Wikipedia

Angus Deaton

brytyjsko-amerykański ekonomista, noblista

Angus Deaton (ur. 19 października 1945 w Edynburgu) – brytyjsko-amerykański ekonomista i wykładowca akademicki, profesor Princeton University i Woodrow Wilson School of Public and International Affairs. Specjalista w dziedzinie mikroekonomii, autor długoletnich badań nad zagadnieniami konsumpcji, biedy i dobrobytu.

Angus Deaton
ilustracja
Państwo działania

Wielka Brytania, Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

19 października 1945
Edynburg

profesor
Specjalność: ekonomia
Alma Mater

University of Cambridge

Uczelnia

Princeton University,
Woodrow Wilson School of Public and International Affairs

Nagrody

Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii

Multimedia w Wikimedia Commons

Laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 2015 roku.

Życiorys edytuj

Urodził się 19 października 1945 w Edynburgu w Szkocji[1][2]. W młodości uzyskał stypendium jednej z fundacji, dzięki czemu ukończył Fettes College, tę samą, szkołę, w której uczył się m.in. były premier Wielkiej Brytanii Tony Blair[3]. Następnie studiował ekonomię na University of Cambridge i tam też uzyskał B.A. (1967), M.A. (1971) i doktorat Ph.D. (1974)[2].

Przez kilka kolejnych lat wykładał na swojej Alma Mater[3], następnie uzyskał profesurę na University of Bristol[3], gdzie pracował w latach 1976–1983[2]. W latach 1979–1980 prowadził gościnne wykłady w Princeton University, gdzie w 1980 roku został stałym członkiem fakultetu[2].

Od 1983 roku jest profesorem ekonomii i stosunków międzynarodowych na amerykańskim Princeton University. Posiada obywatelstwa brytyjskie i amerykańskie[1][3][4].

W 2009 roku sprawował funkcję prezydenta American Economic Association (AEA)[5].

Praca naukowa edytuj

Praca doktorska, zatytułowana „Analiza popytu w Zjednoczonym Królestwie, 1900–1970”, poświęcona była badaniu zależności między cenami produktów konsumpcyjnych i dochodami konsumentów a popytem[6], w której zastosował nowatorski model popytu konsumenckiego[2]. W 1980 roku Deaton rozbudował model wraz z Johnem Muellbauerem, wprowadzając założenia bardziej realistyczne niż stosowane wówczas w jakikolwiek innych modelach[2]. Model ten – „Almost Ideal Demand System” (AIDS)[7] – szybko stał się standardem dla badań empirycznych popytu konsumenckiego[2].

Później Deaton zajmował się również zagadnieniem oszczędności konsumentów – na podstawie przeprowadzonej wraz z Johnem Y. Campbellem analizy empirycznej stwierdził, że zachowanie konsumentów nie zmienia się zbytnio nawet w obliczu szoku dochodowego[2][8]. Z czasem, zjawisko to nazwano paradoksem Deatona[2].

W pracy naukowej Deaton zajmuje się między innymi ekonomią zdrowia, ekonomią rozwoju i ekonomią dobrobytu. Trzy centralne dla jego prac pytania to[1]:

  • na jakie dobra konsumenci wydają zarobione przez siebie pieniądze?
  • jaki procent dochodów społeczeństwa wydają a jaki zaoszczędzają?
  • w jaki sposób mierzyć dobrobyt i biedę?

W 2015 roku został laureatem Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii[9][10][1][11].

Publikacje książkowe edytuj

  • Angus Deaton, John Muellbauer: Economics and Consumer Behavior. New York: Cambridge University Press, 1980. ISBN 0-521-22850-6.
  • Angus Deaton: Understanding Consumption. Oxford: Clarendon Press, 1992, seria: Clarendon Lectures in Economics. ISBN 0-19-828759-3.
  • Angus Deaton: The Analysis of Household Surveys: A Microeconometric Approach to Development Policy. Baltimore: Johns Hopkins University Press for the World Bank, 1997. ISBN 0-8018-5254-4.
  • Angus Deaton: Health, inequality and economic development. Cambridge: 2001.
  • Angus Deaton (ed.), Valerie Kozel: The Great Indian Poverty Debate. New Delhi: Macmillan India Ltd., 2005. ISBN 978-1-4039-2644-9.
  • Angus Deaton: The Great Escape: Health, Wealth, and the Origins of Inequality. Princeton: Princeton University Press, 2013. ISBN 978-0-691-15354-4.

Nagrody i wyróżnienia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Malin Rising: Scottish economist Angus Deaton wins Nobel economics prize. Yahoo News. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Angus Deaton, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2015-10-18] (ang.).
  3. ↑ a b c d Phillip Inman: Angus Deaton wins Nobel prize in economics. the Guardian. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
  4. ↑ The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 2015 Angus Deaton. Nobelprize.org. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
  5. ↑ AEA: Past and Present Officers. [dostęp 2015-10-18]. (ang.).
  6. ↑   Angus S. Deaton, The analysis of consumer demand in the United Kingdom, 1900–1970, „Econometrica”, 42 (2), marzec 1974, s. 341–367, ISSN 1468-0262 [dostęp 2015-10-12] (ang.).
  7. ↑ A. Deaton, J. Muellbauer. An Almost Ideal Demand System. „American Economic Review”, s. 312–326, June 1980. American Economic Association. ISSN 0002-8282. [dostęp 2015-10-18]. (ang.). 
  8. ↑ John Campbell, Angus Deaton. Why is Consumption So Smooth?. „The Review of Economic Studies”, s. 357-373, July 1989. ISSN 0034-6527. (ang.). 
  9. ↑ Nobel Media AB (autor korporacyjny): The Prize in Economic Sciences 2015. Nobelprize.org. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
  10. ↑ Graeme Wearden: Nobel prize in economics won by Angus Deaton – live reaction. the Guardian. [dostęp 2015-10-12]. (ang.).
  11. ↑ Nobel 2015. Brytyjczyk Angus Deaton laureatem nagrody z ekonomii. Pieniadze.gazeta.pl. [dostęp 2015-10-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-13)]. (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Angus_Deaton&oldid=73498232”