Ada Fighiera-Sikorska
 |
Ten artykuł od 2017-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Ada Fighiera-Sikorska (ur. 26 stycznia 1929 w Siedlcach, zm. 7 sierpnia 1996 w Turynie) – polska dziennikarka, redaktorka czasopisma Heroldo de Esperanto[1]. Członek Światowego Związku Dziennikarzy Esperantystów (TEĴA), Związku Pisarzy Esperantojęzycznych (EVA), esperanckiego PEN Club i członek honorowy Światowego Związku Esperantystów (UEA).
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1929 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 sierpnia 1996 |
| Zawód, zajęcie | |
| |
Życiorys edytuj
Wychowała się w Warszawie, gdzie mieszkała do wybuchu II wojny światowej w 1939. Wtedy wraz z rodziną uciekła do Lwowa, gdzie jej ojciec, generał Franciszek Sikorski, miał za zadanie zorganizować obronę. Po kapitulacji Polski rodzina Ady Fighiera-Sikorskiej została zesłana na Syberię[2], gdzie Ada uczęszczała do szkoły podstawowej. Ojciec wraz z ponad 10 tysiącami innych polskich oficerów został zamordowany w lesie w Katyniu.
Dzięki umowie z Wielką Brytanią w 1941 roku ZSRR uwolnił 2 miliony polskich internowanych na Syberii osób cywilnych. W 1942 Ada z matką i siostrą mogły wyjechać przez Samarkandę do Persji, najpierw do Teheranu, a następnie do Isfahanu, gdzie poszła do polskiej szkoły. Między 1945 a styczniem 1948 mieszkała z innymi polskimi uchodźcami w stolicy Libanu – Bejrucie; w 1948 zdała polski egzamin maturalny w Wielkiej Brytanii. W listopadzie wróciła do Polski po ośmioletniej nieobecności.
Ukończyła slawistykę, specjalizacja dziennikarstwo, na Uniwersytecie Warszawskim, następnie rozpoczęła pracę w wydawnictwie. W 1956 uczestniczyła w kursach języka esperanto, które w Warszawie organizował Julio Baghy.
W 1958, przed jubileuszowym Światowym Kongresem Esperanto w Warszawie, była wiceprezydentem Warszawskiego Towarzystwa Esperanckiego i członkiem esperanckiej redakcji Polskiego Radia[1], wtedy poznała swojego przyszłego męża, który jako członek Stałego Komitetu Kongresowego (Konstanta Kongresa Komitato) przebywał w Warszawie przygotowując kongres. W 1960 w Brukseli wyszła za mąż za Gian Carlo Fighiera. Rok później pracowała z nim przy organizacji Światowego Kongresu Esperanto w Harrogate (Wielka Brytania)[1].
W 1962 Ada Fighiera-Sikorska przejęła od Theodore Junga czasopismo „Heroldo de Esperanto”[3][4], które redagowała przez 36 lat, aż do swojej śmierci: najpierw przez 17 lat w Brukseli, a następnie przez 9 lat w Madrycie, na końcu, od 1988, w Turynie. Równocześnie aktywnie uczestniczyła w wielu międzynarodowych, krajowych i regionalnych kongresach i spotkaniach esperanckich jako nauczyciel i wykładowca.
Ada zmarła w wieku 67 lat w klinice Fornaca (Turyn), gdzie przeleżała dwa miesiące z powodu nieuleczalnej choroby kręgosłupa i wątroby.
Do końca była aktywna intelektualnie. Ze szpitala pisała dziesiątki listów do rodziny i przyjaciół. Na kilka dni przed śmiercią zaczęła pisać artykuły i robić korekty kolejnego numeru „Heroldo de Esperanto”. Podczas pogrzebu na jej trumnie położono polską i brytyjską flagę. Na jej życzenie ciało zostało skremowane. Prochy przechowywane są w kolumbarium głównego cmentarza w Turynie, kwatera A2, miejsce numer 24.
Nagroda im. Ady Fighiery-Sikorskiej edytuj
Od 2004 roku podczas Międzynarodowego Esperanckiego Tygodnia Kultury i Turystyki w Katalonii (Internacia Esperanto-Semajno de la Kulturo kaj Turismo en Katalunio) przyznawana jest nagroda im. Ady Fighiery-Sikorskiej. Nagroda składa się z dyplomu i medalu z podobizną Ady Fighiery-Sikorskiej. Pierwszym nagrodzonym był Augusto Casquero z Walencji za swoją długoletnią działalność na rzecz esperanta[5].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Jadwiga Gibczyńska: De tajgo al minaretoj. Rotterdam: UEA, 2000.
- ↑ Niezapomniana Ada(w Esperanto). [dostęp 2017-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-05)].
- ↑ Kongresa Libro. 94a Universala Kongreso de Esperanto. Bjalistoko, 25 julio - 1 aǔgusto 2009. Rotterdam: UEA, 2009, s. 14. ISSN 0083-3851.
- ↑ "Heroldo de Esperanto" (w Esperanto)).
- ↑ Informacja o przyznaniu nagrody (w Esperanto).