Alaksiej Janowicz
Alaksiej Alaksandrawicz Janowicz (biał. Аляксей Аляксандравіч Яновіч, ros. Алексей Александрович Янович, Aleksiej Aleksandrowicz Janowicz; ur. 18 grudnia 1939 w Zaczepiczach w powiecie lidzkim) – białoruski agronom, komunistyczny działacz partyjny i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.
| Pełne imię i nazwisko |
Alaksiej Alaksandrawicz Janowicz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1939 |
| Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji | |
| Okres |
od 27 listopada 1996 |
| Poprzednik |
stanowisko utworzone |
| Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
| Okres |
od 9 stycznia 1996 |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny |
| Następca |
wybory nie odbyły się |
| Przewodniczący Mohylewskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego | |
| Okres |
od 1985 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
   
| |
ŻyciorysEdytuj
Młodość i pracaEdytuj
Urodził się 18 grudnia 1939 roku we wsi Zaczepicze, w powiecie lidzkim obwodu baranowickiego Białoruskiej SRR, ZSRR[a]. W 1961 roku ukończył Grodzieński Instytut Gospodarstwa Wiejskiego, a następnie zaocznie Wyższą Szkołę Partyjną przy KC KPZR. W latach 1961–1967 pracował jako starszy, główny agronom w Wydziale Rolnictwa Grodzieńskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1967–1969 był zastępcą kierownika Wydziału Rolnictwa Grodzieńskiego Komitetu Obwodowego Komunistycznej Partii Białorusi (KPB). W latach 1969–1980 pełnił funkcję I sekretarza Korelickiego Komitetu Rejonowego KPB. W latach 1980–1982 pracował jako zastępca przewodniczącego Grodzieńskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1982–1985 był kierownikiem Wydziału Rolnictwa i Przemysłu Spożywczego Komitetu Centralnego KPB. W latach 1985–1987 pełnił funkcję przewodniczącego Mohylewskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1987–1989 pracował jako inspektor w Wydziale Organizacyjnym Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W latach 1989–1992 był kierownikiem wydziału, I zastępcą szefa Sekretariatu Rady Najwyższej ZSRR[1]. W 1992 roku pełnił funkcję zastępcy stałego przedstawiciela Republiki Białorusi w Federacji Rosyjskiej w Moskwie. Od 1992 roku pracował jako szef Zarządu Kompleksu Rolniczo-Przemysłowego w Radzie Ministrów Republiki Białorusi[2]. W 1995 roku był kierownikiem Sekretariatu Zastępcy Premiera Republiki Białorusi[3].
Działalność parlamentarnaEdytuj
W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z korelickiego okręgu wyborczego nr 132[3]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Budżetu, Podatków, Banków i Finansów[5]. Był bezpartyjny[3]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[6]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji ds. Rolnych[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 21 listopada 2000 roku[8].
OdznaczeniaEdytuj
- Order Rewolucji Październikowej (ZSRR);
- dwa Ordery Czerwonego Sztandaru Pracy (ZSRR);
- Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR);
- Medal „Za rozwój dziewiczych ziem” (ZSRR)[2].
Życie prywatneEdytuj
Alaksiej Janowicz jest żonaty[2]. W 1995 roku mieszkał w Mińsku[3].
UwagiEdytuj
- ↑ Jednostka administracyjna istniejąca de facto, legalna z punktu widzenia władz ZSRR. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego – w powiecie lidzkim województwa nowogródzkiego II Rzeczypospolitej. Formalnie miejscowość weszła w skład ZSRR 16 sierpnia 1945 roku na mocy umowy granicznej pomiędzy Polską a ZSRR.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Kto… ↓, s. 112
- ↑ a b c d Kto… ↓, s. 113
- ↑ a b c d Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных у другім туры галасавання 28 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-05)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №37-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
- ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
- ↑ В. Попов: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 21 ноября 2000 г. №5-П2/I. pravo.levonevsky.org, 2000-11-21. [dostęp 2019-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-18)]. (ros.).
BibliografiaEdytuj
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.