Lejkówka mączna

(Przekierowano z Clitocybe ditopa)

Lejkówka mączna (Clitocybe ditopa (Fr.) Gillet) – gatunek grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Lejkówka mączna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Incertae sedis

Rodzaj

lejkówka

Gatunek

lejkówka mączna

Nazwa systematyczna
Clitocybe ditopa (Fr.) Gillet
Hyménomycètes (Alençon): 166 (1874) [1878]

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clitocybe, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1815 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Agaricus ditopus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadał mu Claude-Casimir Gillet w 1874 r.[1]

Synonimy:

  • Agaricus ditopus Fr. 1815
  • Clitocybe ditopa var. longispora Métrod 1939
  • Clitocybe ditopa var. odorula (P. Karst.) Harmaja 1969
  • Clitocybe longispora Métrod ex Singer 1943
  • Clitocybe odorula P. Karst. 1879
  • Collybia orbiformis var. ditopus (Fr.) Costantin & L.M. Dufour 1891
  • Omphalia ditopus (Fr.) Quél. 1888
  • Pseudolyophyllum ditopus (Fr.) Raithelh. 1978[2].

Alicja Borowska, Alina Skirgiełło i E. Garnweidner w 1992 r. nadali polską nazwę lejkówka wróżebna, Władysław Wojewoda w 2003 r. zmienił ja na lejkówka mączna[3].

Morfologia

edytuj
Kapelusz

Średnica 2–4 cm, lekko wklęsły. Powierzchnia białawo lub srebrzysto oprószona. Jest higrofaniczny; w stanie wilgotnym lepki, bladooliwkowobrązowy do przydymionego brązu, w stanie suchym nagi, blednąca od środka. Brzeg brzegiem długo podwinięty, cały[4].

Blaszki

Zbiegające na trzon, wąskie do średnio szerokich, gęste, matowe, szare lub w kolorze orzechu laskowego do brązowawo-szarego, ciemniejsze z wiekiem[4].

Trzon

Wysokość 2–4 cm, grubość 0,4–0,7 cm, cylindryczny, początkowo gąbczasty, potem pusty w środku. Powierzchnia w górnej części czasami łuszcząca się. W dolnej naga, koloru kapelusza lub blaszek, u podstawy biało owłosiona[4].

Miąższ

Cienki, w kolorze zbliżonym do powierzchni kapelusza. Zapach i smak mączny[4].

Cechy mikroskopowe

Podstawki z 4 sterygmami, 20–25 × 3(5)–6 µm. Zarodniki prawie kuliste, (3)3,5–4(4,5) × 3–3,5(4) µm, gładkie, nieamyloidalne. Cystyd brak, na strzępkach są sprzążki[4].

Gatunki podobne

Charakterystyczną cechą lejkówki mącznej jest zapach zjełczałej mąki i brak prążkowania kapelusza. Podobne gatunki: lejkówka gorzkawa (Clitocybe amarescens), lejkówka oszroniona (Rhizocybe pruinosa), lejkówka szaroblaszkowa (Atractosporocybe inornata), lejkówka rdzawa (Clitocybe diatreta), lejkówka rowkowana (Clitocybe vibecina), pieprzniczka szarawa (Cantharellula umbonata)[5].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Lejkówka mączna występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, w Europie, Azji i Australii. Najwięcej stanowisk podano w Europie. Występuje tu od Francji po archipelag Svalbard na Morzu Arktycznym[6]. W Polsce do 2003 r. znane były tylko 3 stanowiska. Według W. Wojewody częstość występowania i stopień zagrożenia tego gatunku nie są znane. W Niemczech Zachodnich jest to gatunek bardzo pospolity[3]. Aktualne stanowiska tego grzyba podaje internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Grzyb saprotroficzny naziemny występujący w lasach iglastych, zwłaszcza pod świerkiem pospolitym i sosną pospolitą. Owocniki tworzy zwykle od lipca do listopada[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-12-23] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-12-23] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e Clitocybe ditopus / Clitocybe ubiquiste [online], Mycoquebéc.org [dostęp 2022-12-23] (fr.).
  5. Mehltrichterling, Grauer Mehltrichterling, Kleinsporiger Mehltrichterling [online], 123 Pilzsuche [dostęp 2022-12-23] (niem.).
  6. Występowanie Clitocybe ditopa na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-12-23] (ang.).
  7. Aktualne stanowiska Clitocybe ditopa w Polsce [online], Grzyby.pl [dostęp 2022-12-23] (pol.).