Choroba Peyroniego (stwardnienie ciał jamistych prącia, stwardnienie plastyczne prącia, łac. induratio penis plastica, morbus Peyronie, ang. Peyronie disease) – włókniste stwardnienie członka. Objawia się u dorosłych mężczyzn skrzywieniem członka, a w niektórych przypadkach powoduje bolesność wzwodów. Poważne, kilkudziesięcioprocentowe skrzywienie może utrudniać współżycie, choć odpowiedni dobór pozycji seksualnej może to niwelować.

Choroba Peyroniego
induratio penis plastica
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

N48.6

Pacjent z chorobą Peyroniego
Zdjęcie rentgenowskie prącia w chorobie Peyroniego
USG prącia zdrowego (górne) oraz w chorobie Peyroniego (dolne)

Zwłóknienie osłonki ciał jamistych powoduje skrzywienie prącia. Na grzbiecie członka wyczuwalne są płytki. Etiologia choroby nie jest w pełni wyjaśniona. Najczęściej za przyczyny uważa się mikrourazy prącia, zwłaszcza w czasie stosunków płciowych, infekcje, zapalenia cewki moczowej, choroby weneryczne, zmiany miażdżycowe. Może też istnieć związek między występowaniem choroby Peyroniego a innymi przewlekłymi schorzeniami, m.in. cukrzycą, reumatoidalnym zapaleniem stawów, dną moczanową, zapaleniem żył, kolagenozą. Leczenie farmakologiczne polega m.in. na podawaniu witaminy E, para-aminobenzoesanu potasu, kolchicyny lub miejscowo zastrzyków sterydowych, u ok. 10% pacjentów wymagana jest interwencja chirurgiczna[1][2].

Historia

edytuj

Chorobę jako pierwszy opisał w 1743 roku francuski chirurg, François de la Peyronie (1678-1747)[3].

Przypisy

edytuj
  1. Choroba Peyroniego
  2. Janusz Darewicz:Choroba Peyroniego, kontrowersje, hipotezy, koncepcje leczenia
  3. de la Peyronie, F. Sur quelques obstacles, qui s’opposent à l’éjaculation naturelle de la semence. „Mémoires de l’Académie royale de médecine (Paris)”. 1, s. 425-434, 1743. 

Bibliografia

edytuj
  • Jerzy Stachura Wenancjusz Domagała (red.) Patologia znaczy słowo o chorobie. Tom II - Patologia narządowa. Wydawnictwo PAU, Kraków 2005. ISBN 83-88857-91-6.

Linki zewnętrzne

edytuj