Wikipedia

Alexa Knierim

amerykańska łyżwiarka figurowa
(Przekierowano z Alexa Scimeca Knierim)

Alexa Paige Knierim, z domu Scimeca (ur. 10 czerwca 1991 w Addison) – amerykańska łyżwiarka figurowa, startująca w parach sportowych z Brandonem Frazierem. Wicemistrzyni olimpijska z Pekinu (2022, drużynowo) i brązowa medalistka olimpijska z Pjongczangu (2018, drużynowo), mistrzyni świata (2022), medalistka mistrzostw czterech kontynentów, srebrna medalistka Finału Grand Prix (2022) oraz 4-krotna mistrzyni Stanów Zjednoczonych (2015, 2018, 2020, 2021).

Alexa Knierim
Ilustracja
Alexa i Chris Knierim na podium mistrzostw czterech kontynentów 2016
Reprezentacja

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1991
Addison

Wzrost

157 cm

Konkurencja

Pary sportowe

Partner sportowy

Brandon Frazier
Poprzednio:
Chris Knierim
Iwan Dimitrow

Trener

Todd Sand, Jenni Meno, Chris Knierim
Poprzednio:
Rafael Arutyunyan, Christine Binder, Alona Sawczenko, Dalilah Sappenfield, Larry Ibarra, Wadim Naumow, Jewgienija Szyszkowa, Maria Jeżak-Athey, Siergiej Tielenkow, Trish Cazeau Brown

Klub

DuPage FSC Illinois

Rekordy życiowe ISU
Nota łączna

221,09
Mistrzostwa świata 2022

Program krótki

77,65
Finał Grand Prix 2022

Program dowolny

144,21
Mistrzostwa świata 2022

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
srebro Pekin 2022 drużynowo
brąz Pjongczang 2018 drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Montpellier 2022 pary sportowe
srebro Saitama 2023 pary sportowe
Mistrzostwa czterech kontynentów
srebro Tajpej 2016 pary sportowe
brąz Tajpej 2014 pary sportowe
Finał Grand Prix
srebro Turyn 2022 pary sportowe
Multimedia w Wikimedia Commons

Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 Knierim i jej mąż Chris Knierim zostali pierwszą amerykańską parą sportową i drugą parą w historii, która wykonała poczwórne podnoszenie twistowe na igrzyskach olimpijskich[1].

Życiorys edytuj

Początki edytuj

Urodziła się w Addison w stanie Illinois w rodzinie Toma i Tiny Scimeca[2]. Ma brata Dereka i siostrę Olivię[2].

Rozpoczęła treningi łyżwiarskie mając siedem lat[3]. W 2012 roku zadebiutowała w mistrzostwach Stanów Zjednoczonych wraz ze swoim pierwszym partnerem sportowym Iwanem Dimitrowem, gdzie zajęli 10. miejsce[4]. Para nie kontynuowała wspólnych występów i w tym samym roku Scimeca przeniosła się z Connecticut do Colorado Springs, aby trenować u Dalilah Sappenfield[5].

Partnerstwo z Knierimem edytuj

W kwietniu 2012 roku Scimeca, za sugestią trenerki Sappenfield, rozpoczęła współpracę sportową z Chrisem Knierimem[6]. W sezonie 2012/2013 para zwyciężyła w swoich pierwszych wspólnych zawodach, International Cup of Nice 2012[6] oraz zadebiutowali w zawodach z cyklu Grand Prix, gdzie uplasowali się na czwartym miejscu NHK Trophy 2012. Następnie zostali wicemistrzami Stanów Zjednoczonych ustępując jedynie Castelli i Shnapirowi. Wycofali się z mistrzostw czterech kontynentów 2013 z powodu kontuzji stopy Alexy[7], ale udało im się wrócić do rywalizacji na mistrzostwa świata, gdzie zajęli dziewiąte miejsce broniąc przy tym możliwości występu dwóch amerykańskich par sportowych na zimowych igrzyskach olimpijskich 2014[8][9]. W kolejnym sezonie Scimeca i Knierim rozpoczęli rywalizację z opóźnieniem, z powodu kontuzji Chrisa, której doznał w lipcu tj. złamania kości strzałkowej w kostce przez co musiał przejść operację polegającą na wstawieniu metalowej płytki o dziewięciu śrub. Na mistrzostwach kraju zajęli czwarte miejsce i zostali drugą rezerwową parą sportową do wyjazdu na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2014 w Soczi, a na które ostatecznie nie pojechali. Sezon zakończyli brązowym medalem mistrzostw czterech kontynentów[10].

 
Pierwszy w karierze występ w finale Grand Prix 2015

W sezonie 2014/2015 dwukrotnie stawali na podium zawodów cyklu Challenger Series wygrywając U.S. International Classic oraz zajmując trzecie miejsce na Nebelhorn Trophy, zaś w zawodach z cyklu Grand Prix dwukrotnie plasowali się tuż za podium. W styczniu 2015 roku zdobyli swój pierwszy tytuł mistrzów Stanów Zjednoczonych[11]. Na mistrzostwach czterech kontynentów zajęli miejsce piąte miejsce, zaś na mistrzostwach świata miejsce siódme[9]. Następny sezon ponownie rozpoczęli od sukcesów w cyklu Challenger Series, czyli złotego medalu w Ice Challenge oraz drugiego miejsca na Nebelhorn Trophy. Dobrą passę kontynuowali w zawodach Grand Prix. Zajęli drugie miejsce w Skate America oraz trzecie w NHK Trophy co pozwoliło im to na pierwszy w karierze awans do finału Grand Prix, gdzie zajęli siódmą lokatę. Następnie po raz drugi zostali wicemistrzami kraju oraz wywalczyli srebro mistrzostw czterech kontynentów 2016 ustępując na podium jedynie chińskiej parze Sui i Han[12].

W kwietniu 2016 roku Scimeca zaczęła chorować, co przeszkadzało parze w letnich przygotowaniach do kolejnego sezonu. Niedługo po ślubie pary w czerwcu 2016 roku Amerykanka szybko traciła na wadze z powodu przewlekłych wymiotów. Jej nagła choroba zmusiła ją do rezygnacji z wyczerpujących treningów, a nawet z jazdy na łyżwach. W sierpniu jej choroba została prawidłowo zdiagnozowana jako rzadkie, zagrażające życiu schorzenie przewodu pokarmowego, które wymagało natychmiastowego przeprowadzenia dwóch operacji[13]. Para zaczęła wracać do regularnych treningów we wrześniu, ale ze względu na trzecią operację Alexy w listopadzie, do rywalizacji wrócili dopiero w styczniu kolejnego roku[14][15]. Wzięli udział w dwóch docelowych imprezach sezonu, mistrzostwach czterech kontynentów, gdzie zajęli szóste miejsce oraz na mistrzostwach świata, gdzie zajęli miejsce dziesiąte[9].

W sezonie olimpijskim 2017/2018 po zajęciu drugiego miejsca w U.S. International Classic 2017, dwukrotnie zajmowali piąte miejsce w Skate America oraz NHK Trophy. Następnie drugi tytuł mistrzów Stanów Zjednoczonych w karierze pozwolił im na wywalczenie miejsca w reprezentacji Stanów Zjednoczonych na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018 w Pjongczangu zarówno w konkurencji par sportowych jak i zawodów drużynowych. Na mistrzostwach krajowych para wykonała poczwórne podnoszenie twistowe po raz pierwszy od 2016 roku. [16]. W zawodach drużynowych podczas swojego debiutu olimpijskiego zajęli czwarte miejsce w programie krótkim oraz tą samą lokatę w programie dowolnym, w obu przypadkach osiągając najlepszą notę w sezonie. 12 lutego wraz ze swoją reprezentacją wywalczyli brązowy medal olimpijski[17]. W konkurencji par sportowych zajęli 15. miejsce i zostali pierwszą amerykańską parą oraz drugą w historii która wykonała poczwórne podnoszenie twistowe na Olimpiadzie[1]. Tę samą lokatę powtórzyli na zamykających sezon mistrzostwach świata w Mediolanie[9]. 14 maja 2018 roku para małżeństwo Knierim oficjalnie zakończyło współpracę z Dalilah Sappenfield[18]. Ich nową trenerką została mistrzyni olimpijska z Pjongczangu Alona Sawczenko, z którą trenowali w Chicago oraz Oberstdorfie[18].

Sezon 2019/2020, który okazał się ich ostatnim wspólnym w karierze, rozpoczął się od srebra U.S. International Classic, ale nie był dla nich udany na arenie międzynarodowej. Pomimo zdobycia trzeciego tytułu mistrzów Stanów Zjednoczonych[19], te zawody okazały się później ich ostatnim wspólnym sukcesem. Podczas programu krótkiego na mistrzostwach czterech kontynentów 2020 w Seulu, Chris Knierim popełnił błąd podczas podejścia do wykonania piruetów równoległych i zatrzymał się nie podejmując dalszej próby wykonania elementu. Para straciła kilka punktów do czołówki i zajmowała piątą lokatę uzyskując 63,14 pkt. Następnego dnia wycofali się z zawodów tłumacząc to chorobą w rodzinie[20]. 25 lutego amerykańska federacja ogłosiła, że Alexa i Chris Knierim wycofali się z udziału w mistrzostwach świata 2020, a ich miejsce zajmie Jessica Calalang i Brian Johnson. Tego samego dnia jej partner, a prywatnie mąż, zakończył karierę sportową, a ona ogłosiła, że ma zamiar kontynuować karierę z innym partnerem. Chris Knierim tłumaczył swoją decyzję kolejnymi kontuzjami i walką z depresją. Para opowiedziała o traumatycznych mistrzostwach czterech kontynentów, podczas których „czuł się [on] nieobecny”. Na koniec programu krótkiego powiedział żonie, że „ma dość”, co tyczyło się nie tylko tych zawodów, ale jego całej kariery sportowej. Jej mąż rozpoczął leczenie depresji i postanowił, że będzie członkiem jej sztabu szkoleniowego[21].

Partnerstwo z Frazierem edytuj

30 marca 2020 roku ogłoszono, że nowym partnerem sportowym Knierim został Brandon Frazier, który w podobnym czasie rozstał się z długoletnią partnerką sportową[22]. Ich pierwszy wspólny sezon 2020/2021 odbywał się w czasie pandemii, przez co obsada zawodów bywała mniej liczna, ale we wspólnym debiucie na Skate America 2020 niespodziewanie zdobyli złoty medal[23]. Ich dobrą formę na tle innych amerykańskich par sportowych potwierdził tytuł mistrzów Stanów Zjednoczonych, czwarty dla niej i drugi dla Fraziera[24]. Na zakończenie sezonu zajęli siódmą lokatę na mistrzostwach świata[25].

W zeszłym roku [2020, na mistrzostwach kraju], zanim zaczęliśmy się rozgrzewać, nawiązaliśmy [z Alexą Knierim] kontakt wzrokowy. Była tam tylko konkurencyjność. To normalne, ale zawsze mi się to podobało to uczucie (...). Obydwoje zakończyliśmy wielkie podróże z naszymi byłymi partnerami. Dlatego dla nas to błogosławieństwo, że nadal jesteśmy w stanie startować.

Brandon Frazier, 2021, Olympic Channel[24]

Sezon olimpijski 2021/2022 Knierim i Frazier rozpoczęli od piątego miejsca w Golden Spin of Zagreb, a następnie wystąpili na zawodach z cyklu Grand Prix, gdzie zajęli czwartą lokatę na Skate America i zdobyli brązowy medal na Internationaux de France. Jako najwyżej notowana amerykańska para sportowa byli faworytami do zdobycia kwalifikacji olimpijskiej na mistrzostwach kraju, z których musieli wycofać się po uzyskaniu pozytywnego wyniku na COVID-19 u Fraziera tuż przed zawodami. Knierim i Frazier otrzymali możliwość startu na igrzyskach od federacji po ich petycji w tej sprawie[26]. W lutym 2022 roku wzięli udział w zimowych igrzyskach olimpijskich w Pekinie. Byli jedyną amerykańską parą sportową zgłoszoną do udziału w zawodach drużynowych, gdzie dali reprezentacji USA 14 punktów do klasyfikacji generalnej, przy czym zajmowali trzecie miejsce w programie krótkim (na dziewięć par)[27] oraz piąte, ostatnie miejsce w programie dowolnym[28]. Ostatecznie zdobyli drużynowe wicemistrzostwo olimpijskie[29]. Z kolei w rywalizacji par sportowych zajęli szóste miejsce[25]. Na zakończenie sezonu wzięli udział w mistrzostwach świata 2022, na których po pobiciu rekordów życiowych w obu segmentach oraz nocie łącznej odnieśli największy sukces w historii amerykańskich par sportowych od 20 lat – wywalczyli tytuł mistrzów świata[30].

Życie prywatne edytuj

W kwietniu 2012 roku Alexa Scimeca poznała swojego nowego partnera sportowego Chrisa Knierima, a około miesiąc później zostali parą w życiu prywatnym[31]. Zaręczyli się 8 kwietnia 2014 roku, a ślub wzięli 26 czerwca 2016 roku w Colorado Springs[13].

Osiągnięcia edytuj

Z Brandonem Frazierem edytuj

Zawody 20–21 21–22 22–23
Międzynarodowe[25]
Zimowe igrzyska olimpijskie 6
Mistrzostwa świata 7 1 2
GP Finał Grand Prix 2
GP Skate America 1 4 1
GP Internationaux de France 3
GP MK John Wilson Trophy 1
CS Golden Spin of Zagreb 5
Krajowe[25]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 1 WD
Zawody drużynowe[25]
Zimowe igrzyska olimpijskie 2
World Team Trophy 2 T
2 P

Z Chrisem Knierimem edytuj

Zawody 12–13 13–14 14–15 15–16 16–17 17–18 18–19 19–20
Międzynarodowe[9]
Igrzyska olimpijskie 15
Mistrzostwa świata 9 7 9 10 15 WD
Mistrzostwa czterech kontynentów WD 3 5 2 6 WD
GP Finał Grand Prix 7
GP Cup of China 5 WD
GP NHK Trophy 4 3 5 3 7
GP Rostelecom Cup 6 WD
GP Skate America 4 2 5 4
GP Skate Canada International 4
GP Internationaux de France 4
CS Ice Challenge 1
CS Nebelhorn Trophy 3 2 2
CS U.S. International Classic 1 2 2
International Cup of Nice 1
Memoriał Ondreja Nepeli 3
Krajowe[9]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych 2 4 1 2 WD 1 1
Zawody drużynowe[9]
Igrzyska olimpijskie 3 T
4 P
World Team Trophy 1 T
4 P
Team Challenge Cup 1 T
3 P

Z Iwanem Dimitrowem edytuj

Zawody 10–11 11–12
Krajowe[4]
Mistrzostwa Stanów Zjednoczonych WD 10

Programy edytuj

Alexa Knierim / Brandon Frazier

Sezon Program krótki (SP) Program dowolny (FS)
2022–23
[32]
2021–22
[33]
  • House of The Rising Sun – Heavy Young Heathens
    choreografia: Renee Rocca, Shae-Lynn Bourne
2020–21
[34]
  • In the End – Tommee Profitt, oryg. Linkin Park
  • Too Far Gone – Hidden Citizens
    choreografia: Renee Roca

Alexa Scimeca Knierim / Chris Knierim

Sezon Program krótki (SP) Program dowolny (FS)
2019–20
[35]
  • At Last – Beyoncé
    choreografia: Benoit Richaud
  • Drop of Fragrance – Maxime Rodriguez
  • Experience – Ludovico Einaudi
    choreografia: Benoit Richaud
2018–19
[36]
  • Castle – Halsey
    choreografia: Benoit Richaud
  • Wicked Game – James Vincent McMorrow
    choreografia: Benoit Richaud
2017–18
[37]
  • Ghost medley – Bruce Joel Rubin, Dave Stewart, Glen Ballard
    choreografia: Cindy Stuart, Christopher Dean

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Hayden Packwood: Chris and Alexa Knierim first US pair to land quad twist at Olympics. 12news.com, 2018-02-14. [dostęp 2018-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-24)]. (ang.).
  2. ↑ a b Phil Thompson: Alexa and Chris Knierim: 5 things to know about the Olympic pairs skaters. chicagotribune.com, 2018-02-13. [dostęp 2018-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-06)]. (ang.).
  3. ↑ Alexa SCIMECA KNIERIM / Chris KNIERIM: 2017/2018. ISU. [dostęp 2018-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-17)]. (ang.).
  4. ↑ a b Interview With Alexa Scimeca And Chris Knierim. skateguard1.blogspot.com, 2013-12-28. [dostęp 2022-10-07]. (ang.).
  5. ↑ Rachel Lutz: For the Knierims, the Olympic journey is bigger than themselves. clickondetroit.com, 2018-02-06. [dostęp 2022-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-29)]. (ang.).
  6. ↑ a b Renee Felton: Team USA maximizes medal haul at Cup of Nice. icenetwork.com, 2012-10-29. [dostęp 2022-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-01)]. (ang.).
  7. ↑ Scimeca and Knierim Withdraw from 2013 Four Continents Due to Injury. womensportreport.com, 2013-02-08. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-04)]. (ang.).
  8. ↑ Kelly Whiteside: Performance by U.S. pairs skaters save two Olympic spots. usatoday.com, 2013-03-15. [dostęp 2022-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-07)]. (ang.).
  9. ↑ a b c d e f g Competition Results – Alexa SCIMECA KNIERIM / Chris KNIERIM. ISU. [dostęp 2020-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-26)]. (ang.).
  10. ↑ Paula Slater: Scimeca and Knierim ‘get it done’. Golden Skate, 2015-01-27. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-16)]. (ang.).
  11. ↑ Brandon Penny: Engaged Figure Skaters Scimeca And Knierim Win Pairs Title. teamusa.org, 2015-01-24. [dostęp 2018-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-28)]. (ang.).
  12. ↑ Tatjana Flade: 2016 Four Continents. ifsmagazine.com, 2016-02-24. [dostęp 2022-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-26)]. (ang.).
  13. ↑ a b Mehreen Kasana: Alexa Scimeca Knierim & Chris Knierim Are A Real Life Couple With A Spellbinding Signature Move. bustle.com, 2018-02-09. [dostęp 2018-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-26)]. (ang.).
  14. ↑ Nick Zaccardi: Alexa Scimeca Knierim grateful to return from life-threatening condition. olympics.nbcsports.com, 2017-03-21. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-05)]. (ang.).
  15. ↑ Scimeca Knierim and Knierim withdraw from 2017 U.S. Championships. U.S. Figure Skating, 2017-01-11. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-04)]. (ang.).
  16. ↑ Alexa Scimeca Knierim and Chris Knierim recapture U.S. national title. NBC, 2018-01-11. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-29)]. (ang.).
  17. ↑ Victor Mather: Olympic Figure Skating: Canada Wins Team Gold; U.S. Grabs Bronze - The New York Times. nytimes.com, 2018-02-11. [dostęp 2018-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-04)]. (ang.).
  18. ↑ a b Todd Kortemeier: Pairs Skaters Alexa Scimeca-Knierim And Chris Knierim Make Coaching Switch To Olympic Champ Aljona Savchenko. Team USA, 2018-05-14. [dostęp 2018-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-17)]. (ang.).
  19. ↑ Alexa Scimeca Knierim, Christopher Knierim hold on for third U.S. pairs’ title. olympics.nbcsports.com, 2020-01-25. [dostęp 2020-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-26)]. (ang.).
  20. ↑ Paula Slater: Sui and Han bounce back for sixth Four Continents title. goldenskate.com, 2020-02-08. [dostęp 2020-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-26)]. (ang.).
  21. ↑ Barb Reichert: Knierims’ Bond Even Stronger as Chris Steps Away from Skating. usfigureskatingfanzone.com, 2020-02-25. [dostęp 2020-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-26)]. (ang.).
  22. ↑ Darci Miller: Alexa Knierim and Brandon Frazier Announce Partnership. usfigureskatingfanzone.com, 2020-03-30. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-01)]. (ang.).
  23. ↑ Alexa Knierim and Brandon Frazier win Skate America title in competition debut. figureskatersonline.com, 2020-10-25. [dostęp 2022-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-27)]. (ang.).
  24. ↑ a b Nick McCarvel: "New" kids on the block: Knierim and Frazier make late-career push in pairs. olympics.com, 2021-01-13. [dostęp 2022-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-26)]. (ang.).
  25. ↑ a b c d e Competition Results – Alexa SCIMECA KNIERIM / Brandon FRAZIER (USA). ISU. [dostęp 2020-02-26]. (ang.).
  26. ↑ Pairs’ champs Alexa Knierim, Brandon Frazier out of figure skating nationals due to COVID-19. olympics.nbcsports.com, 2022-01-05. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-16)]. (ang.).
  27. ↑ XXIV Olympic Winter Games 2022 – Team Event – Pairs – Short Program. ISU. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-05)]. (ang.).
  28. ↑ XXIV Olympic Winter Games 2022 – Team Event – Pairs – Free Skating. ISU. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-07)]. (ang.).
  29. ↑ US figure skating team wins silver medal after clutch performance by Madison Chock and Evan Bates. usatoday.com, 2022-02-07. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-30)]. (ang.).
  30. ↑ Lynn Rutherford: Alexa Knierim, Brandon Frazier Produce Best U.S. Pairs Olympic Result In 20 Years. teamusa.org, 2022-02-19. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-13)]. (ang.).
  31. ↑ Ryan Stevens: Interview With Alexa Scimeca and Chris Knierim. Skate Guard, 2013-12-28. [dostęp 2018-09-03]. (ang.).
  32. ↑ Alexa KNIERIM / Brandon FRAZIER: 2022/2023. ISU. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-03)]. (ang.).
  33. ↑ Alexa KNIERIM / Brandon FRAZIER: 2021/2022. ISU. [dostęp 2022-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-10)]. (ang.).
  34. ↑ Alexa KNIERIM / Brandon FRAZIER: 2020/2021. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-24)]. (ang.).
  35. ↑ Alexa KNIERIM / Chris KNIERIM: 2019/2020. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-26)]. (ang.).
  36. ↑ Alexa KNIERIM / Chris KNIERIM: 2018/2019. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-28)]. (ang.).
  37. ↑ Alexa KNIERIM / Chris KNIERIM: 2017/2018. ISU. [dostęp 2020-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-20)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alexa_Knierim&oldid=72882022”