Amulet

Amulet (łac. amuletum^[1]) – osobisty przedmiot o charakterze magicznym, z przypisywanym mu działaniem ochronnym^[1], posiadający różny kształt i formę, nawiązujący do symboliki lub bóstwa, części ludzkiego ciała, motywu roślinnego, czy zwierzęcego. Także w formie tabliczki z napisem^[2].

Starożytny amulet z wizerunkiem Serapisa (II w. p.n.e.)

Współczesny amulet z toporem Peruna

Często drobny przedmiot, pochodzenia naturalnego lub wytworzony, służący do magicznej obrony przed złymi duchami, ludźmi lub nieszczęściami: noszone na ciele lub na odzieży pierścienie, łańcuchy, czasem figurki, również wkładane do grobu zmarłym. Amulet ma długą tradycję, znany jest na całym świecie, przybiera różne formy. Odgrywa istotną rolę w religiach pierwotnych (zbliżony do idoli).

W chrześcijaństwie noszenie takich przedmiotów i wiara w ich moc stanowi grzech przeciwko pierwszemu przykazaniu. Pod koniec IV wieku synod w Laodycei nakazywał wykluczanie osób noszących amulety ze społeczności wiernych^[3].

Zobacz teżEdytuj

PrzypisyEdytuj

↑ ^a ^b Władysław Kopaliński: amulet. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
↑ Zabobony, czary i magia w Kościele starożytnym (red. Monika Ożóg, Norbert Widok). Opole: RWWT UO, 2014, s. 131.
↑ Zabobony, czary i magia w Kościele starożytnym, dz. cyt., s. 104.

[WK-1] Władysław Kopaliński: amulet. W: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].

[2] Zabobony, czary i magia w Kościele starożytnym (red. Monika Ożóg, Norbert Widok). Opole: RWWT UO, 2014, s. 131.

[3] Zabobony, czary i magia w Kościele starożytnym, dz. cyt., s. 104.

[1]

[2]

[3]