Alan Cumming

szkocki aktor, reżyser i scenarzysta

Alan Cumming (ur. 27 stycznia 1965 w Aberfeldy) – szkocko-amerykański aktor, reżyser i scenarzysta, okazjonalnie pisarz, kompozytor.

Alan Cumming
Ilustracja
Alan Cumming (2013)
Data i miejsce urodzenia 27 stycznia 1965
Aberfeldy, Szkocja
Zawód aktor, reżyser, scenarzysta, kompozytor, aktywista
Współmałżonek Hilary Lyon
(1985-1993; rozwód)
Grant Shaffer
(od 2007)
Lata aktywności od 1980
Multimedia w Wikimedia Commons

ŻyciorysEdytuj

Wczesne lataEdytuj

Urodził się w Aberfeldy[1][2] w hrabstwie Perth and Kinross w Szkocji jako syn sekretarki firmy ubezpieczeniowej Mary (z domu Darling) i leśnika Zamku Blair Alexa Cumminga[3][4]. Wychowywał się z bratem Tomem. Uczęszczał do Monikie Primary School i Carnoustie High School. W 1985 ukończył studia w Royal Scottish Academy of Music and Drama[5].

KarieraEdytuj

W 1985 zadebiutował na scenie Tron Theatre w Glasgow jako Malkolm w tragedii szekspirowskiej Makbet. Grał też w spektaklu Dario Fo Trąbki i truskawki w Borderline Theatre Company na Edinburgh Festival Theatre, a także jako Victoria w pantomimie Śpiąca królewna w Tron Theatre (1986), Cliff w musicalu Christophera Isherwooda Kabaret w Brunton Theatre (1987), Silvius w Jak wam się podoba na Royal Shakespeare Company, Royal Shakespeare Theatre, Stratford-upon-Avon, England, Barbican Centre Theatre w Londynie (1989) czy w tytułowej roli w przedstawieniu Hamlet w Donmar Warehouse Theatre (1993), a także widowisku Bertolta Brechta-Kurta Weilla Opera za trzy grosze z Cyndi Lauper. Za rolę Mistrza ceremonii w musicalu Kabaret w 1998 odebrał Tony Award[6].

Po gościnnym udziale w serialach - Travelling Man (1982), Taggart (1986) czy Jaś Fasola (Mr. Bean, 1993) jako Roddy oraz operze mydlanej Take the High Road (1986) jako Jim Hunter, wystąpił w roli Alexandra Novaka w dramacie Prague (1992) u boku Sandrine Bonnaire i Bruno Ganza. W ekranizacji powieści Maeve Binchy W kręgu przyjaciół (Circle of Friends, 1995) zagrał Seana Walsha, niepożądanego konkurenta Bernadette „Benny” Hogan (Minnie Driver). W siedemnastym filmie o przygodach agenta królowej brytyjskiej Jamesa Bonda GoldenEye (1995) wcielił się w czarny charakter Borysa Iwanowicza Griszenka[7]. W komedii Romy i Michele na zjeździe absolwentów (Romy and Michele's High School Reunion, 1997) z Lisą Kudrow i Mirą Sorvino pojawił się jako Sandy Frink. Reżyserował z Jennifer Jason Leigh i wystąpił w komediodramacie Party na słodko (The Anniversary Party, 2001) jako pisarz Joe Therrian.

Ma swoją własną wodę kolońską Cumming. W 1998 magazyn „Entertainment Weekly” wybrał go jednym z najbardziej twórczych ludzi na świecie. Dwa lata później został sklasyfikowany na osiemnastym miejscu na liście 50. najlepszych kawalerów do wzięcia w Szkocji. W 2001 został uhonorowany nagrodą NY Immigrant Achievement. Rok później została opublikowana jego pierwsza powieść Tommy's Tale. Za swoją pracę w Cabaret znalazł się w Sali Sław Vanity Fair.

W 2011 otrzymał nagrodę Fleshbot Awards[8].

Życie prywatneEdytuj

W latach 1985-93 był żonaty z aktorką Hilary Lyon. Od 2004 związał się z ilustratorem Grantem Shafferem, z którym 7 stycznia 2007 zawarł formalny związek partnerski[9].

Cumming otwarcie przyznaje się do swojej orientacji biseksualnej[10][11]. Działa w organizacjach LGBT[12]: GLAAD i HRC[13][14][15].

FilmografiaEdytuj

reżyser
  • 2001 – Party na słodko (Anniversary the party)
  • 1996 – Spal swój telefon (Burn Your Phone)
  • 1994 – Butter
scenarzysta
  • 2001 – Party na słodko (Anniversary the Party)
  • 1994-1995 – The High Life
  • 1994 – Butter
aktor
  • 2011–2013 − Web Therapy (serial TV)
  • 2010 − Burleska
  • 2009-2016 – Żona Idealna
  • 2008-2013 − Web Therapy (serial internetowy)
  • 2008 – Cat Tale
  • 2007 – Living Neon Dreams
  • 2006 – Gray Matters
  • 2006 – Po rozum do mrówek
  • 2006 – Coming Out
  • 2005 – Nigdylandia
  • 2005 – Sweet Land
  • 2005 – Ripley Under Ground
  • 2005 – Marihuanowe szaleństwo
  • 2005 – Dziedzic Maski
  • 2004 – Out on the Edge
  • 2004 – Shoebox Zoo
  • 2004 – Dziewczyna na pożegnanie
  • 2004 – Eighteen
  • 2004 – Upiór w operze
  • 2004 – Garfield
  • 2003 – Pits
  • 2003 – X-Men 2
  • 2003 – Mali agenci 3D: Trójwymiarowy odjazd
  • 2002 – Zero Effect
  • 2002 – Nicholas Nickleby
  • 2002 – Mali agenci 2: Wyspa marzeń
  • 2001 – Investigating Sex
  • 2001 – Backstage Pass
  • 2001 – Party na słodko
  • 2001 – Josie i kociaki
  • 2001 – Mali agenci
  • 2000 – Urbania
  • 2000 – God, the Devil and Bob
  • 2000 – Dorwać Cartera
  • 2000 – Flintstonowie: Niech żyje Rock Vegas!
  • 2000 – Człowiek firmy
  • 1999 – Annie
  • 1999 – Tytus Andronikus
  • 1999 – Oczy szeroko zamknięte
  • 1999 – Plunkett i Macleane)
  • 1997 – Bathtime
  • 1997 – For My Baby
  • 1997 – Spice World
  • 1997 – Kumpel (Buddy)
  • 1997 – Romy i Michele na zjeździe absolwentów
  • 1996 – Emma
  • 1996 – Spal swój telefon
  • 1995 – W kręgu przyjaciół
  • 1995 – GoldenEye
  • 1994 – Butter
  • 1994 – Dwóch ojców
  • 1994-1995 – The High Life
  • 1994 – That Sunday
  • 1994 – Czarny książę
  • 1994 - Czarne wrota
  • 1993 – Cabaret
  • 1993 – The Airzone Solution
  • 1993 – Micky Love
  • 1992 – Praque
  • 1991 – The Last Romantics
  • 1991 – Bernard and the Genie
  • 1989 – Conquest of the South Pole
  • 1987 – Shadow of the Stone
  • 1983 – Accidental Death of an Anarchist, The
  • 1980-2003 – Take the High Road
producent
  • 2005 – Sweet Land
we własnej osobie

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Alan Cumming (27 de Janeiro de 1965) (port.). Filmow. [dostęp 2017-09-08].
  2. ↑ Personalidade: Alan Cumming (Reino Unido) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2017-09-08].
  3. ↑ Alan Cumming Biography (1965-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2017-09-08].
  4. ↑ Alan Cumming Nationality Ancestry Race (ang.). Ethnicity of Celebs. [dostęp 2016-05-29].
  5. ↑ Alan Cumming - Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2017-09-08].
  6. ↑ Alan Cumming (ang.). Internet Broadway Database. [dostęp 2017-09-08].
  7. ↑ Alan Cumming (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-09-08].
  8. ↑ Geraldine Visco (2011-11-14): Alan Cumming at 2011 Fleshbot Awards (ang.). Out. [dostęp 2017-09-08].
  9. ↑ Alan Cumming Married to Grant Shaffer in New York (ang.). People. [dostęp 2017-09-08].
  10. ↑ Jeff Walsh (2007-11-): Alan Cumming: Interview (ang.). Oasis Journals. [dostęp 2017-09-08].
  11. ↑ Our eight favorite bisexuals ever (ang.). AfterElton.com. [dostęp 2009-10-08].
  12. ↑ Why is Alan Cumming naked? (ang.). BananaGuide. [dostęp 2020-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-21)].
  13. ↑ Alan Cumming: “I love watching all types of porn” (ang.). kinky.com. [dostęp 2017-09-08].
  14. ↑ Paisley Dalton (2014-06-23): Gay Pride NYC w/ Alan Cumming & Amanda Lepore (ang.). worldofwonder.net. [dostęp 2017-09-08].
  15. ↑ Mia De Graaf (2014-11-11): Former Disney marketing executive gives graphic (and complimentary) accounts of sexual exploits with Alan Cumming and Johnny Weir in new tell-all memoir (ang.). „Daily Mail”. [dostęp 2017-09-08].

Linki zewnętrzneEdytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alan_Cumming&oldid=62825507”