Andrzej Ciesielski (artysta)

polski artysta

Andrzej Ciesielski (ur. 1946) – polski artysta, malarz, rysownik, twórca instalacji. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Uzyskał dyplom w 1971 roku. Od 1972 roku mieszka i tworzy w Koszalinie. Uczestnik niezależnego ruchu artystycznego w Polsce. W latach 1997-2007 był wykładowcą w Instytucie Wzornictwa Politechniki Koszalińskiej.

Andrzej Ciesielski
Ilustracja
Andrzej Ciesielski, 2012 r.
Data i miejsce urodzenia

1946 r.
Dobre (Polska)

Zawód, zajęcie

artysta malarz, rysownik, twórca instalacji

Miejsce zamieszkania

Koszalin

Odznaczenia
Polcul Foundation

Uczestnik niezależnego ruchu artystycznego. Od 1986 roku prowadził Galerię Na Plebanii, a w latach 1990-2002 prywatną, autorską Galerię Moje Archiwum w Koszalinie. Za niezależną działalność artystyczną i organizacyjną w 1990 roku otrzymał nagrodę Polcul Foundation[1]. W latach 1980-1981 współtworzył i prowadził dwie edycje Spotkań Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki w Osiekach. W latach 1987-1991 współorganizował spotkania artystyczne „Zapraszam do pracy” w Karlinie oraz Darłowie. W latach 1996-1999 współorganizował i brał udział w Europejskich Spotkaniach Artystów w Bornem Sulinowie, a od 2001 roku wraz ze Stanisławem Wolskim organizuje doroczne Multimedialne Spotkania Artystyczne w Lubieszewie k. Złocieńca i w Kaliszu Pomorskim.

Od 2010 roku jest prezesem Fundacji Moje Archiwum.

Twórczość edytuj

 
Andrzej Ciesielski: „Malarstwo”, przy okazji wystawy indywidualnej w Muzeum Narodowym w Szczecinie, luty 2009
 
Andrzej Ciesielski: „Szukam indywidualności”, przy okazji wystawy indywidualnej w Muzeum Narodowym w Szczecinie, luty 2009

Twórczość Andrzeja Ciesielskiego wywodzi się z nurtu sztuki awangardowej i konceptualnej. Największy wpływ na przebieg jego kariery artystycznej miały plenery osieckie, na których poznał artystów awangardowych z całej Polski. Sam był współorganizatorem dwóch ostatnich plenerów w roku 1980 oraz 1981. W swoich pracach z czasem coraz bardziej odchodzi od tradycyjnych form wypowiedzi plastycznej na rzecz ich przekształceń. Zajmuje się transformacją samego obrazu poprzez wykorzystanie elementów z pola sztuki takich jak malarstwo czy rysunek oraz elementów będących odpadami naszej kultury takimi jak wybrakowane papiery, skasowane bilety, nieudane zapałki, zużyte zapalniczki, nieaktualne druki, stare mapy itd. Zrealizował cykle prac: „Malarstwo i rysunek”, „Szukam Indywidualności”, „Piszęcosłyszę”, „Język geometrii”, „Dowody podróży”, „Kącik geograficzny”.

Moje Archiwum edytuj

Poza działalnością artystyczną Ciesielski zajmuje się również organizacją wydarzeń w obszarze sztuki współczesnej. Równolegle oraz po ostatnich plenerach osieckich organizował plenery i spotkania w Karlinie, Miastku i w Darłowie a później w Bornem Sulinowie, Lubieszewie i Kaliszu Pomorskim. W oparciu o pierwsze doświadczenia organizacyjne założył w 1986 roku Galerię Na Plebanii, która to po jej zamknięciu w 1990 roku korzystała z gościnności różnych miejsc sztuki w tym też mieszkań prywatnych. W 1990 roku założył Galerię Moje Archiwum, w której kontynuował swoją działalność kuratorską i popularyzatorską na rzecz sztuki współczesnej. Od samego początku swojej działalności zbiera dokumenty pracy twórczej z całej Polski ze szczególnym uwzględnieniem artystów zaprzyjaźnionych oraz artystów poruszających się w podobnym obszarze. Mimo zamknięcia Galerii w 2002 roku, Ciesielski gromadzi nadal dokumenty i obiekty sztuki tworzące Moje Archiwum. Od 2010 roku opiekę nad zbiorami i działalnością promującą wyselekcjonowany przez Ciesielskiego kierunek sztuki sprawuje Fundacja Moje Archiwum. Sam nie oddziela działalności archiwizacyjnej od pracy artystycznej prezentując często wraz ze swoją sztuką Archiwum oraz jego artystów[2].

Wystawy indywidualne edytuj

Wystawy zbiorowe, plenery i spotkania edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Sztuka na Pomorzu po roku 1945, wyd. Zamek Książąt Pomorskich w Szczecinie, Szczecin 1995
  2. Nie wiem, jaką sztukę uprawiam, „Magazyn Sztuki”, 2012/03 (wrzesień), s. 34.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj