Babice (województwo lubelskie)
Babice – wieś w Polsce położona na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Obsza[4][5].
| wieś | |
 Dawna cerkiew, obecnie kościół w Babicach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
23-413[3] |
| Tablice rejestracyjne |
LBL |
| SIMC |
0896090[4] |
Położenie na mapie gminy Obsza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego  | |
 50°20′56″N 22°55′29″E/50,348889 22,924722
| |
Wieś królewska, położona była w 1589 roku w starostwie niegrodowym zamechskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[6].
W latach 1883–1954 istniała gmina Babice. W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Babice, po jej zniesieniu w gromadzie Obsza. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 954 mieszkańców[7] i była drugą co do wielkości miejscowością gminy Obsza.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0896108 | Polaki | część wsi |
| 0896114 | Popówka | część wsi |
Historia edytuj
W literaturze wymieniana jako wieś należąca do grodu w Leżajsku[8]. W 1515 i w 1589 należała do starostwa zamechskiego[9]. Z wyników lustracji królewszczyzn z 1564/65 wiadomo że było tu 26 kmieci osiadłych na prawie wołoskim (czyli nie płacili czynszu, a jedynie winni byli oddawać daninę w naturze), ponadto 7 zagrodników, 1 karczmarz. Stała także ówcześnie, drewniana cerkiewka prawosławna, młyn wodny, „niedawno zbudowany" staw rybny na rzeczce Lubini. Dochód ogólny z wsi wynosił wówczas 100 zł 19 groszy 12 denarów rocznie. W nagrodę zwycięstwa pod Byczyną w 1589 roku, wraz z całym starostwem zamechskim przeszła na dziedziczną własność kanclerza Jana Zamoyskiego. W tym samym roku włączono wieś do nowo utworzonej Ordynacji Zamojskiej, do której należała do XIX w. W r. 1792 wymieniano ją w ordynackim kluczu zamechskim[9].
Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 Babice liczyły 142 domy oraz 754 mieszkańców. W końcu XIX w. było tu już 313 domów. W r. 1879 funkcjonował tu także browar ordynacki[9].
W okresie międzywojennym wieś była siedzibą gminy Babice, zajmującej obszar 9210 ha i liczącej 7338 mieszkańców, była pobliska Obsza. Według spisu powszechnego z roku 1921 Babice liczyły 111 domów i 830 mieszkańców, w tym 18 Żydów i 585 Ukraińców[10].
29 lipca 1943 r. polska ludność wsi została wysiedlona, a jej gospodarstwa zasiedlono Ukraińcami.
Zabytki edytuj
We wsi znajduje się zabytkowy kościół, wzniesiony w latach 80. XIX wieku jako cerkiew prawosławna[11]. W Babicach znajdują się również trzy cmentarze:
- najstarszy, unicki, po 1842 prawosławny, przy cerkwi - zachowały się 3 pomniki,
- starszy, pierwotnie unicki, założony ok. 1825, po 1842 prawosławny, użytkowany do II wojny światowej, następnie zdewastowany,
- nowy, prawosławny, założony w 1912, czynny[12].
Urodzeni w Babicach edytuj
- Mateusz (Siemaszko) – biskup prawosławny
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Wieś Babice w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2023-01-15] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 9 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 24.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XV cz.2, dir.icm.edu.pl [dostęp 2019-07-11] (pol.).
- ↑ a b c Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
- ↑ Spis 1921, Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom IV,Województwo lubelskie, Warszawa 1924. [dostęp 2021-06-12].
- ↑ Babice, Dawna cerkiew prawosławna, ob. kościół filialny pw. św. Andrzeja Boboli
- ↑ D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 166-167.