Białobrzegi (powiat zamojski)
Białobrzegi – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Zamość[5][6].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
84 |
| Kod pocztowy |
22-400[4] |
| Tablice rejestracyjne |
LZA |
| SIMC |
0905942[5] |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Zamość  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zamojskiego  | |
 50°46′18″N 23°09′21″E/50,771667 23,155833[1]
| |
Prywatna wieś szlachecka położona była na przełomie XVI i XVII wieku w ziemi chełmskiej województwa ruskiego[7]. Za Królestwa Polskiego istniała gmina Białobrzegi. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Zamość[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 452 mieszkańców[9].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Bartłomieja Apostoła w Sitańcu[10].
Historia edytuj
Wieś z rodowodem sięgającym XVI wieku. Pierwsza pisemna wzmianka o niej pochodzi z 1564 roku. Według zapisów w księgach poborowych z 1589 roku posiadała 10 1/2 łana (około 126 ha) gruntów uprawnych. W roku 1593 wraz z włościami szczebrzeskimi przeszła od wielkopolskiego rodu Czarnkowskich do dóbr kanclerza Jana Zamoyskiego. W tym samym roku włączona utworzonej wcześniej Ordynacji Zamojskiej, w kluczu żdanowskim. Tutejszy folwark przetrwał aż do czasu reformy z 22 lipca 1944 roku[11].
W wieku XIX wieś w powiecie zamojskim, gminie Terespol, parafii łacińskiej Nielisz. Była tu poprzednio gmina, lecz została przeniesioną do Terespola[12].
W okresie międzywojennym Białobrzegi należały do gminy Wysokie powiatu zamojskiego. Według spisu z 1921 r. wieś liczyła 55 domów i 333 mieszkańców[13].
Wojna i okupacja edytuj
Podczas okupacji hitlerowskiej wieś została wysiedlona podczas pierwszego próbnego wysiedlenia z dnia 8 na 9 grudnia 1941 roku.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 4787
- ↑ Wieś Białobrzegi w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-11-24], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-11-24].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 25 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Atlas historyczny Rzeczypospolitej Polskiej wydany z zasiłkiem Akademii Umiejętności w Krakowie, [T. 1] , Epoka przełomu z wieku XVI-ego na XVII-sty. Dział II-gi. "Ziemie Ruskie" Rzeczypospolitej, Dział opracowany przez Aleksandra Jabłonowskiego [...], k. 2.
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Zamość. Urząd Gminy Zamość. [dostęp 2016-04-15].
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-08-13].
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Bondyra 1993 ↓.
- ↑ Białobrzegi, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 188.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-10-18].
Bibliografia edytuj
- Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].