Alan Cumming
Alan Cumming (ur. 27 stycznia 1965 w Aberfeldy) – szkocko-amerykański aktor, reżyser i scenarzysta, okazjonalnie pisarz, kompozytor.
![]() Alan Cumming (2013) | |
Data i miejsce urodzenia |
27 stycznia 1965 |
---|---|
Zawód |
aktor, reżyser, scenarzysta, kompozytor, aktywista |
Współmałżonek |
Hilary Lyon |
Lata aktywności |
od 1980 |
ŻyciorysEdytuj
Wczesne lataEdytuj
Urodził się w Aberfeldy[1][2] w hrabstwie Perth and Kinross w Szkocji jako syn sekretarki firmy ubezpieczeniowej Mary (z domu Darling) i leśnika Zamku Blair Alexa Cumminga[3][4]. Wychowywał się z bratem Tomem. Uczęszczał do Monikie Primary School i Carnoustie High School. W 1985 ukończył studia w Royal Scottish Academy of Music and Drama[5].
KarieraEdytuj
W 1985 zadebiutował na scenie Tron Theatre w Glasgow jako Malkolm w tragedii szekspirowskiej Makbet. Grał też w spektaklu Dario Fo Trąbki i truskawki w Borderline Theatre Company na Edinburgh Festival Theatre, a także jako Victoria w pantomimie Śpiąca królewna w Tron Theatre (1986), Cliff w musicalu Christophera Isherwooda Kabaret w Brunton Theatre (1987), Silvius w Jak wam się podoba na Royal Shakespeare Company, Royal Shakespeare Theatre, Stratford-upon-Avon, England, Barbican Centre Theatre w Londynie (1989) czy w tytułowej roli w przedstawieniu Hamlet w Donmar Warehouse Theatre (1993), a także widowisku Bertolta Brechta-Kurta Weilla Opera za trzy grosze z Cyndi Lauper. Za rolę Mistrza ceremonii w musicalu Kabaret w 1998 odebrał Tony Award[6].
Po gościnnym udziale w serialach - Travelling Man (1982), Taggart (1986) czy Jaś Fasola (Mr. Bean, 1993) jako Roddy oraz operze mydlanej Take the High Road (1986) jako Jim Hunter, wystąpił w roli Alexandra Novaka w dramacie Prague (1992) u boku Sandrine Bonnaire i Bruno Ganza. W ekranizacji powieści Maeve Binchy W kręgu przyjaciół (Circle of Friends, 1995) zagrał Seana Walsha, niepożądanego konkurenta Bernadette „Benny” Hogan (Minnie Driver). W siedemnastym filmie o przygodach agenta królowej brytyjskiej Jamesa Bonda GoldenEye (1995) wcielił się w czarny charakter Borysa Iwanowicza Griszenka[7]. W komedii Romy i Michele na zjeździe absolwentów (Romy and Michele's High School Reunion, 1997) z Lisą Kudrow i Mirą Sorvino pojawił się jako Sandy Frink. Reżyserował z Jennifer Jason Leigh i wystąpił w komediodramacie Party na słodko (The Anniversary Party, 2001) jako pisarz Joe Therrian.
Ma swoją własną wodę kolońską Cumming. W 1998 magazyn „Entertainment Weekly” wybrał go jednym z najbardziej twórczych ludzi na świecie. Dwa lata później został sklasyfikowany na osiemnastym miejscu na liście 50. najlepszych kawalerów do wzięcia w Szkocji. W 2001 został uhonorowany nagrodą NY Immigrant Achievement. Rok później została opublikowana jego pierwsza powieść Tommy's Tale. Za swoją pracę w Cabaret znalazł się w Sali Sław Vanity Fair.
W 2011 otrzymał nagrodę Fleshbot Awards[8].
Życie prywatneEdytuj
W latach 1985-93 był żonaty z aktorką Hilary Lyon. Od 2004 związał się z ilustratorem Grantem Shafferem, z którym 7 stycznia 2007 zawarł formalny związek partnerski[9].
Cumming otwarcie przyznaje się do swojej orientacji biseksualnej[10][11]. Działa w organizacjach LGBT[12]: GLAAD i HRC[13][14][15].
FilmografiaEdytuj
- reżyser
- 2001 – Party na słodko (Anniversary the party)
- 1996 – Spal swój telefon (Burn Your Phone)
- 1994 – Butter
- scenarzysta
- 2001 – Party na słodko (Anniversary the Party)
- 1994-1995 – The High Life
- 1994 – Butter
- aktor
- 2011–2013 − Web Therapy (serial TV)
- 2010 − Burleska
- 2009-2016 – Żona Idealna
- 2008-2013 − Web Therapy (serial internetowy)
- 2008 – Cat Tale
- 2007 – Living Neon Dreams
- 2006 – Gray Matters
- 2006 – Po rozum do mrówek
- 2006 – Coming Out
- 2005 – Nigdylandia
- 2005 – Sweet Land
- 2005 – Ripley Under Ground
- 2005 – Marihuanowe szaleństwo
- 2005 – Dziedzic Maski
- 2004 – Out on the Edge
- 2004 – Shoebox Zoo
- 2004 – Dziewczyna na pożegnanie
- 2004 – Eighteen
- 2004 – Upiór w operze
- 2004 – Garfield
- 2003 – Pits
- 2003 – X-Men 2
- 2003 – Mali agenci 3D: Trójwymiarowy odjazd
- 2002 – Zero Effect
- 2002 – Nicholas Nickleby
- 2002 – Mali agenci 2: Wyspa marzeń
- 2001 – Investigating Sex
- 2001 – Backstage Pass
- 2001 – Party na słodko
- 2001 – Josie i kociaki
- 2001 – Mali agenci
- 2000 – Urbania
- 2000 – God, the Devil and Bob
- 2000 – Dorwać Cartera
- 2000 – Flintstonowie: Niech żyje Rock Vegas!
- 2000 – Człowiek firmy
- 1999 – Annie
- 1999 – Tytus Andronikus
- 1999 – Oczy szeroko zamknięte
- 1999 – Plunkett i Macleane)
- 1997 – Bathtime
- 1997 – For My Baby
- 1997 – Spice World
- 1997 – Kumpel (Buddy)
- 1997 – Romy i Michele na zjeździe absolwentów
- 1996 – Emma
- 1996 – Spal swój telefon
- 1995 – W kręgu przyjaciół
- 1995 – GoldenEye
- 1994 – Butter
- 1994 – Dwóch ojców
- 1994-1995 – The High Life
- 1994 – That Sunday
- 1994 – Czarny książę
- 1994 - Czarne wrota
- 1993 – Cabaret
- 1993 – The Airzone Solution
- 1993 – Micky Love
- 1992 – Praque
- 1991 – The Last Romantics
- 1991 – Bernard and the Genie
- 1989 – Conquest of the South Pole
- 1987 – Shadow of the Stone
- 1983 – Accidental Death of an Anarchist, The
- 1980-2003 – Take the High Road
- producent
- 2005 – Sweet Land
- we własnej osobie
- 2006 − Homoseksualna X muza
PrzypisyEdytuj
- ↑ Alan Cumming (27 de Janeiro de 1965) (port.). Filmow. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Personalidade: Alan Cumming (Reino Unido) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Alan Cumming Biography (1965-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Alan Cumming Nationality Ancestry Race (ang.). Ethnicity of Celebs. [dostęp 2016-05-29].
- ↑ Alan Cumming - Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Alan Cumming (ang.). Internet Broadway Database. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Alan Cumming (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Geraldine Visco (2011-11-14): Alan Cumming at 2011 Fleshbot Awards (ang.). Out. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Alan Cumming Married to Grant Shaffer in New York (ang.). People. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Jeff Walsh (2007-11-): Alan Cumming: Interview (ang.). Oasis Journals. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Our eight favorite bisexuals ever (ang.). AfterElton.com. [dostęp 2009-10-08].
- ↑ Why is Alan Cumming naked? (ang.). BananaGuide. [dostęp 2020-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-21)].
- ↑ Alan Cumming: “I love watching all types of porn” (ang.). kinky.com. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Paisley Dalton (2014-06-23): Gay Pride NYC w/ Alan Cumming & Amanda Lepore (ang.). worldofwonder.net. [dostęp 2017-09-08].
- ↑ Mia De Graaf (2014-11-11): Former Disney marketing executive gives graphic (and complimentary) accounts of sexual exploits with Alan Cumming and Johnny Weir in new tell-all memoir (ang.). „Daily Mail”. [dostęp 2017-09-08].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Alan Cumming w bazie IMDb (ang.)
- Alan Cumming w bazie Filmweb
- Alan Cumming w bazie Notable Names Database (ang.)