Bronisław Włodarski

Bronisław Włodarski
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	2 listopada 1895 ; Tarnopol
Data i miejsce śmierci	9 kwietnia 1974 ; Gdynia
	profesor nauk historycznych
	Specjalność: historia średniowiecza,; nauki pomocnicze historii
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Profesura	1957
Uczelnia	Uniwersytet Mikołaja Kopernika
Okres zatrudn.	1945–1966
	Odznaczenia

Bronisław Włodarski (ur. 2 listopada 1895 w Tarnopolu, zm. 9 kwietnia 1974 w Gdyni) – polski historyk, specjalizujący się w historii średniowiecznej Polski i powszechnej oraz naukach pomocniczych historii.

Życiorys edytuj

W 1913 roku ukończył siódmą klasę II Gimnazjum z językiem wykładowym polskim w Tarnopolu^[1]. W 1914 roku ukończył (z odznaczeniem) Gimnazjum w Tarnopolu, w którym historii uczył Józef Widajewicz.^{[potrzebny przypis]} Od 1920 roku pracował jako nauczyciel w VIII Państwowym Gimnazjum i Liceum we Lwowie. W 1923 roku ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza i uzyskał stopień doktora. Tematem rozprawy doktorskiej była Polityka ruska Leszka Białego 1202-1227, a promotorem Stanisław Zakrzewski.

W latach 1926–1927 przebywał na stypendium rządu czechosłowackiego na Uniwersytecie Karola w Pradze u Václava Novotnego. W latach 1932-1933 odbywał badania archiwistyczne we Włoszech (głównie w Archiwum Watykańskim. W 1932 roku zmienił szkołę w jakiej pracował na VI Państwowe Gimnazjum i Liceum we Lwowie. Pracował w nim do 1941 roku (w latach 1937-1941 jako dyrektor). W 1934 roku złożył rozprawę habilitacyjną Polska i Czechy w drugiej połowie XIII i początkach XIV wieku i został zatrudniony na stanowisku docenta na UJK.

Po wkroczeniu Niemców do Lwowa w 1941 roku, zaangażował się w tajne nauczanie, koordynując działalność lwowskich tajnych szkół średnich. Pracował jako pracownik w biurze budowlanym oraz jako pracownik fizyczny przy plantacjach miejskich.

Po wojnie trafił do Torunia, gdzie 30 września 1945 zatrudnił się na organizowanym Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. W 1946 roku otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 1957 tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1946-1952 pracował też w Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Gdańsku.

W latach 1948–1950 pełnił funkcję prodziekana, a od 1950 do 1952 roku dziekana Wydziału Humanistycznego UMK. W 1950 roku organizował Zespół Katedr Historii, którego kierownikiem został w 1952 roku. Po przekształceniu Zespołu Katedr Historii w Instytut Historii piastował stanowisko jego dyrektora w latach 1956–1959 i 1963–1966. Od 1956 do 1962 roku pełnił funkcję prorektora UMK ds. nauczania.

Wśród licznych odznaczeń nadanych B. Włodarskiemu są Krzyż Oficerski i Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski^[2].

W 1966 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł w 1974 roku w Gdyni, ale pochowany został na Cmentarzu św. Jerzego w Toruniu^[2].

Wybrane publikacje edytuj

Przegląd literatury o stosunkach polsko-czeskich za ostatnich Przemyślidów (Lwów, 1928)
Rzekomy dokument Światopełka pomorskiego z 1180 r. (1929)
Polska i Czechy w drugiej połowie XIII i początkach XIV wieku (1250-1306) (Lwów, 1931)
Polityka Jana Luksemburczyka wobec Polski za czasów Władysława Łokietka (Lwów, 1933)
Wołyń pod rządami Rurykowiczów i Bolesława Jerzego Trojdenowicza (1933)
Stanisław Zakrzewski: zarys biograficzny (1936)
Alians rusko-mazowiecki z drugiej połowy XIII wieku : karta z dziejów Konrada II Mazowieckiego (1938)
Historia Polski i powszechna w krótkim zarysie. Z. 2, Polska dzielnicowa i odbudowa królestwa polskiego. Miasta średniowieczne (wiek XII-XIV) (1948, opracowanie)
Chronologia polska (1957, redakcja pracy zbiorowej, reprint 2007 ISBN 83-01-14949-3)
Salomea, królowa halicka: karta z dziejów wprowadzenia zakonu klarysek do Polski (1957)
Problem jaćwiński w stosunkach polsko-ruskich (Toruń, 1959)
Stanowisko Rusi halicko-wołyńskiej wobec akcji zjednoczeniowej Władysława Łokietka i jego powiązanie z utratą Pomorza Gdańskiego (1962)
Udział Rusi halicko-włodzimierskiej w walce książąt na Mazowszu w drugiej połowie XIII wieku (1962)
Polska i Ruś: 1194-1340 (1966)
Polityczne plany Konrada I księcia mazowieckiego (1971)

Przypisy edytuj

↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum II. z językiem wykładowym polskim w Tarnopolu za rok szkolny 1912/13. Tarnopol: 1913, s. 78.
↑ ^a ^b KazimierzK. Jasiński KazimierzK., Profesor Włodarski – uczony i wychowawca, „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Nauki Humanistyczno-Społeczne. Historia”, 24 (204), 25 lutego 2013, s. 13–21 [dostęp 2022-09-07] .

Bibliografia edytuj

SławomirS. Kalembka SławomirS. (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 744, ISBN 83-231-1988-0 .

Linki zewnętrzne edytuj

Bronisław Włodarski. archiwum.umk.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-27)]. na stronie Archiwum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu

[1] Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum II. z językiem wykładowym polskim w Tarnopolu za rok szkolny 1912/13. Tarnopol: 1913, s. 78.

[Jasiński-2] KazimierzK. Jasiński KazimierzK., Profesor Włodarski – uczony i wychowawca, „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Nauki Humanistyczno-Społeczne. Historia”, 24 (204), 25 lutego 2013, s. 13–21 [dostęp 2022-09-07] .

[1]

[2]