Bizon[2] (Bison) – wyróżniany przez część ujęć systematycznych[3] rodzaj dużych ssaków z rodziny wołowatych (Bovidae) charakteryzujących się krótką, szeroką głową, krótką szyją i wysokim kłębem. Owłosienie przedniej części ciała jest dłuższe.

Bizon
Bison[1]
Hamilton Smith, 1827
Ilustracja
Żubr (Bison bonasus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

wołowate

Podrodzina

bawoły

Rodzaj

bizon

Rodzaj obejmuje gatunki żyjące współcześnie, określane jako grupa bisontina:

oraz wymarłe:

Za przodka gatunków zaliczanych do rodzaju Bison większość autorów uznaje azjatycki gatunek opisany jako Bison sivalensis Lydekker (ex Falconer, 1878). Rozprzestrzenione w plejstocenie na terenie Europy i Azji, przedostały się do Ameryki Północnej.

Żubr i bizon mogą się krzyżować ze sobą (żubrobizon) oraz z innymi gatunkami bydła właściwego (żubroń i beefalo lub cattalo). Krzyżówki żubra i bizona dają płodne potomstwo.

Przypisy

edytuj
  1. Bison, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  3. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Bison. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-11-04].

Bibliografia

edytuj
  • Jan Gienc, Paweł Król. Mózgoczaszka Bison priscus ze zbiorów przyrodniczych Muzeum Narodowego w Kielcach na tle podobnych znalezisk w Polsce. Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach t. 19. s. 137-153 (format pdf)
  • Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 223-228. ISBN 83-01-13806-8.
  • Kazimierz Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.