Barbara Jagiellonka

Barbara Jagiellonka (ur. 15 lipca 1478 w Sandomierzu, zm. 15 lutego 1534 w Dreźnie)[1]królewna polska, księżniczka litewska, księżna Saksonii od 1500 r. jako żona Jerzego Brodatego, córka Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki.

Barbara Jagiellonka
Ilustracja
ilustracja herbu
księżna Saksonii
Okres

od 12 września 1500
do 15 lutego 1534

Jako żona

Jerzego

Poprzedniczka

Sydonia z Podiebradów

Następczyni

Katarzyna Meklemburg

Dane biograficzne
Dynastia

Jagiellonowie

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1478
Sandomierz

Data i miejsce śmierci

15 lutego 1534
Drezno

Data pogrzebu

23 lutego 1534

Ojciec

Kazimierz IV Jagiellończyk

Matka

Elżbieta Rakuszanka

Rodzeństwo

Władysław II Jagiellończyk
Jadwiga
Kazimierz
Jan I Olbracht
Aleksander Jagiellończyk
Zofia Jagiellonka
Elżbieta
Zygmunt I Stary
Fryderyk
Elżbieta
Anna Jagiellonka
Elżbieta

Mąż

Jerzy Brodaty

Dzieci

Krzysztof,
Jan,
Wolfgang,
Anna,
Krzysztof,
Agnieszka,
Fryderyk,
Krystyna,
Magdalena,
Małgorzata

Życiorys edytuj

Barbara urodziła się 15 lipca 1478 r. jako szósta córka Kazimierza IV Jagiellończyka, króla Polski i wielkiego księcia Litwy oraz Elżbiety Rakuszanki, królewny czesko-węgierskiej. Ze strony ojca jej dziadkami byli Władysław Jagiełło i Zofia Holszańska, natomiast ze strony matki była wnuczką Albrechta Habsburga i Elżbiety Luksemburskiej[1]. Barbara miała dwanaścioro rodzeństwa, z czego dwie siostry zmarły w dzieciństwie[1]. Królewna została ochrzczona 26 lipca 1478 r. przez biskupa krakowskiego Jana Rzeszowskiego w kościele Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu[1].

11 sierpnia 1496 r. w Krakowie Barbara została zaręczona z synem i następcą księcia Saksonii Albrechta Odważnego, Jerzym[1]. Jan Olbracht określił posag siostry na 32 tysiące florenów węgierskich[1]. W październiku lub 21 listopada 1496 r. w kościele Świętego Tomasza w Lipsku doszło do zawarcia związku małżeńskiego pomiędzy królewną a Jerzym[1]. W 1500 r. jej mąż po śmierci swego ojca został księciem Saksonii.

Barbara zmarła 15 lutego 1534 r. w Dreźnie i została pochowana 8 dni później w podziemiach kaplicy Świętego Jerzego w katedrze w Miśni[1]. W testamencie z 2 września 1531 r. zapisała majątek swojemu mężowi, zaś kolegiacie w Miśni przekazała złoty krzyż[1]. Wdowiec po Barbarze nie ożenił się ponownie i zmarł 5 lat później[1]. Następnym księciem Saksonii został szwagier Barbary, gdyż każdy z jej synów zmarł przed ojcem.

Potomstwo edytuj

Z małżeństwa Barbary i Jerzego Brodatego pochodziło dziesięcioro dzieci:

  • Krzysztof (ur. 8 września 1497, zm. 5 grudnia 1497),
  • Jan (ur. 24 sierpnia 1498, zm. 11 stycznia 1537),
  • Wolfgang (ur. 1499, zm. 12 stycznia 1500),
  • Anna (ur. 21 stycznia 1500, zm. 23 stycznia 1500),
  • Krzysztof (ur. i zm. 27 maja 1501),
  • Agnieszka (ur. 7 stycznia 1503, zm. 16 kwietnia 1503),
  • Fryderyk (ur. 15 marca 1504, zm. 26 lutego 1539),
  • Krystyna saska (ur. 25 grudnia 1505, zm. 15 kwietnia 1549) – od 1523 żona Filipa Wielkodusznego, landgrafa Hesji,
  • Magdalena (ur. 7 marca 1507, zm. 28 stycznia 1534) – od 1524 żona Joachima II, elektora brandenburskiego,
  • Małgorzata (ur. 7 września 1508, zm. 1510).

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j Zygmunt Wdowiszewski, Genealogia Jagiellonów i Domu Wazów w Polsce, 2005, s. 130-131, ISBN 83-918497-2-4.

Bibliografia edytuj

Literatura uzupełniająca edytuj