Chełmo
Chełmo – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie Masłowice.
| wieś | |
 Pałac | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2006) |
ok. 1200 |
| Strefa numeracyjna |
44 |
| Kod pocztowy |
97-515[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ERA |
| SIMC |
0545633 |
Położenie na mapie gminy Masłowice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu radomszczańskiego  | |
 51°04′19″N 19°44′46″E/51,071944 19,746111[1]
| |
| Strona internetowa | |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
Części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0545640 | Leonów | przysiółek |
| 0545656 | Marianka | przysiółek |
Zabytki edytuj
Kościół pw. św. Mikołaja obecnie bezstylowy z zachowanymi ołtarzami bocznymi i w prezbiterium. W kościele nagrobek Jana Leżeńskiego z XVI w. Kościół stanął prawdopodobnie na miejscu pogańskiego cmentarzyska[5]. Pałac, niegdyś własność rodziny Wielowiejskich, w 1975 r. pałac uległ poważnym zniszczeniom na skutek pożaru. Do dziś trwają prace konserwacyjne i remontowe. Wokół pałacu znajduje się park z wieloma gatunkami drzew.
Od strony południowej miejscowości usytuowana jest Góra Chełmo 323 m n.p.m. – z pozostałościami grodziska z X w. otoczonego czterema pierścieniami wałów obronnych[6]. Grodzisko istniało kilkadziesiąt lat i zostało spalone. Według historyka Tomasz Nowaka były to prawdopodobnie umocnienia obronne albo miejsce kultu[5].
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[7] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- kościół parafialny pw. św. Mikołaja, 1573, nr rej.: 196-X-6 z 24.08.1948 oraz 217 z 2.12.1967
- dzwonnica, XIX w., nr rej.: 722 z 27.12.1967
- zespół pałacowy, XVII–XIX w.:
- pałac, nr rej.: 723 z 27.12.1967
- park, nr rej.: 296 z 31.08.1983
Przez wieś przebiega pieszy szlak turystyczny – Szlak partyzancki, oznaczony kolorem czerwonym 
[8].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15311
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 140 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Jacek Drożdż. Rycerze z Chełmskiej Góry. „POLSKA Dziennik Łódzki”, 24.08.2007. [dostęp 2008-12-30].
- ↑ Kostyrko Milkołaj 2013 Góra Chełmo w perspektywie badań archeologicznych w przeszłości i przyszłości, Zeszyty Radomszczańskie T. VII, s. 109-124
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-18].
- ↑ Strona PTTK z opisem szlaku
Bibliografia edytuj
- Tomasz Andrzej Nowak, Chełmo. Zarys dziejów do 1945 roku, Radomsko 2005.
- Kostyrko Mikołaj, Góra Chełmo w perspektywie badań archeologicznych w przeszłości i przyszłości, „Zeszyty Radomszczańskie”, T. VII, s. 109-124.
Linki zewnętrzne edytuj
- Chełmo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 568.
- Chełmo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 303.