Lejkówka szaroblaszkowa

(Przekierowano z Clitocybe inornata)

Lejkówka szaroblaszkowa (Atractosporocybe inornata (Sowerby) P. Alvarado, G. Moreno & Vizzini) – gatunek grzybów z rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Lejkówka szaroblaszkowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Incertae sedis

Rodzaj

Atractosporocybe

Gatunek

lejkówka szaroblaszkowa

Nazwa systematyczna
Atractosporocybe inornata (Sowerby) P. Alvarado, G. Moreno & Vizzini
Mycologia 107(1): 129 (2015)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Atractosporocybe, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1802 r. Harri Harmaja nadając mu nazwę Agaricus inornatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadali mu P. Alvarado, G. Moreno i Alfredo Vizzini w 1969 r.[1]

Ma 12 synonimów. Niektóre z nich:

  • Clitocybe inornata (Sowerby) Gillet 1874
  • Tricholoma inornatum (Sowerby) Sartory & L. Maire 1918[2].

Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r. nadali mu polską nazwę lejkówka niepozorna, W. Wojewoda w 2003 r. zmienił ją na lejkówka szaroblaszkowa[3]. Obydwie nazwy są niespójne z aktualną nazwą naukową[1].

Morfologia edytuj

Kapelusz

Średnica 2–7(9) cm, higrofaniczny, w stanie suchym jaśniejszy. Powierzchnia o barwie kawy z mlekiem, brązowawa, delikatnie filcowata, prążkowana, pomarszczona. Brzeg ciemniejszy, falisty. Skórka daje się ściągnąć[4].

Blaszki

Szarobiałe, szarobrązowe, wąskie, lekko zbiegające, łatwo oddzielające się od miąższu kapelusza, z międzyblaszkami. Ostrza pofalowane[4].

Trzon

Powierzchnia jasnoszara, brązowa, łuszcząca się, podstawa z białą filcową grzybnią[4].

Miąższ

Jasnobiały, wodnisty, na środku kapelusza bardziej mięsisty[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki 7–10 × 2,5–4 µm, Q = 1,9–3,1, szkliste, wrzecionowate, gładkie, cienkościenne[4].

Występowanie i siedlisko edytuj

Lejkówka szaroblaszkowa występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji i Maroku. Najwięcej stanowisk podano w Europie, występuje tu od Morza Śródziemnego po Spitsbergen na Morzu Arktycznym i Islandię na zachodzie[5]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył wiele stanowisk[3], w późniejszych latach podano następne[6].

Naziemny grzyb saprotroficzny. Występuje w różnego typu lasach i na organicznych odpadach. Owocniki tworzy zwykle od września do listopada[3].

Grzyb jadalny[3].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2022-12-22] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2022-12-22] (ang.).
  3. a b c d Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e Graublättriger Trichterling, Spindelsporiger Trichterling [online], 123 pilzsuche [dostęp 2022-12-22] (niem.).
  5. Występowanie Atractosporocybe inornata na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-12-22] (ang.).
  6. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-11-09] (pol.).