Annabergit (kwiat niklowy) – bardzo rzadki minerał z gromady arsenianów. Jego nazwa pochodzi od kopalni kruszców Annaberg znajdującej się w Saksonii[1].

Annabergit
Ilustracja
Powiększone zielone kryształy annabergitu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

Kwiat niklowy

Skład chemiczny

uwodniony arsenian niklu (Ni3[AsO4]2x 8 H2O)

Twardość w skali Mohsa

2,5[1]

Przełam

nierówny

Łupliwość

wyraźna[1]

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość minerału

3,07[1] g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

jasnozielona, żółtozielona, ciemnozielona, bywa też biały, szary, bezbarwny

Rysa

biała lub bladozielona

Połysk

szklisty, diamentowy, perłowy

Skała pokryta annabergitem

Charakterystyka

edytuj

Właściwości

edytuj

Tworzy skupienia zbite, ziarniste, ziemiste, promieniste. Rzadko tworzy naskorupienia. Dobrze wykształcone kryształy tworzą szczotki krystaliczne w kawernach i szczelinach skalnych. Jest minerałem miękkim, giętkim, przezroczystym, rozpuszcza się w kwasach, łatwo się topi.

Występowanie

edytuj

Powstaje jako minerał wtórny w strefie wietrzenia arsenowych złóż kruszcowych zawierających nikiel. Często występuje z erytrynem, chloantytem.

Miejsca występowania:

Zastosowanie

edytuj

Minerał ma znaczenie głównie dla kolekcjonerów[1], a także jako wskaźnik występowania kruszców niklu. Czasami wykorzystywany jest jako ruda niklu.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1996, seria: Leksykon Przyrodniczy. ISBN 83-7129-194-9.

Linki zewnętrzne

edytuj