następnie pracę jako prywatny, wędrowny nauczyciel w okolicach Rosieni, Jurborku i Wilna[3][4]. Od 1848 roku pracował jako nauczyciel w szkole męskiej w Kownie[3]. Podczas pracy jako nauczyciel zainteresował się Haskalą[2].

Pod wpływem m.in. Seniora Sachsa zajął się pisaniem prozy w języku hebrajskim[4]. Pierwsza powieść nad którą pracował – Sulamit, nie została nigdy wydana. Pierwszą wydaną powieścią była Miłość Syjonu w 1853 roku[4]. Był również autorem dwóch podręczników do nauki języków dla dzieci: Hinuch la-noar do języka hebrajskiego i Der Hausfranzose do języka francuskiego (napisany w języku niemieckim, alfabetem hebrajskim)[3][4]. W 1867 roku wydał podręcznik do języka hebrajskiego Amon pedagog[4].

W 1867 roku przeprowadził się do Królewca, gdzie wkrótce potem zmarł[3].

Zbiór jego listów do innych maskilów i jego brata został wydany w 1970 roku przez Ben-Cijjona Dinura[4].

Upamiętnienie

edytuj

Jego imieniem nazwano ulice w Kownie, Jerozolimie i Tel Awiwie[3].

Twórczość

edytuj
  • Ahawat Cijon (אהבת ציון – Miłość Syjonu), 1853
  • Ajit Cawua (עיט צבוע – Wilk w owczej skórze, dosł. Malowany orzeł), 1858
  • Aszmat Szomron (אשמת שומרון – Odpowiedzialność Samarii), 1865[2]

Przypisy

edytuj
  1. Rafał Żebrowski, Mapu Abraham [online], delet.jhi.pl [dostęp 2023-07-30] (pol.).
  2. a b c d Abraham Mapu [online], Institute For Translation of Hebrew Literature [dostęp 2023-07-30].
  3. a b c d e f Mapu Abraham [online], Wirtualny Sztetl [dostęp 2024-10-09].
  4. a b c d e f g Mapu, Avraham [online], encyclopedia.yivo.org [dostęp 2024-10-09].

Linki zewnętrzne

edytuj