Akantytminerał z grupy siarczków, jednoskośna odmiana argentytu. Nazwa pochodzi od gr. akanta = strzała i nawiązuje do wyglądu tego minerału.

Akantyt
Ilustracja
Akantyt
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Ag2S

Twardość w skali Mohsa

2-2,5

Przełam

haczykowaty

Łupliwość

niewyraźna

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość

7,2-7,4 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

ciemnoszara, ołowianoszara

Rysa

szara, połyskująca

Połysk

na świeżym przełamie metaliczny

Wzór chemiczny akantytu to Ag2S (siarczek srebra). Substancja ta jest dwupostaciowa. W przedziale temperatury 179 °C do 586 °C trwała jest odmiana regularna tzw. b-argentyt. Przy obniżaniu temperatury odmiana regularna ulega przemianie poliformicznej w odmianę rombową tzw. akantyt.

Charakterystyka

edytuj

Właściwości

edytuj

Tworzy kryształy o pokroju izometrycznym, tabliczkowym, słupkowym – przeważnie źle wykształcone. Kryształy wykształcone są w postaci sześcianu i jego połączeń z ośmiościanem. Występuje w skupieniach ziarnistych i skrytokrystalicznych. Jest ciemniejszy od galeny, nieprzezroczysty. W świetle odbitym szarobiały z odcieniem zielonkawym. Bardzo często tworzy paramorfozy po argentycie. Powstaje w temperaturze poniżej 179 °C.

Występowanie

edytuj

Jest minerałem występującym w srebroośnych żyłach hydrotermalnych. Tworzy wrostki w innych kruszcach. Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: galena, piryt, srebro rodzime, proustyt, pirargyryt, stephanit.

Miejsca występowania: Niemcy – Freiberg, Schneeberg, Annaberg, Meksyk – kopalnia Rayas w Guanajuato, Czechy – Jachymov

Zastosowanie

edytuj

Akantyt jest głównym składnikiem rudy srebra.

Bibliografia

edytuj
  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965

Linki zewnętrzne

edytuj