Ceber (województwo świętokrzyskie)
Ceber – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Bogoria[4][5].
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
148[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
28-210[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TSZ |
| SIMC |
0788130[4] |
Położenie na mapie gminy Bogoria  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego  | |
 50°41′03″N 21°13′16″E/50,684167 21,221111[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
Części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0788146 | Ceber-Kolonia | część wsi |
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne edytuj
W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Cebra zawarty w tabeli 2.
Tabela 2. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada PRZYBOROWICE
- Ceber
- Ceber-Kolonia
- Piaski
- Pod Chrustami
- Rzeki
- Chorest — pole, łąka
- Dołki — pole
- Karczmisko — pole
- Kępie — pastwisko
- Leśniczówka — pole
- Łąki — łąka
- Łąki Młyńskie — łąka
- Łopata — pole
- Łysa Góra — pole
- Młynówka — rzeka
- Nakło — pastwisko, pole
- Olszyna — łąki
- Pastwiska — pole
- Piaski — pole, łąka
- Pniaki — pole
- Pod Chrustami — pole, łąka
- Pod Kolejką — pole, łąka
- Podkałcze — pole
- Podziomczyzna — łąka
- Porąbka — łąka
- Poręby — łąka
- Przedrzecze — łąka
- Rzeki — pole
- Sieradzki Las — las
- Smug — nieużytki, las
- Stawy Sieradzkie — stawy
- Stok — pole, zarośla
- Wschodnia, -niej — rzeka
- Za Gawronami — pole, łąka
- Za Górą — łąki
- Za Wsią — pole
- Zastodole — pole
- Zatoki — łąka
Historia edytuj
Pod koniec XIX wieku, według „Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Ceber był wsią z folwarkiem należącą do ówczesnego powiatu opatowskiego, gminy Malkowice i parafii Kiełczyna. Miejscowość była oddalona o 3 mile od Opatowa, 1,5 mili od Staszowa i 5 wiorst od poczty w Iwaniskach. W 1827 r. miejscowość liczyła 12 domów i 79 mieszkańców, zaś w 1880 roku 15 domów i 110 mieszkańców. W 1880 r. wieś obejmowała 491 morg ziemi, z czego 115 morg należało do 12 osad włościańskich. Folwark liczył 15 drewnianych zabudowań i obejmował 376 morg, w tym 202 ziemi ornej, 31 łąk, 115 lasu (w 1877 r.), oraz 28 pozostałych gruntów (nieużytki, drogi, place itp.)[7].
W sierpniu 1944 roku żołnierze 2 pułku piechoty Legionów Armii Krajowej stoczyli pod Cebrem bitwę partyzancką z Niemcami. Wydarzenie to upamiętnia pomnik, odsłonięty w 1991 roku. W 1993 roku pomnik uzupełniono tablicą ku czci żołnierzy miejscowej placówki Batalionów Chłopskich[8]. 5 sierpnia 1944 Niemcy w odwecie za potyczkę z partyzantami spacyfikowali wieś. Zamordowali 3 mieszkańców i spalili 18 budynków[9].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 14356
- ↑ Wieś Ceber w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-20], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 136 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 39-40, 77-96.
- ↑ Ceber, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 528.
- ↑ Wiesław Kuca. W 67. rocznicę partyzanckiego boju. „Monitor Staszowski”. nr 155, s. 31, lipiec-wrzesień 2011. ISSN 1232-6895.
- ↑ Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 418
Literatura edytuj
- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.