Alessandra Mussolini
Alessandra Mussolini (ur. 30 grudnia 1962 w Rzymie) – włoska aktorka, polityk, posłanka do Parlamentu Europejskiego, deputowana i senator.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
30 grudnia 1962 |
|---|---|
ŻyciorysEdytuj
W 1986 ukończyła studia, uzyskując magisterium sztuki ze specjalizacją menedżer filmowy. Na początku lat 90. ukończyła studia medyczne w zakresie chirurgii.
W latach 70. i 80. występowała jako aktorka we włoskich filmach kinowych i telewizyjnych. W 1977 zagrała Marię Luisę w filmie Szczególny dzień, który zdobył Złoty Glob i uzyskał nominację do Oscara w kategorii najlepszy film zagraniczny. W 1982 wydała popowy album Amore, poprzedzony dwoma singlami („Love is Love” i „Tokio Fantasy”). Płyty te ukazały się wyłącznie w Japonii. Rok później dwukrotnie pojawiła się na okładkach „Playboya” – w sierpniowej edycji włoskiej i w listopadowej edycji niemieckiej.
W latach 1992–2004 sprawowała mandat posłanki do Izby Deputowanych XI, XII, XIII i XIV kadencji. Po raz pierwszy weszła do parlamentu z ramienia postfaszystowskiego Włoskiego Ruchu Socjalnego. W pierwszej połowie lat 90. ubiegała się też bez powodzenia o stanowisko burmistrza Neapolu.
Jako działaczka MSI poparła wejście w koalicję z centroprawicą Silvia Berlusconiego, sprzeciwiała się jednak rozwiązaniu partii. Przystąpiła do Sojuszu Narodowego i zasiadała we władzach krajowych tego ugrupowania. Jednocześnie krytykowała działania przywódcy AN, Gianfranca Finiego, który rezygnował z dotychczasowych haseł i przekształcał dawnych postfaszystów w umiarkowanie konserwatywną formację.
W 2003 odeszła z Sojuszu Narodowego, zakładając Akcję Socjalną. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w następnym roku została jedynym eurodeputowanym nowej formacji. Zasiadała w Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, była członkiem delegacji do spraw stosunków z państwami Maghrebu i delegacji do Eurośródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego. Od 2007 wchodziła w skład grupy Tożsamość, Tradycja i Suwerenność[1].
Przed wyborami parlamentarnymi w 2006 Alessandra Mussolini zawiązała koalicję z dwoma małymi stronnictwami skrajnej prawicy (w tym otwarcie neofaszystowską Nową Siłą) pod nazwą Alternatywa Socjalna, która przystąpiła do bloku Dom Wolności Silvia Berlusconiego. W głosowaniu lista ta otrzymała tylko 1,2% głosów, nie uzyskując żadnych mandatów.
W 2008, po zerwaniu ze swoimi koalicjantami, zgłosiła akces Akcji Socjalnej do Ludu Wolności, z którego listy w przedterminowych wyborach w tym samym roku uzyskała mandat posła XVI kadencji. W Izbie Deputowanych została przewodniczącą komisji ds. wychowania dzieci i młodzieży. W 2013 z ramienia PdL wybrano ją do Senatu XVII kadencji[2]. Dołączyła następnie do reaktywowanej w 2013 partii Forza Italia. W 2014 z jej ramienia uzyskała ponownie mandat eurodeputowanej[3].
Jest honorowym członkiem Włoskiego Czerwonego Krzyża.
Życie prywatneEdytuj
Jest córką Anny Marii Scicolone (siostry Sophii Loren) i Romano Mussoliniego (trzeciego syna dyktatora Benita Mussoliniego i jego żony Rachele Mussolini).
| 4. Benito Mussolini | ||||||
| 2. Romano Mussolini | ||||||
| 5. Rachele Guidi | ||||||
| 1. Alessandra Mussolini | ||||||
| 6. Riccardo Scicolone | ||||||
| 3. Anna Maria Scicolone | ||||||
| 7. Romilda Villani | ||||||
PrzypisyEdytuj
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2014-08-27].
- ↑ Alessandra Mussolini na stronie Senatu XVII kadencji (wł.). [dostęp 2018-03-05].
- ↑ Parlamento europeo: i 73 eletti italiani (wł.). europarlamento24.eu, 30 maja 2014. [dostęp 2014-06-01].
BibliografiaEdytuj
- Alessandra Mussolini na stronie Izby Deputowanych XVI kadencji (wł.). [dostęp 2013-02-26].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Alessandra Mussolini w bazie IMDb (ang.). [dostęp 2013-02-26].
- Alessandra Mussolini w bazie Filmweb. [dostęp 2013-02-26].
- Alessandra Mussolini na okładkach „Playboya” (ang.). [dostęp 2013-02-26].