Pirargyryt

minerał

Pirargyryt (pirargityt, pyrargyryt) – minerał z gromady siarkosoli. Podobnie jak proustyt, jest kruszcem srebra. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Pirargyryt
Ilustracja
Pirargyryt z Zacatecas, Meksyk (2,0 x 1,7 x 1,2 cm)
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

pirargityt, pyrargyryt

Skład chemiczny

antymonowa siarkosól srebra
Ag3SbS3

Twardość w skali Mohsa

2,5-3

Przełam

muszlowy

Łupliwość

wyraźna

Układ krystalograficzny

trygonalny

Gęstość minerału

5,85 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

ciemnoczerwona

Rysa

wiśniowoczerwona

Połysk

diamentowy, metaliczny

Nazwa pochodzi od gr. pyr = ogień i argyros = srebro; nawiązuje do barwy minerału i jego składu chemicznego.

Charakterystyka

edytuj

Właściwości

edytuj

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym, (trygonalne słupy), romboedry, skalenoedry. Tworzy zbliźniaczenia i pseudomorfozy. Znanych jest ponad 80 różnych form tego minerału. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych tworzy dendryty i naloty. Bardzo łatwo pomylić go można z proustytem, jest z nim izostrukturalny – podobnie jak on ciemnieje pod wpływem światła. Łatwo się topi i rozpuszcza w kwasie azotowym. Współwystępuje z proustytem, argentytem, stephanitem, galeną, rodochrozytem, kalcytem, kwarcem. Często zawiera domieszki arsenu.

Występowanie

edytuj

Występuje w żyłach kruszcowych. Jest składnikiem utworów hydrotermalnych.

Miejsca występowania:

Zastosowanie

edytuj
  • ważne źródło otrzymywania srebra – 60% Ag,
  • minerał poszukiwany przez kolekcjonerów.

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne, „Horyzont” 2002
  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
  • A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965
  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE 1993
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003

Linki zewnętrzne

edytuj