Arctocyon

Wymarły ssak

Arctocyonrodzaj wymarłego ssaka prakopytnego z rodziny Arctocyonidae żyjącego we wczesnym i późnym paleocenie około 60 milionów lat temu.

Arctocyon
de Blainville, 1841[1]
Okres istnienia: paleocen
66/56
66/56
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

prakopytne

Rodzina

Arctocyonidae

Podrodzina

Arctocyoninae

Rodzaj

Arctocyon

Typ nomenklatoryczny

Arctocyon primaevus de Blainville, 1841

Gatunki
  • A. acrogenius
  • A. corrugatus
  • A. ferox
  • A. matthesi
  • A. montanensis
  • A. mumak
  • A. primaevus

Etymologia edytuj

Arctocyon: gr. αρκτος arktos „niedźwiedź”; κυων kuōn, κυνος kunos „pies”[2].

Morfologia edytuj

 
Czaszka Arctocyon primaevus

Zwierzę osiągało wielkość wilka lub małego niedźwiedzia[3]. Czaszka należąca go gatunku A. primaevus mierzyła sobie 25 cm[3]. Uzębienie przypominało pod względem zębów policzkowych spotykane dziś u niedźwiedziowatych, zwierzę zaopatrzone było w wydatne kły[3].

Prawdopodobnie z długim chwytnym ogonem (jak spokrewnione z nimi Chriacus), były stopochodne.

Stworzenia te uważa się nieraz za mięsożerców, w rzeczywistości jednak ich jadłospos zawierał też owoce, nasiona, orzechy i owady[3], wobec czego można mówić raczej o wszystkożerności[3].

Żyły prawdopodobnie głównie na ziemi jednak mogły się także wspinać na drzewa. Najprawdopodobniej były wszystkożerne. Arctocyon wystąpił w serialu dokumentalnym "Wędrówki z bestiami".

Występowanie edytuj

Arctocyon zamieszkiwał Europę[3]. Skamieniałości gatunku A. primaevus znaleziono we Francji[3], a datuje się na późny paleocen[3].

Przypisy edytuj