Arrhinoceratops, arhinoceratops (Arrhinoceratops) − roślinożerny dinozaur, przedstawiciel ceratopsów.

Arrhinoceratops
Arrhinoceratops brachyops
Parks, 1925
Okres istnienia: mastrycht
72.1/66
72.1/66
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

cerapody

Infrarząd

ceratopsy

Rodzina

Ceratopsidae

Rodzaj

Arrhinoceratops

Nazwa rodzajowa Arrhinoceratops oznacza twarz bez rogu nosowego.

Opis edytuj

Czaszka arhinoceratopsa ma z przodu trzy rogi, z czego jeden znajduje się na nosie a dwa nad oczodołami. Rogi nadoczodołowe są wygięte ku nozdrzom, na których rósł mały rożek. Z tyłu czaszki wyrasta duża kryza z otworami. Po bokach kryzy znajduje się dużo kości napotylicznych. Z przodu pyska znajduje się bezzębny dziób a w tylnej jego części zęby, które rozdrabniały pokarm roślinny (nie miażdżąc go, jak u hadrozaurów) i były cały czas wymieniane na nowe, gdyż szybko się zużywały. Pokarm roślinny mógł być dodatkowo rozdrabniany przez gastrolity (kamienie żołądkowe) w żołądku mięśniowym. Szyja arhinoceratopsa była silnie umięśniona. Arhinoceratops miał również krępy tułów, masywne kończyny tylne, silne biodra, krótsze kończyny przednie i krótki mięsisty ogon. Jego ciało pokrywała łuskowata skóra.

Ze względu na to, że Arrhinoceratops znany jest jedynie z czaszki (o długości 1520 mm) trudno jest oszacować jego całkowite rozmiary; Longrich (2011) zakłada, że był on porównywalnej wielkości co Chasmosaurus russelli, którego czaszka miała 1650 mm długości, a którego masa ciała szacowana jest na 1500 kg[1].

Występowanie edytuj

Arhinoceratops występował w górnej kredzie - (około 72 – 65 milionów lat temu) – na obszarze Ameryki Północnej.

Behawior i Etologia edytuj

Arhinoceratops miał wiele ściśle ułożonych w liczne rzędy zębów, co wskazywałoby na to, że żerował na różnych roślinach takich jak: iglaki, paprocie, sagowce oraz na roślinach, które pojawiły się u schyłku kredy.

Historia odkryć edytuj

Szczątki arhinoceratopsa zostały odkryte w 1925 roku przez Parksa. Była to niekompletna czaszka, która nie posiadała rogu nosowego, stąd też wzięła się jego nazwa. Jednakże w 1946 Gilmore w stanie Utah odkopał inne szczątki arrhinoceratopsa, zawierające kompletną czaszkę.

Gatunki edytuj

  • Arrhinoceratops brachyops (Parks 1925)

Przypisy edytuj

  1. Nicholas R. Longrich. Titanoceratops ouranos, a giant horned dinosaur from the Late Campanian of New Mexico. „Cretaceous Research”. 32 (3), s. 264-276, 2011. DOI: 10.1016/j.cretres.2010.12.007. (ang.). 

Bibliografia edytuj

  • The Horned Dinosaurs (Peter Dodson - Princeton University Press 1996)

Galeria edytuj

 
Głowa Arhinoceratopsa

Zobacz też edytuj